De spar / Almar Creative
Ivermectine wordt vaak gebruikt bij zowel honden als katten voor verschillende ziekten. Het wordt voorgeschreven om verschillende soorten parasitaire infecties te behandelen, waaronder zowel interne als externe parasieten. Daarnaast wordt ivermectine gebruikt in veel algemeen verkrijgbare hartwormpreventiemedicijnen, zoals Heartgard Plus en andere. Lees meer over ivermectine voor honden en hoe u het veilig aan uw hond kunt geven.
Inhoudsopgave
Wat is Ivermectine?
Ivermectine is een breedspectrum antiparasitair medicijn dat wordt gebruikt om een aantal verschillende parasieten bij honden te doden. Het werkt door neurologische schade aan de parasiet te veroorzaken, wat resulteert in verlamming en de dood van de parasiet. De meest voorkomende toepassingen van ivermectine bij honden zijn onder andere:
- Preventie en behandeling van hartwormziekte voor
- Behandeling van oormijt
- Om schurft te behandelen, zoals demodex en schurft
Hoe Ivermectine voor honden te gebruiken
Geef ivermectine altijd aan uw hond precies zoals voorgeschreven door uw dierenarts. De exacte dosering is afhankelijk van de reden voor de behandeling. Wanneer het wordt gebruikt als preventief middel tegen hartworm, heeft uw hond één orale dosis per maand nodig. Wanneer het wordt voorgeschreven om parasitaire infecties te behandelen, kan uw dierenarts een vloeistof of tablet voorschrijven die dagelijks oraal moet worden toegediend gedurende een periode van weken tot maanden.
Waarschuwing
Er zijn enkele hondenrassen die genetisch gevoelig zijn voor het medicijn. Hun genetische mutatie zorgt ervoor dat de ivermectine de bloed-hersenbarrière van de hond passeert. Vervolgens komt het in het centrale zenuwstelsel van de hond terecht, wat fataal kan zijn voor het dier. Voordat u dit aan uw hond toedient, moet u uw dierenarts raadplegen en ervoor zorgen dat het ras van uw hond veilig ivermectine kan gebruiken.
Bijwerkingen van Ivermectine bij Honden
Bij honden hangt het risico op bijwerkingen van ivermectine af van de dosering, de individuele vatbaarheid van de hond en de aanwezigheid van hartwormmicrofilaria (een larvale vorm van de hartworm).
Bij gebruik in een lage dosering voor hartwormpreventie bij een hond zonder hartwormen is ivermectine relatief veilig. Bij hogere doseringen, die gebruikt kunnen worden om andere parasitaire infecties te behandelen, neemt het risico op bijwerkingen toe. Mogelijke bijwerkingen zijn:
- Braken
- Verwijde pupillen
- Spiertrillingen
- Blindheid
- Gebrek aan coordinatie
- Lethargie
- Gebrek aan eetlust
- Uitdroging
Bij gebruik bij een hond die besmet is met hartwormen, kan een shockachtige reactie optreden waarvan men denkt dat deze wordt veroorzaakt door stervende microfilaria. Dit type reactie kan gepaard gaan met lethargie, een lage lichaamstemperatuur en braken. Honden die positief testen op hartwormen, moeten nauwlettend worden geobserveerd gedurende ten minste acht uur na toediening van ivermectine.
Veiligheid van Ivermectine bij Honden
In veel gevallen is de veiligheid van ivermectine direct gerelateerd aan de toegediende dosering. Zoals bij veel medicijnen, hebben hogere doseringen vaak een hoger risico op complicaties en mogelijke bijwerkingen. Ivermectine wordt in veel doseringsbereiken gebruikt, afhankelijk van het doel van het gebruik. Doseringen die worden gebruikt om hartworminfecties te voorkomen , zijn over het algemeen relatief laag, met weinig risico op bijwerkingen.
Hogere doseringen, zoals die worden gebruikt om demodicose, sarcoptische schurft, oormijt en andere parasitaire infecties te behandelen, gaan vaker gepaard met bijwerkingen. Voor de meeste honden wordt ivermectine echter beschouwd als een relatief veilig medicijn als het op de juiste manier wordt gebruikt.
Ivermectinegevoeligheid bij collies en vergelijkbare rassen
Neurotoxiciteit kan ook optreden bij het gebruik van ivermectine bij sommige honden. Dit komt met name veel voor bij honden met een genetische mutatie die bekend staat als de MDR1 (multiple drug resistance) genmutatie. Deze genmutatie komt het meest voor bij rassen zoals Collies , Australian shepherds , Shelties , Long-haired whippets , Old English sheepdogs , German shepherds , Silken Windhounds, Skye terriers en andere rassen met witte voeten. Symptomen van neurotoxiciteit zijn onder andere gebrek aan coördinatie, spiertrillingen, toevallen , blindheid en overlijden, wat aanleiding gaf tot het motto “witte voeten, niet behandelen” met ivermectine.
Ivermectine gebruikt in doseringen voor hartwormpreventie is over het algemeen veilig voor deze honden. Het medicijn mag echter niet in hogere doseringen worden gebruikt voor honden die mogelijk de MDR1-genmutatie bezitten. Er is een test die kan worden uitgevoerd om te controleren op deze genmutatie. Vraag uw dierenarts om meer advies.
Waarschuwing
Ivermectinetoxiciteit is zeer ernstig en kan niet worden teruggedraaid. Neem direct contact op met uw dierenarts als u denkt dat uw huisdier last heeft van een bijwerking. Zij kunnen aanbevelen om braken op te wekken of houtskool toe te dienen om de absorptie van het medicijn te minimaliseren.
Ivermectine en menselijk gebruik
Naast het gebruik in de diergeneeskunde wordt ivermectine ook door artsen gebruikt om een aantal gezondheidsproblemen bij mensen te behandelen. Bij mensen is het ook nuttig bij het elimineren van parasieten. Ivermectine kan worden gebruikt om hoofdluis, schurft, rivierblindheid en andere aandoeningen te behandelen. Het is alleen verkrijgbaar op recept en wordt meestal plaatselijk aangebracht of oraal ingenomen. Houd er rekening mee dat geen enkel medicijn dat specifiek is gelabeld voor gebruik bij dieren, door mensen mag worden ingenomen. Momenteel is er geen betrouwbaar bewijs om de werkzaamheid of veiligheid van ivermectine tegen SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, bij mensen te suggereren.