Odwodnienie to niedobór wody w organizmie. Twój szczeniak traci wodę każdego dnia podczas wydalania, wydychania każdego oddechu i poprzez odparowywanie śliny podczas dyszenia .
Szczenięta są szczególnie podatne na odwodnienie, ponieważ mają znacznie mniejszą masę ciała niż dorosły pies. W gorące letnie miesiące przegrzanie podczas zabawy może również predysponować szczeniaka do nadmiernej utraty wody. Jeszcze ważniejsze staje się nadzorowanie szczeniaka w czasie upałów, aby zapobiec odwodnieniu.
Większość utraty wody przez psa następuje w wyniku oddawania moczu. Płyny te są uzupełniane, gdy szczeniak je i pije. Upewnienie się, że dostępna jest duża ilość czystej wody, pomaga zapobiegać odwodnieniu. Szczenięta piją więcej w czasie upałów, ale zimą należy również upewnić się, że miska z wodą nie zamarza i nie uniemożliwia dostępu do wody. Wszystko, co zwiększa utratę płynów, takie jak wymioty i biegunka, może również powodować odwodnienie .
Spis treści
Co powoduje odwodnienie?
Odwodnienie może wystąpić w wyniku jakiejkolwiek choroby, która powoduje biegunkę lub wymioty . Nadmierne oddawanie moczu, które występuje w cukrzycy i chorobie nerek, krwawienie lub jakikolwiek stan powodujący niechęć do jedzenia lub picia, może również powodować odwodnienie.
Objawy odwodnienia u szczeniaka
Najwcześniejszym zauważalnym objawem odwodnienia są suche błony śluzowe, w których dziąsła i język psa są lepkie lub suche zamiast mokrych. Ślina może stać się lepka lub nawet ciągnąca.
Bardziej oczywistym objawem jest utrata elastyczności skóry. Skóra szczeniaka zwykle przylega jak wygodny płaszcz, z pewnym marginesem ruchu, szczególnie w ramionach. Chwyć skórę na szyi i ramionach szczeniaka i delikatnie unieś; gdy jest normalnie nawilżona, skóra szybko wraca na swoje miejsce po zwolnieniu.
Skóra cofa się powoli, gdy pies jest odwodniony w siedmiu do ośmiu procentach. Odwodnienie w dziesięciu procentach lub więcej jest poważne, a skóra pozostanie w grzbiecie po cofnięciu i nie wróci na swoje miejsce. To zjawisko nazywa się namiotowaniem skóry.
Czas uzupełniania naczyń włosowatych (CRT) jest również dobrym pomiarem nawodnienia. Jest to czas, jaki zajmuje krwi powrót do błon śluzowych po zastosowaniu nacisku, co można zademonstrować, delikatnie naciskając palcem dziąsła psa. To na krótko blokuje przepływ krwi, więc tkanka staje się biała, gdy nacisk zostanie szybko zwolniony.
Gdy nawodnienie Twojego szczeniaka jest normalne, potrzeba mniej niż dwóch sekund, aby biel powróciła do normalnego różowego pigmentu. Odwodnienie na poziomie siedmiu do ośmiu procent opóźni czas napełniania się naczyń włosowatych o dwie do trzech sekund. Odwodnienie dłuższe niż cztery lub pięć sekund wskazuje na poważne odwodnienie, co jest niezwykle niebezpieczną sytuacją. Te psy wykazują również zapadnięte gałki oczne, mimowolne drgania mięśni i zimne kończyny.
Jak leczyć odwodnienie
Szczenięta cierpiące na umiarkowane lub ciężkie odwodnienie wymagają natychmiastowej opieki weterynaryjnej, jeśli mają przeżyć. Terapia płynami będzie wymagana w celu nawodnienia szczeniaka i przywrócenia równowagi elektrolitowej (mineralnej) do normy. W zależności od potrzeb szczeniaka i choroby, która spowodowała odwodnienie, szczeniak może zostać hospitalizowany w celu podania płynów dożylnie lub otrzymać płyny podskórne (pod skórę) u weterynarza.
W łagodnych przypadkach, gdy wymioty nie stanowią problemu, pomocne będzie po prostu nakłonienie psa do picia wody. Lekarz weterynarii może przepisać produkty podobne do Pedialyte dla dzieci, które również dostarczają utracone elektrolity.
Podstawowa przyczyna odwodnienia również będzie musiała zostać wyleczona. Może być konieczne zastosowanie konkretnych leków w celu kontrolowania biegunki i wymiotów, aby zapobiec dalszej utracie płynów. Inne leki, w zależności od diagnozy, takie jak leki na cukrzycę lub chorobę nerek, mogą być również potrzebne, szczególnie u starszych psów.