Szkocki Deerhound: Charakterystyka rasy psów i pielęgnacja

Szkocki deerhoud

Zdjęcia Mint Images / Getty Images

Szkocki deerhound to duża rasa psów ze Szkocji o długiej i szczupłej sylwetce, bardzo podobnej do charta. Należą do najwyższych ras psów, są wysportowane, czułe i lojalne, będąc uroczymi zwierzętami domowymi.

Jeśli ta piękna rasa przykuła twoją uwagę, czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o wyglądzie, temperamencie, pielęgnacji i historii szkockiego deerhounda.

Przegląd rasy

GRUPA: Psy gończe

WYSOKOŚĆ: 30 do 32 cali (samce); 28 cali i więcej (samice)

WAGA: 85 do 110 funtów (samce); 75 do 95 funtów (samice)

SZATA: szorstka

KOLOR SIERŚCI: Różne odcienie szarości, płowy lub pręgowany

OKRES ŻYCIA: 8-11 lat

TEMPERAMENT: Dostojny, potulny, delikatny, przyjacielski

HIPOALERGICZNE: Nie

POCHODZENIE: Szkocja

Charakterystyka szkockiego deerhounda

Szkockie deerhoundy są bardzo lojalne i niezwykle uczuciowe wobec swoich rodzin i zazwyczaj wolą nie być zostawiane same. Mając przyjazny temperament, ta rasa rzadko jest agresywna i dobrze reaguje na obcych. Zdecydowanie nie jest to pies stróżujący.

Poziom uczucia Wysoki
Życzliwość Wysoki
Przyjazne dla dzieci Średni
Przyjazny zwierzętom Niski
Potrzeby ćwiczeń Wysoki
Figlarność Wysoki
Poziom energii Średni
Możliwość szkolenia Średni
Inteligencja Średni
Skłonność do szczekania Niski
Ilość wypadania Niski

Historia szkockiego deerhounda

Szkocki deerhound może pochodzić z XVI-wiecznej Szkocji, ale prawdopodobnie istniał wcześniej, występując pod kilkoma nazwami, w tym Irish Wolf Dog, Scotch Greyhound, rough greyhound i Highland Deerhound. Ostatecznie rasa została nazwana ze względu na jej umiejętność polowania na jelenie.

Szkocki deerhound był ceniony za swoje umiejętności i piękno. W epoce rycerskości nikt o randze niższej niż hrabia nie mógł mieć deerhounda. Mimo to rasa ta stanęła w obliczu niemal całkowitego wyginięcia w połowie lub pod koniec XVIII wieku — wraz z upadkiem szkockiej szlachty po bitwie pod Culloden i rebelii jakobitów — ale została uratowana przez entuzjastów Archibalda i Duncana McNeilla. Rasa ta stała się ponownie rzadka po I wojnie światowej z powodu rozpadu dużych majątków.

Szkocki deerhound przybył do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku i w 1886 roku został przyjęty do grupy psów gończych American Kennel Club (AKC). Obecnie deerhound pozostaje stosunkowo rzadką, ale cenną rasą.

Historyczne zdjęcie szkockiego jelenia

Szkocki deerhound Dougal, maskotka Królewskiego Ochotniczego Patrolu Wybrzeża

Peter Rae / Fairfax Media Archives / Współpracownik / Getty Images

Pielęgnacja szkockiego jelenia

Szkocki deerhound nie jest szczególnie trudny w utrzymaniu, pod warunkiem, że masz miejsce na dużego psa. Są przyjazne, umiarkowanie aktywne i mogą dogadać się z wieloma typami rodzin, w tym z tymi ze starszymi dziećmi. Ze względu na swoje rozmiary psy te mogą przypadkowo przewrócić młodsze dzieci, więc zachowaj ostrożność i naucz dzieci , jak zachowywać się w pobliżu psów.

Ćwiczenia

Chociaż szkockie deerhoundy są doskonałymi sportowcami, mogą stać się leniwe jako dorosłe. Uwielbiają biegać i bawić się na zewnątrz, ale mogą się obijać, gdy są w domu. Jednak codzienne ćwiczenia trwające co najmniej dwie pełne godziny są niezbędne, aby utrzymać motywację i kondycję Twojego deerhouna. Oprócz spacerów spróbuj pieszych wędrówek, biegania, jazdy na rowerze , przeciągania liny i niekończących się zabaw w aportowanie, aby wyczerpać swojego deerhouna.

Deerhounda będziesz musiał wyprowadzać na smyczy, ponieważ ta rasa będzie gonić wszystko, co się rusza. Może to być również wyzwaniem, ponieważ będą uciekać, gdy będą na smyczy i mogą cię zrzucić z nóg ze względu na swój rozmiar.

Pielęgnacja

Szkocki deerhound ma szorstką i szorstką sierść o długości od 3 do 4 cali, która wymaga jedynie  podstawowej pielęgnacji . Cotygodniowe przeczesanie szczotką i/lub grzebieniem powinno wystarczyć, aby sierść deerhounda wyglądała jak najlepiej. Rasa linieje w stosunkowo wolnym tempie, a jeszcze mniej przy regularnym szczotkowaniu. Twój deerhound powinien potrzebować jedynie sporadycznej kąpieli , jeśli jest to konieczne ze względu na zapach lub brudną sierść.

Szkolenie

Właściwe szkolenie i socjalizacja są ważne dla deerhoundów. Na szczęście, mają tendencję do dobrego uczenia się. Jest to inteligentna rasa, ale często ma krótki czas skupienia uwagi. Podczas szkolenia ważne jest, aby odkryć, co motywuje twojego deerhounda, ponieważ dla niektórych może to być wyzwaniem.

Inne zwierzęta domowe

Podobnie jak inne charty, deerhound łatwo pobudza wzrokowa zdobycz ze względu na silny instynkt łowiecki. Koty i inne małe zwierzęta mogą wywoływać u niego instynkt drapieżnika, dopóki nie dowie się, że zwierzę jest członkiem rodziny. Wychowywanie deerhounda w otoczeniu małych zwierząt domowych może pomóc nauczyć psa, że ​​nie jest ofiarą. Jednak możesz nigdy nie czuć się komfortowo, zostawiając swojego deerhounda bez nadzoru w pobliżu małych zwierząt domowych. Lubią towarzystwo innych dużych psów, zwłaszcza innych deerhoundów.

Szkocki deerhound bawiący się na zewnątrz

Szkocki deerhound bawiący się na zewnątrz
Darren Brown​ / Getty Images 

Typowe problemy zdrowotne

Odpowiedzialni hodowcy dążą do utrzymania najwyższych  standardów rasy  , ustalonych przez kluby hodowlane, takie jak AKC. Psy hodowane według tych standardów rzadziej dziedziczą problemy zdrowotne. Jednak w rasie mogą występować pewne dziedziczne problemy zdrowotne. Oto kilka warunków, o których należy pamiętać:

  • Wrażliwość na znieczulenie : U tej rasy nie można podawać standardowej dawki znieczulenia w trakcie zabiegu.
  • Kardiomiopatia rozstrzeniowa : Powiększone serce może prowadzić do nieprawidłowego rytmu i niewydolności serca.
  • Mięsak kości : Te agresywne nowotwory kości mogą wymagać amputacji i chemioterapii.
  • Niedobór czynnika VII : Jest to dziedziczne schorzenie o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, które może skutkować niedoborem czynnika krzepnięcia krwi, co zwiększa krwawienie.
  • Cystynuria : Schorzenie to powoduje tworzenie się kamieni w nerkach i pęcherzu moczowym.
  • Dysplazja stawu biodrowego : Ta choroba ortopedyczna powoduje nieprawidłowy rozwój stawów biodrowych.
  • Rozszerzenie-skręt żołądka (wzdęcie): Ten zagrażający życiu stan powoduje wzdęcia i skręt żołądka.
Szkockie Deerhoundy jako zwierzęta domowe

Świerk / Kelly Miller

Dieta i odżywianie

Większość szkockich deerhoundów potrzebuje około trzech do czterech filiżanek suchej karmy dziennie, którą należy podzielić na dwa posiłki. Dokładna ilość karmy będzie zależeć od marki, zawartości kalorii oraz wielkości i poziomu aktywności psa.

Deerhounds są podatne na wzdęcia, zwłaszcza jeśli połykają jedzenie lub jedzą za dużo na raz. Kiedy wzdęty żołądek skręca się, jest to nagły przypadek medyczny.

Monitoruj wagę swojego psa, aby zapobiec otyłości. Potrzeby psa zmieniają się wraz z wiekiem i powinieneś omówić odpowiednie harmonogramy karmienia, ilość pożywienia , rodzaj pożywienia i ćwiczenia z lekarzem weterynarii.

Gdzie adoptować lub kupić szkockiego deerhounda

Szkockiego deerhounda trudno znaleźć, więc znalezienie szczeniaka lub ratunku może zająć trochę czasu. Jeśli znajdziesz hodowcę, spodziewaj się zapłacić od 1000 do 2500 dolarów za szczeniaka, w zależności od jego pochodzenia. Rozpocznij poszukiwania, korzystając z tych źródeł:

Przegląd szkockiego Deerhounda

Zalety

  • Łagodny i zabawny

  • Czuły

  • Przyjazny

Cons

  • Ma tendencję do ciągnięcia lub silnego szarpania, gdy jest na smyczy

  • Silny instynkt łowiecki

  • Ma tendencję do lenistwa

Więcej ras psów i dalsze badania

Zanim zdecydujesz, czy szkocki deerhound jest dla Ciebie odpowiedni, koniecznie przeprowadź wiele badań. Porozmawiaj z innymi właścicielami szkockich deerhoundów, renomowanymi hodowcami i grupami ratowniczymi, aby dowiedzieć się więcej.

Jeśli interesują Cię podobne rasy, zapoznaj się z poniższymi informacjami, aby porównać zalety i wady.

Jest wiele  ras psów  do odkrycia. Po przeprowadzeniu niewielkiego researchu możesz znaleźć odpowiednią rasę do zabrania do domu.

Często zadawane pytania
  • Czy szkocki deerhound to dobry pies do mieszkania w mieszkaniu?

    Chociaż deerhoundy są ciche i leniwe w pomieszczeniach i sprawiają wrażenie mieszkańców mieszkań , faktem jest, że nie nadają się do życia w mieszkaniach. Te duże psy potrzebują podwórka i miejsca do codziennego biegania. Podwórka muszą być solidnie ogrodzone, ponieważ będą próbowały ścigać wszystko, co porusza się poza ogrodzeniem — elektroniczne ogrodzenia nie powstrzymają tych sportowców.

  • Czy szkockie deerhoundy to dobre psy dla dzieci?

    Większość deerhoundów dobrze dogaduje się z dziećmi, jeśli są odpowiednio socjalizowane . Jednak jako duży pies nie powinien być pozostawiany bez nadzoru w pobliżu małych dzieci. Dzieci nie powinny wyprowadzać szkockiego deerhounda na spacery ze względu na jego skłonność do stanowczego ciągnięcia i uciekania podczas chodzenia na smyczy.

  • Dlaczego szkockie deerhoundy są tak rzadkie w USA?

    Większość deerhoundów jest rzadka, zarówno tutaj, jak i w Szkocji. Jednym z powodów, dla których rasa ta jest rzadka w USA, jest to, że kraj ten nie zezwala na polowanie na zwierzynę porożną przy użyciu psów. Rasa ta ma bardzo małą pulę genów i niewielu hodowców, co czyni ją cenionym psem.

  • Czy szkocki deerhound jest większy od wilczarza irlandzkiego?

    Chociaż rasy te mają podobny wygląd, wilczarz irlandzki jest wyższy i bardziej umięśniony niż szkocki deerhound. Można odróżnić te dwie rasy po uszach i ogonach — wilczarz irlandzki ma mniejsze, przypominające charty uszy i lekko zakrzywione ogony, podczas gdy szkocki deerhound ma wysokie, złożone do tyłu uszy i zwężające się ogony, które niemal sięgają ziemi.

ŹRÓDŁA ARTYKUŁU
  1. Historia szkockiego deerhounda . Scottish Deerhound Club of America.

  2. Informacje o rasie psa rasy deerhound szkocki . American Kennel Club.

Scroll to Top