Ringworm bij honden

Ringworm bij honden is een huidinfectie die wordt veroorzaakt door schimmels in de omgeving. Deze besmettelijke huidziekte kan honden, mensen en andere dieren treffen. Tekenen van ringworm zijn schilferige, rode, jeukende huidletsels . Gelukkig reageren de meeste gevallen goed op medische behandeling en ontsmetting van de omgeving , wat ook helpt om de verspreiding van ringworm naar mensen en huisdieren te voorkomen.

Wat is ringworm?

Ringworm is een veelgebruikte term voor dermatofytose, een schimmelinfectie van de huid die haaruitval, roodheid en schilferige huid veroorzaakt. Het is een zoönotische ziekte, wat betekent dat het kan worden verspreid tussen honden en mensen. Ondanks de naam is ringworm eigenlijk geen worm of parasiet van welke soort dan ook. De reden voor de naam is dat de schimmel een ringvormige huidlaesie veroorzaakt die eruitziet als een worm, vooral zichtbaar op plekken met weinig haar.

Symptomen van ringworm bij honden

Ringwormsymptomen zijn beperkt tot de huid en poten van geïnfecteerde honden en kunnen oncomfortabel zijn. Deze symptomen zijn meestal herkenbaar voordat de infectie te ernstig is geworden.

Bij honden zien ringwormletsels er meestal uit als vlekkerige plekken met haaruitval en schilfering. De letsels ontstaan ​​meestal op de kop, oren, poten en ledematen van de hond, maar kunnen ook op andere plekken op de huid voorkomen.

Ringworm varieert in ernst. In sommige gevallen kunnen de laesies rood, geïrriteerd en jeukerig worden. Ringworm op de poten kan ervoor zorgen dat nagels broos worden en gemakkelijk breken. In milde gevallen kan haaruitval het enige zichtbare teken zijn.

Ringworm bij mensen uit zich vaak heel anders, maar dit hangt af van het type schimmel en de locatie op het lichaam. Laesies zijn meestal rood, verheven, jeukend en soms schilferig. De meeste ringwormlaesies bij mensen hebben een ringvormig uiterlijk.

Wat veroorzaakt ringworm bij honden?

Er zijn verschillende soorten dermatofytenschimmels in het milieu te vinden. Dermatofyten worden vaak aangetroffen in de grond, op oppervlakken, in voorwerpen en op andere dieren. Dieren en mensen komen er regelmatig mee in contact, maar de schimmels tasten geen gezonde huid aan. Licht geïrriteerde huid raakt echter gemakkelijk geïnfecteerd door dermatofyten. Dit omvat huid die onlangs is geschoren, geschraapt, gekrabd of anderszins ontstoken. Honden met een gevoelig of verzwakt immuunsysteem raken gemakkelijker geïnfecteerd met ringworm. Puppy’s zijn kwetsbaar vanwege hun onvolgroeide immuunsysteem.

Honden kunnen op verschillende manieren in aanraking komen met dermatofytenschimmels:

• Veel tijd buiten doorbrengen
• Graven
• In contact komen met besmette dieren

Dermatofyten kunnen ook leven op beddengoed, speelgoed, kommen en andere items, dus ze worden gemakkelijk doorgegeven aan andere dieren in hetzelfde huis. Schimmelsporen zijn redelijk winterhard in de omgeving en kunnen meerdere maanden overleven.

Hoe diagnosticeren dierenartsen ringworm bij honden?

Een lichamelijk onderzoek door een dierenarts is noodzakelijk om de huid en de algehele conditie van de hond te beoordelen. De dierenarts kan een instrument genaamd Wood’s light gebruiken om te zoeken naar ringwormlaesies. Dit instrument bevat ultraviolet licht dat ervoor zorgt dat sommige ringwormlaesies neongroen oplichten wanneer het op de huid schijnt in een donkere kamer. Sommige soorten laesies zullen echter niet zichtbaar zijn tijdens dit onderzoek en er kunnen verdere tests nodig zijn.

De dierenarts kan een monster van haar en huid nemen om onder een microscoop naar dermatofyten te zoeken, of een schimmelkweek kan nodig zijn. Een schimmelkweek is een van de beste manieren om ringworm definitief te diagnosticeren. Dit wordt gedaan door een monster op een kweekmedium te leggen en het in een donkere ruimte te plaatsen in een poging om schimmelsporen te laten groeien. Als er groei wordt waargenomen, wordt het monster microscopisch geanalyseerd om het type schimmel te identificeren. Gecompliceerde gevallen kunnen een huidbiopsie vereisen.

Hoe ringworm te behandelen

Ringworminfecties verdwijnen uiteindelijk vanzelf bij een immuuncompetent dier, maar behandeling kan het verloop van de ziekte verkorten en voorkomen dat deze zich verspreidt naar andere mensen en andere dieren. Zonder behandeling en ontsmetting van de omgeving kan ringworm blijven terugkeren en worden overgedragen tussen huisgenoten.

Behandeling van ringworm kan bestaan ​​uit het gebruik van voorgeschreven orale medicatie en plaatselijke behandelingen. Milde gevallen kunnen in eerste instantie alleen plaatselijk worden behandeld met medicinale shampoos of dips. Plaatselijke crèmes of sprays kunnen gelijktijdig worden gebruikt. Baden of dips worden meestal twee keer per week aanbevolen. Crèmes en sprays worden meestal twee of meer keer per dag aangebracht.

Orale antischimmelmedicijnen worden doorgaans gebruikt bij matige tot ernstige gevallen en moeten mogelijk zes weken of langer worden toegediend. Mogelijke bijwerkingen zijn misselijkheid, braken , diarree en verlies van eetlust. Vervolgkweken van schimmels zijn nodig om te bepalen of de behandeling succesvol is geweest. Het is belangrijk om de medicatie te blijven gebruiken zoals aanbevolen totdat uw dierenarts zegt dat de behandeling is voltooid. Anders is de kans groot dat de ringworminfectie terugkeert.

Decontaminatie van de omgeving is een belangrijk onderdeel van de behandeling en zal de kans op herhaling verkleinen. Ringworm is hardnekkig en kan vele maanden in de omgeving overleven, waarbij het de gezinsleden blijft herinfecteren. Schoonmaken zal niet alle sporen elimineren, maar het kan de hoeveelheid in de omgeving aanzienlijk verminderen.

Het huis moet meerdere keren per week grondig worden schoongemaakt en gestofzuigd, en vervolgens worden gedesinfecteerd. Desinfectie moet waar mogelijk worden gedaan met bleekmiddel. Maak speelgoed en kommen schoon met water en zeep, en desinfecteer vervolgens met een verdunde bleekoplossing. Stoomreiniging kan tapijten, kleden en stoffering desinfecteren. Was beddengoed en andere materialen ook met bleekmiddel.

Honden met ringworm moeten tijdens de behandeling in één kamer van het huis worden opgesloten. Andere huisdieren mogen geen toegang hebben tot deze kamer. De kamer moet twee keer per week worden schoongemaakt tijdens de behandeling en na herstel grondig worden gedesinfecteerd.

Prognose voor honden met ringworm

Ringworm reageert goed op een rigoureuze, aanhoudende behandeling, waardoor honden weer helemaal gezond worden. Het probleem met ringworm is hoe hardnekkig en besmettelijk het is, wat betekent dat het uw hond of andere leden van uw huishouden opnieuw kan infecteren in een vicieuze, jeukende cirkel die waakzame aandacht vereist om te doorbreken.

Hoe ringworm te voorkomen

Er is geen manier om de blootstelling van uw hond aan ringworm volledig te voorkomen, omdat het van nature overal in de omgeving voorkomt. U kunt echter het risico van uw hond op een ringworminfectie verminderen door goede hygiëne en gezond verstand. Zorg goed voor de huid en algehele gezondheid van uw hond . Verzorg uw hond regelmatig. Bezoek de dierenarts voor routinematige gezondheidscontroles zoals aanbevolen. Houd het bed en speelgoed van uw hond schoon en droog; was bedden regelmatig en vervang of maak speelgoed indien nodig schoon. Maak uw huis regelmatig schoon en zorg ervoor dat u de gebieden van uw hond stofzuigt, dweilt en afveegt. Laat honden met huidaandoeningen of open wonden niet buiten spelen. Neem zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts voor behandeling van huidirritaties.

Is ringworm besmettelijk voor andere dieren?

Ringworm is zeer besmettelijk en kan gemakkelijk worden overgedragen tussen gezinsleden van alle soorten. Medische aandacht is noodzakelijk om verdere overdracht te voorkomen. Neem contact op met uw dierenarts als uw huisdier tekenen van ringworm vertoont.

Is ringworm besmettelijk voor mensen?

Ringworm is besmettelijk en kan zich gemakkelijk verspreiden naar de menselijke huid, vooral op plekken waar de huid is bekrast of geschuurd. Neem contact op met een arts als er mensen in uw huis zijn getroffen, omdat alle gezinsleden een behandeling nodig hebben om de overdracht te stoppen en genezing te bevorderen.