Michael Blann / Getty Images
Spis treści
Pytanie: „Dlaczego mój kot atakuje swój ogon?”
Marlene, Jessica i Dustin mieszkają z dwuletnim kotem Monkey, którego adoptowali w wieku miesiąca, gdy znaleziono go w krzakach na podjeździe. Monkey urodziła się z dzikiego kota z sąsiedztwa. Świetnie dogaduje się z psami Dieselem i Pangeą, jest w porządku z Kali, roczną siostrą, i przyzwyczaja się do nowego 10-tygodniowego kociaka.
Monkey atakuje swój własny ogon. Marlene mówi, że Monkey robiła to przez krótki czas po tym, jak rok temu została wysterylizowana. „Zaczęła znowu okresowo około miesiąc temu, a częstotliwość wzrosła. Teraz Monkey syczy i atakuje swój ogon, sycząc i uderzając go, przez cały dzień i noc. Przestaje na krótko, a potem zaczyna od nowa. Próbowaliśmy do niej mówić, podnosić ją i spryskiwać wodą z butelki ze spryskiwaczem”.
Weterynarz nie znalazł niczego złego i zasugerował, że to problem behawioralny i zasugerował testy i ewentualnie Prozac dla kota, ale przekraczają one obecny budżet właściciela. Zamiast tego weterynarz zasugerował „krople uspokajające” umieszczone w wodzie Monkey’a, a Marlene dostała „Good Behavior Calming Collar” ( dostępne na Amazon ), które pomogły „trochę, ale nie za wiele.
Odpowiedź Amy
Lubię badać problemy behawioralne najpierw od strony zdrowia fizycznego, a następnie emocjonalnego. Możesz użyć testu HISS , który oznacza zdrowie, instynkt, stres i rozwiązywanie symptomów. Twój weterynarz mógł wyeliminować wszystkie te możliwości, ale zachowam tę odpowiedź ogólną, aby pomóc jak największej liczbie czytelników.
H=Zdrowie
Jestem pewien, że Twój weterynarz dokładnie zbadał Monkey. Jednak w wielu przypadkach samosterowna agresja jest spowodowana dyskomfortem. Coś tak prostego jak ugryzienie pchły w ogon lub artretyczny staw ogonowy może wywołać zainteresowanie ogonem, które przerodzi się w atak. Ponieważ zdarzyło się to po raz pierwszy bezpośrednio po sterylizacji, wydaje się, że dyskomfort może być czynnikiem wyzwalającym u Monkey. Ponadto dość rzadki stan zwany zespołem hiperestezji może charakteryzować się gonieniem ogona i marszczeniem skóry na grzbiecie kota.
Ja = instynkt
Ruch wyzwala instynktowne zachowanie łowieckie. Kocięta szczególnie atakują własne (lub innych kotów) ogony podczas zabawy. Zazwyczaj młode koty wyrastają z tego typu zachowania, chociaż niektóre starsze koty będą nadal bawić się swoimi ogonami od czasu do czasu.
S=Stres
Stres może powodować wszelkiego rodzaju zachowania i problemy zdrowotne. To, co stresuje koty, różni się w zależności od osobnika. U niektórych może to być zmiana zasłon, podczas gdy inne koty mogą zachować swoje zdrowie emocjonalne przez niemal wszystko. Przekierowana agresja to jednokierunkowy sposób, w jaki koty łagodzą nadmiar stresu, a możliwe jest, że Monkey przekierowuje agresję na swój własny ogon, aby złagodzić niepokój. Niedawne dodanie nowego kociaka do twojego domu może być czynnikiem stresującym dla Monkey.
S=Objaw, oznaki i rozwiązania
To, co opisujesz, może być jednym lub dowolną kombinacją niektórych scenariuszy sugerowanych powyżej. Niestety, bez dalszych testów zasugerowanych przez weterynarza, wątpliwe jest, abyś znalazł konkretną przyczynę.
Samonaprowadzający się atak może prowadzić do okaleczenia ogona i nie jest to coś, co naprawdę mogę doradzić w kwestii leczenia. Należy ustalić przyczynę leżącą u podstaw, na przykład za pomocą zdjęć rentgenowskich (rentgenowskich) w celu sprawdzenia kości i stawów, oceny uszkodzenia nerwów w ogonie lub drugiej opinii od dermatologa weterynaryjnego w celu sprawdzenia obecności pasożytów. Zespół hiperestezji można zdiagnozować tylko po wykluczeniu dolegliwości fizycznych, ale czasami poprawia się po złagodzeniu stresu/nudy i przekierowaniu. Leki przeciwlękowe, takie jak Prozac zalecony przez lekarza weterynarii, mogą być również konieczne.
Obroża uspokajająca SentryHC Good Behavior wykorzystuje feromony, które matki kotki wytwarzają podczas karmienia, aby zmniejszyć strach u kociąt. Udowodniono, że te same feromony zmniejszają strach i agresję u dorosłych kotów. Jeśli jest to bolesny lub neurologiczny stan i nie jest związany ze strachem, wspomniana obroża i krople uspokajające mogą nie pomóc, ale prawdopodobnie nie zaszkodzą.
Porozmawiaj z weterynarzem, jeśli zachowanie Monkey nie wróciło jeszcze do normy. Brzmi to tak, jakby cierpiała — fizycznie lub emocjonalnie — i potrzebowała pomocy, aby powrócić do swojego normalnego, szczęśliwego stanu.