Wirus niedoboru odporności kotów , czyli FIV , to wirus z tej samej rodziny co wirus niedoboru odporności ludzkiej (HIV), który powoduje AIDS, ale zaraża tylko koty. Podobnie jak HIV u ludzi, FIV osłabia układ odpornościowy , utrudniając zwierzęciu zwalczanie innych infekcji . Może to prowadzić do szerokiej gamy objawów, takich jak utrata wagi , obrzęk węzłów chłonnych , gorączka i biegunka . Jednak wiele kotów w ogóle nie wykazuje żadnych objawów.
Chociaż każdy kot może zarazić się FIV, najczęściej zdarza się to u kotów wychodzących , które wdają się w bójki z innymi kotami, lub u kociąt , które zarażają się przed urodzeniem lub z mlekiem matki po urodzeniu . Nie rozprzestrzenia się łatwo między kotami mieszkającymi w tym samym domu.
Chociaż może być śmiertelny , jeśli nie zostanie leczony, pozytywny wynik testu na FIV nie jest obowiązkowym wyrokiem śmierci dla Twojego pupila. Przy diecie wysokobiałkowej i agresywnym leczeniu infekcji wtórnych, kot z dodatnim wynikiem testu na FIV może prowadzić w miarę normalne życie przez wiele lat po diagnozie.
Spis treści
Czym jest wirus niedoboru odporności u kotów?
FIV to retrowirus, który atakuje tylko koty. Można go leczyć, ale nie można go wyleczyć. W rezultacie koty z FIV prawdopodobnie będą żyły krócej niż zdrowe koty, ale nadal mogą być wspaniałymi zwierzętami domowymi.
W USA około 1,5 do 3 procent zdrowych kotów jest zarażonych FIV. Większość kotów z FIV żyje na zewnątrz, więc jest bardziej narażona na ugryzienia przez zarażone dzikie koty . FIV nie może zostać przeniesiony na ludzi.
Po zakażeniu wirusem koty przechodzą przez trzy fazy. W pierwszej, zwanej fazą ostrą, która występuje mniej więcej jeden do trzech miesięcy po zakażeniu, wirus wnika do węzłów chłonnych kota, a stamtąd przenika do białych krwinek. Te komórki krwi są krytycznym składnikiem układu odpornościowego. W fazie ostrej kot może mieć opuchnięte węzły chłonne, niewielką gorączkę, letarg i utratę apetytu. Jednak objawy te mogą być bardzo łagodne i łatwo je przeoczyć właściciel kota.
Podczas drugiej fazy, zwanej fazą utajoną lub bezobjawową, wirus bardzo powoli replikuje się w układzie odpornościowym kota. Jednak zakażony kot nie wykazuje zewnętrznych oznak choroby podczas tej fazy, chociaż badania krwi mogą być nieprawidłowe. Faza bezobjawowa może trwać od miesięcy do lat. Niektóre koty nigdy nie przechodzą poza tę fazę.
W trzeciej fazie, zwanej fazą postępującą, układ odpornościowy kota znacznie słabnie, co pozwala na rozwój infekcji wtórnych. Infekcje dróg moczowych , infekcje skóry, choroby dziąseł , nowotwory i infekcje górnych dróg oddechowych są powszechne w tej fazie, która jest czasami nazywana kocim AIDS. Większość kotów przeżywa tylko kilka miesięcy po osiągnięciu tej fazy.
Objawy FIV u kotów
Objawy FIV często nie ujawniają się aż do lat po zakażeniu. Poniżej przedstawiono niektóre z najczęstszych objawów u kotów z dodatnim wynikiem testu na FIV.
Wczesne wykrycie FIV może być trudne, ponieważ objawy, takie jak biegunka, brak apetytu i niska gorączka, mogą być łagodne i łatwo przypisać je innym przyczynom. Dlatego tak ważne jest zabranie kota do weterynarza, jeśli wykazuje kilka objawów choroby trwających dłużej niż dzień lub dwa, nawet jeśli objawy są łagodne.
U kotów, u których rozwinął się pełnoobjawowy koci AIDS, powszechne są liczne wtórne infekcje, a także nowotwory, chociaż ważne jest, aby zauważyć, że to nie sam FIV jest bezpośrednią przyczyną objawów. Załamanie układu odpornościowego kota spowodowane przez FIV pośrednio prowadzi do rozwoju wtórnych problemów zdrowotnych i
chorób.
Utrata wagi
Ponieważ koty z FIV mają tendencję do utraty apetytu, zazwyczaj tracą na wadze. Może to być jeden z pierwszych objawów, jakie zauważysz.
Rozczochrany płaszcz
Koty z FIV mogą wyglądać trochę jak szczury. Dzieje się tak częściowo dlatego, że nie zwracają zbytniej uwagi na pielęgnację, gdy nie czują się dobrze, a częściowo dlatego, że różne choroby wtórne leżące u podłoża FIV często powodują, że skóra i futro są mniej zdrowe, a nawet powodują utratę futra.
Brak apetytu
Większość kotów we wczesnych stadiach FIV traci apetyt. Zauważysz, że miska z jedzeniem pozostaje pełna lub kot przestaje jeść po kilku kęsach. W ostatniej fazie choroby kot może ponownie przestać jeść z powodu wtórnej infekcji powodującej ból, dyskomfort lub ogólne złe samopoczucie.
Biegunka
Zarówno w pierwszej, jak i ostatniej fazie FIV, Twój kot może mieć miękkie lub wodniste stolce i może oddawać kał częściej niż zwykle. Większość zdrowych kotów ma tylko jedno lub dwa wypróżnienia dziennie.
Zapalenie spojówek
Zapalenie spojówek to zaczerwienienie białek oczu. Często występuje u kotów, które rozwinęły się do trzeciego stadium FIV, ponieważ są podatne na infekcje oczu i stany zapalne oczu. Nie jest powszechne u kotów we wczesnych stadiach choroby.
Wydzielina z oczu lub nosa
Koty w ostatnim stadium FIV są bardzo podatne na infekcje górnych dróg oddechowych, które zazwyczaj objawiają się cieknącymi oczami lub nosem. Wydzielina może być wodnista lub lepka, a wokół nosa i oczu kota mogą pojawić się również wysuszone strupy.
Zmiany w zachowaniu
Koty, które nie czują się dobrze, często stają się ospałe, co oznacza, że śpią więcej niż zwykle lub nie wydają się mieć dużo energii. Twój kot może się również chować, nie być zainteresowany zabawą lub byciem głaskanym, stać się drażliwym lub po prostu wydawać się „nie nastrojonym”.
Oddawanie moczu poza kuwetą
Zakażenia układu moczowego (UTI) są powszechne u kotów w późnym stadium FIV. Ponieważ UTI są bolesne i powodują, że kot musi oddawać mocz częściej niż zwykle, Twój kot może nie zdążyć do kuwety na czas lub może zacząć kojarzyć kuwetę z bólem, co spowoduje, że kot będzie oddawał mocz w innych miejscach w domu. Możesz również zauważyć, że Twój kot ma trudności z oddawaniem moczu z powodu bólu i stanu zapalnego UTI.
Przyczyny FIV
Kot zazwyczaj zapada na FIV po ugryzieniu przez zakażonego kota, ponieważ wirus jest głównie wydalany przez ślinę zakażonego kota. Kiedy zakażony kot gryzie niezainfekowanego kota, wirus jest wstrzykiwany bezpośrednio do krwiobiegu niezainfekowanego kota. FIV może być również przenoszony przez bezpośredni kontakt z zakażoną krwią. Może być również przenoszony z kota z dodatnim wynikiem testu na FIV na kocięta podczas porodu lub karmienia piersią.
Bardzo rzadko zdarza się, aby kot zaraził się FIV, dzieląc się miską z jedzeniem lub po prostu przebywając w pobliżu kota z FIV, więc nie musisz się martwić, jeśli masz w domu jednego kota z FIV i drugiego, który nie. Jednak rozsądnie jest przetestować wszystkie koty w domu, jeśli u jednego z nich zostanie zdiagnozowany FIV, aby mieć pewność.
Diagnozowanie wirusa niedoboru odporności u kotów
FIV diagnozuje się przede wszystkim za pomocą badania krwi zwanego testem ELISA (test immunoenzymatyczny). Wynik pozytywny oznacza, że kot wytworzył przeciwciała przeciwko FIV i najprawdopodobniej jest zarażony wirusem. Jednak uzyskanie pozytywnego wyniku testu u kota może potrwać do ośmiu tygodni po narażeniu, więc możliwe jest uzyskanie wyników fałszywie negatywnych.
Bardziej powszechne jest, że kot może mieć fałszywie dodatni wynik testu ELISA, jeśli został zaszczepiony przeciwko FIV, ponieważ szczepienie powoduje, że kot wytwarza przeciwciała przeciwko FIV, mimo że w rzeczywistości nie jest zakażony wirusem. Młode kocięta mogą również mieć fałszywie dodatni wynik, jeśli ich matka została zakażona w czasie ciąży, ponieważ mleko matki może przenosić przeciwciała na karmione kocięta.
Jeśli wynik testu ELISA u kota będzie pozytywny, lekarz weterynarii może zalecić wykonanie drugiego, bardziej jednoznacznego testu, tzw. testu Western Blot lub testu PCR (reakcji łańcuchowej polimerazy).
Leczenie
Koty z FIV zazwyczaj żyją normalnie, o ile nie są również zarażone wirusem białaczki kotów . Jeśli u kota zdiagnozowano FIV-pozytywne, ściśle współpracuj z lekarzem weterynarii, aby opracować program leczenia. Koty z FIV, niezależnie od tego, czy wykazują objawy, mają osłabiony układ odpornościowy, dlatego należy je ściśle monitorować pod kątem wtórnych infekcji. W rzeczywistości to wtórne infekcje ostatecznie okazują się śmiertelne dla kota zarażonego FIV.
W przypadku kotów, u których nie występują żadne objawy i które cieszą się ogólnie dobrym zdrowiem, program leczenia może polegać po prostu na zapewnieniu im odpowiedniej diety , ewentualnie z dodatkiem witamin, przeciwutleniaczy oraz kwasów tłuszczowych omega-3 lub omega-6, a także na szybkim, agresywnym leczeniu infekcji i innych schorzeń w miarę ich pojawiania się.
Na FIV nie ma lekarstwa, nie ma też konkretnego sposobu leczenia tej choroby, nawet jeśli stan zdrowia kota się pogarsza. Jednak weterynarz może spróbować podać kotu leki przeciwzapalne, leki wzmacniające odporność i leki na zakażenia wtórne, aby utrzymać kota w jak najlepszym zdrowiu.
Rokowanie dla kotów z wirusem niedoboru odporności kotów
Koty z wirusem FIV, które nie przechodzą poza fazę utajoną, zazwyczaj radzą sobie całkiem dobrze i przy dobrej opiece mogą żyć wiele lat. Koty, które przechodzą do ostatniej fazy, zazwyczaj umierają na raka lub chorobę wtórną w ciągu kilku miesięcy.
Jak zapobiegać FIV
Koty wychodzące są najbardziej narażone na zarażenie się wirusem, więc najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu FIV jest zapewnienie kotu przebywania w domu . Unikaj kontaktu z innymi kotami, u których stwierdzono FIV, ponieważ ugryzienie może prowadzić do zakażenia. Kastruj lub sterylizuj koty, ponieważ niekastrowane koty, zwłaszcza samce, są bardziej podatne na włóczęgostwo i walki na zewnątrz.
Mimo że kiedyś istniała szczepionka przeciwko FIV, wycofano ją z rynku północnoamerykańskiego w 2016 r. z powodu obaw o fałszywie dodatnie wyniki i brak skuteczności.
Czy FIV jest zaraźliwy dla innych zwierząt?
Wirus niedoboru odporności kotów jest zaraźliwy tylko dla kotów. Ludzie, psy i inne zwierzęta domowe nie mogą zarazić się FIV od zarażonego kota. Jednak kot z dodatnim wynikiem testu na FIV może przenosić wirusa na inne koty.