Kryształy struwitu u kotów

Kryształy struwitu u kotów mogą tworzyć kamienie pęcherza moczowego, co powoduje bolesne wydalanie. Mogą również tworzyć czopy śluzowe, które mogą blokować przepływ moczu. Podczas gdy obecność struwitu jest uważana za normalną u kotów, problemy pojawiają się, gdy struwit zlepia się, tworząc kamienie lub czopy. Oto, co powoduje powstawanie kryształów struwitu u kotów oraz jak je leczyć i zapobiegać im.

Czym są kryształy struwitu u kotów?

Kryształy struwitu to mikroskopijne kryształy, które czasami można znaleźć w moczu kotów. Struwit to materiał mineralny składający się z magnezu, amonu i fosforanu. Niewielkie ilości struwitu i kryształów struwitu mogą być normalne w moczu kota, ale stają się problematyczne, jeśli kryształy łączą się, tworząc kamienie lub łączą się ze śluzem, tworząc czopy śluzowe.

Kamienie struwitowe mogą znajdować się w pęcherzu moczowym, cewce moczowej lub nerkach. Czopy śluzowe mogą gromadzić się w cewce moczowej i powodować zablokowanie dróg moczowych , szczególnie u kotów płci męskiej. Niektóre rodzaje infekcji dróg moczowych mogą zwiększać prawdopodobieństwo występowania u kotów kryształów struwitowych. Kryształy struwitowe mogą również występować u niektórych kotów z nawracającym lub przewlekłym zapaleniem pęcherza moczowego .

Objawy kryształów struwitu u kotów

U niektórych kotów z nadmiarem kryształów struwitu początkowo nie występują żadne objawy lub występuje ich niewiele. Kryształy mogą zostać wykryte, gdy weterynarz wykonuje badania na inną chorobę. Gdy kryształy lub kamienie struwitu zaczynają powodować problemy, koty mogą wykazywać kilka objawów choroby :

Sikanie poza kuwetą

Kot z kryształami lub kamieniami struwitowymi może odczuwać ból podczas oddawania moczu i może próbować radzić sobie z dyskomfortem, unikając kuwety . Unikanie kuwety nie zawsze oznacza jednak problem z oddawaniem moczu. Niektóre koty są po prostu bardzo wybredne co do konkretnego rodzaju żwirku, który dostarczasz do kuwety.

Małe ilości moczu

W wielu przypadkach kamienie mogą powodować bolesne stany zapalne i podrażnienia cewki moczowej i/lub ściany pęcherza moczowego. Te koty mogą oddawać mocz w małych ilościach z powodu bólu lub mogą mieć blokadę dróg moczowych, co jest stanem zagrażającym życiu, w którym kot może wydalić bardzo mało moczu lub wcale go nie wydalić.

Częste wizyty w kuwecie

Kot z kryształami lub kamieniem może odczuwać pilną potrzebę oddania moczu i często odwiedzać kuwetę, aby spróbować oddać mocz. Może oddawać tylko niewielką ilość moczu lub nie oddawać go wcale, ale ciśnienie i dyskomfort związany z potrzebą oddania moczu nie zmniejszą się.

Wokalizacje i/lub wysiłek podczas oddawania moczu

Kryształy mogły utworzyć czop śluzowy lub kamień, który blokuje lub częściowo blokuje cewkę moczową, co sprawia, że ​​oddawanie moczu przez kota jest bardzo nieprzyjemne. Możesz usłyszeć, jak kot płacze , gdy próbuje sikać do kuwety. Możesz również zobaczyć, jak napina się w kuwecie, ale produkuje mało moczu lub wcale go nie produkuje.

Zmiana koloru lub zapachu moczu

Kryształy i kamienie mogą podrażniać i zapalać ścianę pęcherza, powodując krwawienie. W rezultacie kot może oddawać  krwawy mocz , który może również mieć zapach, jeśli występuje infekcja.

Nadmierne pielęgnowanie i lizanie okolic narządów płciowych

Nacisk kryształów lub kamieni oraz ból podczas oddawania moczu mogą powodować, że kot nadmiernie wylizuje i wylizuje genitalia, aby złagodzić dyskomfort.

Letarg

Jeśli kryształy utworzyły kamień w nerce lub moczowodzie, może to wpłynąć na funkcjonowanie nerek i sprawić, że kot będzie przygnębiony i ospały . Jeśli występuje blokada dróg moczowych, nagromadzenie toksyn sprawi, że kot poczuje się bardzo chory.

Zmniejszony apetyt

Twój kot może nie mieć ochoty na jedzenie z powodu bólu i choroby związanych z nadmiarem kryształów struwitowych, kamieni lub czopów śluzowych.

Zmiany pragnienia

Kot z kryształami lub kamieniami struwitowymi może pić więcej wody niż zwykle. Jednak jeśli czuje się wystarczająco chory, może całkowicie unikać wody.

Co jest przyczyną powstawania kryształów struwitu u kotów?

Stwierdzono, że kilka różnych czynników powoduje nadmiar kryształów struwitowych w moczu kota, które tworzą kamienie struwitowe i czopy śluzowe. Należą do nich zagęszczony mocz, zwiększone pH moczu (mocz zasadowy) oraz zwiększone stężenie magnezu i fosforu w moczu.

Podstawową przyczyną zagęszczonego moczu jest niechęć wielu kotów do picia wystarczającej ilości wody . Przez tysiąclecia ewoluowały, aby czerpać większość wilgoci ze zdobyczy. To, w połączeniu z dietą składającą się z suchej karmy dla kotów, może prowadzić do tworzenia się kryształów w moczu kota.

Jak weterynarze diagnozują kryształy struwitu u kotów

Jeśli zauważysz którykolwiek z powyższych objawów, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Lekarz weterynarii przeprowadzi badanie i testy diagnostyczne, aby wykluczyć znane przyczyny i postawić diagnozę. Oto wszystkie sposoby, w jakie lekarz weterynarii może zdiagnozować kryształy struwitu:

• Historia:  Twój weterynarz, z pomocą technika weterynarii, uzyska historię Twojego kota. Będzie ona obejmować zachowanie kota, wszelkie zmiany w otoczeniu, rutynę i harmonogram kota oraz wszelkie inne objawy, które zaobserwowałeś w domu.
• Badanie fizykalne:  Lekarz weterynarii przeprowadzi badanie fizykalne Twojego kota.
• Badanie moczu i krwi:  Dzięki pobraniu i wykonaniu badań krwi i moczu, Twój weterynarz będzie mógł ocenić funkcjonowanie narządów wewnętrznych Twojego kota, a także sprawdzić, czy nie występuje odwodnienie , zapalenie pęcherza moczowego lub infekcja.
• Hodowla moczu i wrażliwość:  Badanie hodowli moczu to metoda identyfikacji konkretnych bakterii, które mogą powodować zakażenie dróg moczowych. Polega ona na umieszczeniu próbki moczu na specjalnym podłożu, inkubacji próbki, aby bakterie mogły się rozwijać, a następnie identyfikacji bakterii. Drugi test (test wrażliwości) jest zazwyczaj przeprowadzany w celu ustalenia najskuteczniejszych antybiotyków do zastosowania przeciwko zaangażowanym bakteriom.
• Zdjęcia rentgenowskie i USG:  Wykonuje się je w celu oceny, czy pęcherz wygląda nieprawidłowo lub zawiera kamienie pęcherza. Zdjęcia rentgenowskie są najskuteczniejszym sposobem diagnozowania kamieni pęcherza, ponieważ większość kamieni pęcherza (w tym struwity) jest widoczna na zdjęciach rentgenowskich. Na zdjęciach rentgenowskich kamienie struwitowe zazwyczaj wyglądają jak gładkie skały lub otoczaki w pęcherzu. USG można również wykorzystać do wizualizacji kamieni pęcherza.

Leczenie

Leczenie kamieni struwitowych opiera się na przyczynie i jest dostosowane do konkretnego kota. W wielu przypadkach koty potrzebują operacji w celu usunięcia kamieni lub specjalnej diety, aby je rozpuścić. Dodatkowe metody leczenia mogą obejmować leki przeciwbólowe, zmiany w diecie, zwiększenie spożycia wody, leki przeciwskurczowe, aby pomóc pęcherzowi się rozluźnić, terapię płynami i redukcję stresu. Twój weterynarz przepisze antybiotyki, jeśli występuje infekcja.

Kamienie struwitowe można czasami rozpuścić, czyniąc mocz bardziej kwaśnym i rozcieńczonym. Diety na receptę w puszkach, które zakwaszają mocz, są idealne, ale dostępne są suche formuły dla kotów, które nie jedzą mokrej karmy. Alternatywnie, leki zakwaszające mocz można stosować, gdy kot musi być na innym rodzaju specjalnej diety.

W niektórych przypadkach kamieni struwitowych nie da się rozpuścić i konieczne jest ich fizyczne usunięcie podczas zabiegu chirurgicznego lub za pomocą innych procedur.

Jeśli u kota występuje niedrożność cewki moczowej spowodowana kamieniem pęcherza moczowego lub czopem śluzowym, weterynarz będzie musiał szybko usunąć niedrożność. Weterynarz poda kotu środek uspokajający lub znieczulający i założy cewnik moczowy. Kot zostanie hospitalizowany w celu podania płynów, leczenia bólu i monitorowania.

Po zakończeniu leczenia należy pozostawać w kontakcie z lekarzem weterynarii, który będzie nadal monitorował kota za pomocą badań kontrolnych (badania, zdjęcia rentgenowskie, analiza moczu i/lub USG), aż do całkowitego rozpuszczenia kamieni.

Rokowanie dla kotów z kryształami struwitu

Rokowanie dla kotów z kryształami struwitowymi zależy od ciężkości ich stanu i tego, jak reagują na leczenie. Większość wyzdrowieje przy odpowiedniej opiece, ale koty, u których rozwinęły się kamienie struwitowe w pęcherzu, są bardziej narażone na nawrót choroby w późniejszym okresie życia.

Jak zapobiegać tworzeniu się kryształów struwitu

Nie zawsze można zapobiec kryształom i kamieniom struwitowym w moczu kota. Istnieją jednak czynniki, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia kamieni struwitowych u kota, w tym otyłość, zmniejszone spożycie wody i jedna z najczęstszych przyczyn, stres. Oto kilka sposobów na ograniczenie tych czynników.

• Woda: Zachęcaj kota do picia, zapewniając różne źródła wody, takie jak  fontanny i szerokie i płytkie miski na każdym piętrze domu. Podawaj mu mokrą karmę, najlepiej karmę w puszkach dla zdrowia układu moczowego . Możesz też dodać wody do suchej karmy, aby zapewnić mu więcej nawodnienia.
• Zasoby: Zapewnij wiele oddzielnych kluczowych zasobów środowiskowych, takich jak kuwety, woda, jedzenie, kryjówki, miejsca do siedzenia, miejsca do odpoczynku/spania, miejsca do zabawy, miejsca do drapania i zabawki. Tworzy to wzbogacone środowisko , które może zmniejszyć strach i stres, a także napięcia społeczne, konkurencję i problemy terytorialne w gospodarstwach domowych z wieloma zwierzętami.
• Aktywność: Zadbaj o to, by Twój kot był aktywny, bawiąc się z nim i dając mu interaktywne zabawki , takie jak puzzle z jedzeniem, aby go zająć i zapobiec otyłości.
• Feromony : Aby pomóc zmniejszyć stres kota, wypróbuj produkty feromonowe , takie jak Feliway, aby stworzyć przyjazne kotu środowisko. Trzymaj się rutyny i zapewnij ciche przestrzenie w domu.
• Żwirek: Upewnij się, że kuweta jest odpowiednio ustawiona. Niewłaściwe korzystanie z kuwety może prowadzić do stresu i problemów z oddawaniem moczu. Staraj się, aby w domu na kota przypadała jedna kuweta, plus jedna dodatkowa. Umieść co najmniej jedną kuwetę na każdym piętrze domu. Im większa kuweta, tym lepiej, co oznacza, że ​​kuwety powinny być 1,5 razy dłuższe od długości kota. Umieść kuwety w otwartych, dobrze wentylowanych miejscach i utrzymuj je w czystości .