Limfocystis u ryb to choroba wirusowa, która powoduje pojawianie się jasnych guzków na powierzchni skóry i płetw ryby. Chociaż nie ma lekarstwa, guzki zazwyczaj nie powodują poważnych problemów zdrowotnych i mają tendencję do samoistnego ustępowania. Skupienie się na lepszym zarządzaniu zdrowiem, w tym na właściwym odżywianiu i jakości wody, często może rozwiązać objawy kliniczne, ale kluczem jest zapobieganie. Oto, co akwaryści powinni wiedzieć o limfocystis u ryb.
Spis treści
Co to jest Lymphocystis u ryb?
Lymphocystis u ryb to choroba wirusowa, która powoduje pojawianie się różowych lub białych guzków w dowolnym miejscu na ciele lub płetwach ryby. Jest wywoływana przez Lymphocystivirus , członka rodziny Iridoviridae i jest powszechna zarówno u ryb słonowodnych, jak i słodkowodnych. Iridovirusy występują w całym królestwie zwierząt, atakując płazy, bezkręgowce oraz ryby słodkowodne i morskie. Innym wirusem ryb z rodziny Iridovirus jest Megalocytivirus .
Różowe lub białe guzki występujące w limfocytach składają się z zainfekowanych komórek nabłonkowych, które powiększają się, gdy wirus replikuje się w ich wnętrzu, co ostatecznie powoduje pęknięcie komórki. Guzki na skórze są widoczne, ponieważ komórka powiększa się z 50 000 do 100 000 razy w stosunku do normalnej, zdrowej komórki nabłonkowej.
Objawy Lymphocystis u ryb
Głównym objawem limfocystis u ryb jest pojawienie się wypukłych guzków skórnych, które mogą się różnić od kilku rozproszonych guzków do skupisk kilkudziesięciu. Mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele ryby, w tym na wargach, ale najczęściej występują na skórze i płetwach. Te guzki, wyglądające jak brodawki lub guzy, są często różowe, białe lub szare. Akwaryści mogą czasami zauważyć guzki na skórze ryby, które są ciemniejsze. Wczesne infekcje mogą objawiać się cienką warstwą na ciele ryby.
Limfocystis to choroba samoograniczająca się, która rzadko powoduje poważne problemy zdrowotne, ale może znacząco zmienić wygląd zewnętrzny ryby. Skontaktuj się z weterynarzem, jeśli zauważysz guzki, guzki lub nalot na swojej rybie. Prawidłowa diagnoza musi zostać postawiona przez wykwalifikowanego weterynarza wodnego przed podjęciem jakiegokolwiek leczenia.
Lymphocystis jest często mylony z chorobą białych plamek , ze względu na podobny wygląd. Inne potencjalne przyczyny tych objawów obejmują pasożyty zewnętrzne oraz zakażenia bakteryjne lub grzybicze. Bakterie Epitheliocystis mogą powodować zmiany skórne podobne do lymphocystis, ale mogą również występować na skrzelach, w przeciwieństwie do lymphocystis. W przypadku koi, ospę karpia ( Cyprinid herpesvirus-1 ) i hikkui należy również wykluczyć u weterynarza.
Co powoduje limfocytozę u ryb?
Limfocystis u ryb jest wywoływany przez Lymphocystivirus, wirus, który rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt ryby z zakażoną rybą lub poprzez kontakt z fomitem (nieożywionym przedmiotem, który może rozprzestrzeniać chorobę). Po wydaleniu wirusa z zakażonej ryby może on przetrwać w otaczającej wodzie do tygodnia. Zwykle spadek odporności ryby spowodowany wtórnym stresem (takim jak zła hodowla lub jakość wody) pozwala wirusowi na replikację i rozpoczęcie przez rybę wykazywania objawów klinicznych. Stres upośledza funkcje odpornościowe u ryb i często może prowadzić do wybuchu limfocystis.
Niektóre ryby mogą być nosicielami utajonymi wirusa, ale nie wykazują objawów klinicznych. Ze względu na długi okres inkubacji, trwający od kilku tygodni do kilku miesięcy, wirus może nie ujawnić się aż do momentu, gdy większość protokołów kwarantanny zostanie zakończona.
Jak weterynarze diagnozują limfocytozę u ryb?
Aby zdiagnozować lymphocystis, weterynarz pobierze próbkę skóry i przeanalizuje ją pod mikroskopem. Może również wykonać biopsję lub wykonać badanie histopatologiczne, mikroskopię elektronową lub badania molekularne, aby ustalić, czy ryba jest zakażona. W zależności od wyników weterynarz może zalecić dalsze badania.
Oprócz testów praktycznych, ocena środowiskowa, taka jak test jakości wody, może być konieczna, aby zidentyfikować potencjalne czynniki stresogenne. Lymphocystis często pogarsza się pod wpływem czynników stresogennych, które mogą nie być oczywiste dla nowych właścicieli akwariów.
W akwarium mogą przebywać bezobjawowi nosiciele wirusa i nigdy nie wykazywać żadnych objawów klinicznych, dlatego identyfikacja ryby zakażonej wirusem może być trudna.
Leczenie limfocytozy u ryb
Nie ma innego leczenia na lymphocystis niż leczenie wspomagające. Często objawy kliniczne lymphocystis są zaostrzane przez inne czynniki stresogenne w akwarium, takie jak zła jakość wody, zła dieta lub nieodpowiednia temperatura . Złagodzenie niektórych z tych problemów może pomóc rybom odzyskać ich poprzedni wygląd. Ponieważ lymphocystis zazwyczaj nie wpływa na nic innego niż wygląd zewnętrzny, jest to minimalny problem dla większości właścicieli ryb. W ciężkich przypadkach weterynarze wodni mogą znieczulić dotknięte ryby i chirurgicznie usunąć guzki Lymphocystis ze skóry i płetw.
Możesz przenieść ryby do zbiornika kwarantannowego, ale wirus rozprzestrzeni się już po akwarium, gdy tylko jedna ryba wykaże objawy kliniczne. Kwarantanna najbardziej dotkniętych ryb w akwarium może pomóc ograniczyć ilość wirusa, aby zapobiec wystąpieniu poważnych objawów u wszystkich mieszkańców akwarium .
Rokowanie dla ryb z limfocytozą
Limfocystis nie jest zazwyczaj śmiertelnym problemem. Zmiany wirusowe ustępują samoistnie zazwyczaj w ciągu sześciu tygodni, ale poważnie dotknięte ryby są również podatne na inne choroby wywoływane przez bakterie, grzyby i pasożyty. Wtórne infekcje mogą zwiększać śmiertelność ryb z limfocystis, dlatego właściciele akwariów powinni zawsze stosować leczenie wspomagające podczas wybuchów choroby, aby pomóc swoim rybom w powrocie do zdrowia.
Jak zapobiegać limfocytozie u ryb
Ze względu na długi okres inkubacji i obecność bezobjawowych nosicieli, nawet najbardziej znani hodowcy ryb mogą mieć limfocysty w swoich zbiornikach i nawet o tym nie wiedzieć. Ponieważ mało prawdopodobne jest, aby wpłynęło to na ogólny stan zdrowia ryb, najlepszym sposobem na ograniczenie rozprzestrzeniania się limfocysty jest zminimalizowanie stresu u ryb akwariowych.
Właściciele akwariów nie zawsze są w stanie zapobiec zakażeniu limfocystozą, ale istnieje kilka metod, które mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo rozprzestrzenienia się tego wirusa w akwarium:
Kwarantanna nowych ryb
Najlepszą metodą zapobiegania przedostaniu się limfocystis do akwarium jest poddanie wszystkich nowych ryb i innych żywych zwierząt dodawanych do zbiornika, łącznie z bezkręgowcami, kwarantannie przez okres od 30 do 60 dni. Stres związany ze złowieniem, transportem i wprowadzeniem do nowego akwarium często wystarczy, aby wywołać wybuch epidemii limfocystis, jeśli ryba jest nosicielem.
Jednak biorąc pod uwagę możliwość utajonych infekcji wirusowych, kwarantanna nie gwarantuje zapobieżenia wprowadzeniu limfocysty. Sprzęt akwariowy należy zdezynfekować, jeśli istnieje jakiekolwiek podejrzenie, że mógł mieć kontakt z rybami zakażonymi tym wirusem. Bezobjawowi nosiciele często mogą przejść kwarantannę i zarażać zdrowe ryby w akwarium. Na szczęście, biorąc pod uwagę, że ta choroba jest głównie problemem estetycznym, większość hodowców ryb nie powinna się tym wirusem zbytnio przejmować. Zapewnienie rybom odpowiedniej opieki wspomagającej rozwiąże większość ognisk choroby w ciągu kilku tygodni.
Optymalne warunki wodne
Oprócz bezpiecznego odizolowania wszystkich nowych ryb, właściciele akwariów mogą również pomóc zmniejszyć prawdopodobieństwo zarażenia się limfocystozą u swoich ryb, utrzymując optymalne warunki wody w akwarium. Ponieważ wybuchy tego wirusa mogą być wywołane przez stres, ważne jest, aby obchodzić się z rybami delikatnie, a także unikać przeludnienia . Wszelkie warunki, które mogą wywołać stres fizyczny u ryb, należy zapobiegać tak często, jak to możliwe.
Czy Lymphocystis jest zaraźliwy dla ludzi?
Na szczęście lymphocystis nie jest chorobą odzwierzęcą i dlatego nie może przenieść się na ludzi. Istnieją inne wirusy w rodzinie iridoviridae, które mogą wpływać na żaby, węże i owady.