Arctische afbeeldingen/DigitalVision / Getty Images
De IJslandse herdershond is een middelgrote herdershond uit IJsland met een dikke, waterdichte, dubbele vacht, die in verschillende kleuren voorkomt. Over het algemeen heeft deze spitsachtige hond een rechthoekige bouw met een vosachtig gezicht en een bossige staart die over zijn rug krult. Het sterke, atletische en intelligente ras werd ontwikkeld om vee te hoeden in de bergachtige gebieden van IJsland. De IJslandse herdershond is een aanhankelijke, toegewijde en speelse metgezel.
Inhoudsopgave
Rasoverzicht
Groep: Herdershond
Hoogte: 16,5 inch (vrouwelijk), 18 inch (mannelijk)
Gewicht: 25 pond (vrouwelijk), 30 pond (mannelijk)
Vacht: Middellange dubbele vacht
Vachtkleur: Zwart en wit; crème en wit; fawn en wit; goud en wit; grijs en wit; rood en wit; sabel en wit; bruin en wit; wit, bruin en zwart; of chocolade en wit met verschillende markeringen en soms een zwart masker
Levensduur: 12 tot 14 jaar
Temperament: Vriendelijk, speels, energiek
Hypoallergeen: Nee
Oorsprong: IJsland
Kenmerken van de IJslandse herdershond
IJslandse herdershonden hebben over het algemeen een vriendelijk en liefdevol temperament. Ze zijn over het algemeen vrij loyaal aan hun gezin en kunnen zelfs met kinderen en andere huisdieren overweg. Veel energie, hoge intelligentie en een gretigheid om te behagen helpen ook om de persoonlijkheid van dit ras te vormen.
| Genegenheidsniveau | Hoog |
| Vriendelijkheid | Hoog |
| Kindvriendelijk | Hoog |
| Huisdiervriendelijk | Hoog |
| Behoeften aan beweging | Hoog |
| Speelsheid | Hoog |
| Energie level | Hoog |
| Trainbaarheid | Hoog |
| Intelligentie | Hoog |
| Neiging tot blaffen | Hoog |
| Hoeveelheid haaruitval | Medium |
Geschiedenis van de IJslandse herdershond
De IJslandse herdershond wordt beschouwd als het enige inheemse hondenras van IJsland. Deze zeldzame hond is ook een van de oudste hondenrassen ter wereld. Er wordt aangenomen dat de Vikingen hun spitsachtige honden meer dan 1000 jaar geleden naar IJsland brachten, die de voorlopers werden van de IJslandse herdershond.
Door de eeuwen heen zijn deze honden geëvolueerd en aangepast aan het ruige terrein en de behoeften van IJslandse boeren en herders. Ze werden gebruikt om schapen te hoeden en de kuddes te beschermen. Ze dienden ook als liefdevolle en loyale metgezellen.
De aantallen van het ras namen af in de 19e en 20e eeuw en het was bijna uitgestorven. Maar liefhebbers van het ras vonden de overgebleven honden en werkten eraan om het ras te redden. En hoewel het vandaag de dag nog steeds ongewoon is, is het niet in acuut gevaar om uit te sterven. De American Kennel Club erkende het ras voor het eerst in 2010.
Verzorging van de IJslandse herdershond
IJslandse herdershonden hebben elke dag veel beweging nodig, samen met mentale stimulatie. Hun verzorgingsbehoeften zijn relatief eenvoudig. Ze reageren doorgaans goed op training, die idealiter zou moeten beginnen als ze puppy’s zijn.
Oefening
Plan een paar uur per dag fysieke activiteit en mentale stimulatie voor een IJslandse herdershond. Deze honden houden doorgaans van lange wandelingen, joggen, hiken en andere buitenactiviteiten. Ze kunnen ook uitblinken in hondensporten, zoals behendigheid en hoeden, wat helpt om mentale en fysieke energie te verbranden. Puzzelspeelgoed is ook nuttig om hun geest uit te dagen. Zonder voldoende beweging kan een IJslandse herdershond zich vervelen, gestrest raken, overmatig vocaal worden of zelfs destructief worden.
Verder is het belangrijk om uw hond aangelijnd te houden of in een veilig omheind gebied te houden als u buiten bent. Het kudde-instinct van dit ras kan ervoor zorgen dat hij wegrent om bewegende objecten te achtervolgen, waaronder auto’s en kleine dieren. Werk ook aan een solide terugroepcommando, voor het geval uw hond ooit losraakt. Bovendien zijn deze honden mensgericht. Ze houden er niet van om lange tijd alleen te worden gelaten en zijn liever actief met hun mensen.
Poetsen
Borstel de dikke dubbele vacht van deze hond minstens wekelijks om losse haren te verwijderen en klitten en matten te voorkomen. Verwacht periodes van vrij veel verharing in de lente en herfst, omdat de hond zijn ondervacht verliest. In die periodes moet u misschien dagelijks borstelen om alle losse haren bij te houden.
Plan ongeveer elke maand een bad, afhankelijk van hoe vies uw hond wordt. Controleer zijn nagels maandelijks om te zien of ze geknipt moeten worden. Controleer ook minstens wekelijks de oren van uw hond op oorsmeer, vuil en tekenen van infectie. Poets zijn tanden zo vaak mogelijk, idealiter elke dag.
Opleiding
Begin al op jonge leeftijd met trainen en socialiseren om goede manieren te bevorderen en te voorkomen dat slechte gewoontes ontstaan. Een puppy gehoorzaamheidscursus kan niet alleen helpen om uw hond basiscommando’s te leren, maar ook hoe hij zich moet gedragen tegenover andere mensen en honden.
Gebruik altijd positieve trainingsmethoden, want IJslandse herdershonden reageren niet goed op harde correcties. Ze willen over het algemeen hun baasjes een plezier doen. Dankzij de hoge intelligentie van de hond, zou hij snel moeten oppikken wat u wilt, en zolang u consistent bent in uw training. Omdat dit een vocaal ras is, moet u misschien extra moeite doen om uw hond een “stil” commando te leren om te voorkomen dat hij overmatig blaft .
Veel voorkomende gezondheidsproblemen
De IJslandse herdershond is over het algemeen een gezond hondenras. Maar hij is gevoelig voor een aantal erfelijke gezondheidsproblemen , waaronder:
De spar / Kelly Miller
Dieet en voeding
Zorg altijd voor vers water voor uw hond. Geef uw hond een nutritioneel uitgebalanceerd, kwalitatief hondendieet. Het is gebruikelijk om twee afgemeten maaltijden per dag te geven om de juiste voeding te garanderen. Maar u moet altijd zowel het type voedsel als de hoeveelheid met uw dierenarts bespreken. Sommige honden hebben een speciaal dieet nodig op basis van hun leeftijd, activiteitsniveau en andere factoren.
Waar u een IJslandse herdershond kunt adopteren of kopen
Het is niet gebruikelijk om een IJslandse herdershond te vinden in een dierenasiel of reddingsgroep, maar het is ook niet onmogelijk. Kijk of je naam op een wachtlijst voor een ras kunt krijgen voor een hond die een thuis nodig heeft. Fokkers kunnen ook moeilijk te vinden zijn, afhankelijk van waar je woont. Verwacht dat je ongeveer $ 1.000 tot $ 1.500 betaalt voor een puppy van een gerenommeerde fokker , hoewel dit sterk kan variëren op basis van bloedlijn en andere factoren.
Voor meer informatie die u kan helpen bij het vinden van een IJslandse herdershond, kijk op:
- IJslandse Herdershond Vereniging van Amerika
- AKC-marktplaats
- Nationale IJslandse Herdershond Reddings Alliantie
Overzicht van de IJslandse herdershond
-
Vriendelijk en speels
-
Kan goed overweg met kinderen en andere huisdieren
-
Intelligent, leert snel
-
Kan een overmatige blaffer zijn
-
Heeft veel beweging en mentale stimulatie nodig
-
Gaat door periodes van veel haaruitval
Meer hondenrassen en verder onderzoek
Zorg ervoor dat u veel onderzoek doet voordat u een IJslandse herdershond mee naar huis neemt om er zeker van te zijn dat het ras geschikt is voor uw levensstijl. Praat met raseigenaren, dierenartsen, reddingsgroepen en gerenommeerde fokkers om meer te weten te komen.
Als u geïnteresseerd bent in soortgelijke rassen, bekijk dan:
Er is een wereld aan potentiële hondenrassen . Met een beetje onderzoek kunt u het juiste ras vinden om mee naar huis te nemen!
-
Zijn IJslandse herdershonden goede gezinshonden?
IJslandse herdershonden kunnen met de juiste training en socialisatie uitstekende gezinshonden zijn. Ze zijn over het algemeen toegewijd aan hun mensen en tolerant tegenover kinderen.
-
Zijn IJslandse herdershonden goede honden voor in een appartement?
IJslandse herdershonden doen het het beste in een huis met een tuin, in plaats van in een appartement, vanwege hun hoge energieniveau. Ze kunnen ook behoorlijk vocaal zijn en zullen u waarschuwen voor vreemden, wat een overlast kan worden voor buren in een appartement.
-
Zijn IJslandse herdershonden zeldzaam?
De IJslandse herdershond is een zeldzaam ras over de hele wereld, dus het kan lastig zijn om er een te vinden bij een reddingsgroep of zelfs een fokker. De American Kennel Club erkende het ras pas in 2010.