De black ruby barb is een vreedzame, mooie kleine barb uit de beboste rivieren van Sri Lanka, voor de zuidkust van India. Het beste te omschrijven als een vriendelijke omnivore tankgenoot, maar het kan lastig zijn om te worden overschaduwd door grotere, meer vleesetende vissen. In het wild hebben zowel ontbossing als overmatige verzameling deze soort in gevaar gebracht.
Inhoudsopgave
Soortenoverzicht
ALGEMENE NAMEN: Paarskopbaard, paarskopbaard, robijnbaard, zwarte baardvogel
WETENSCHAPPELIJKE NAAM: Pethia nigrofasciata
VOLWASSENENMAAT: 2 inch
LEVENSVERWACHTING: 5 jaar
Kenmerken
| Familie | Karpers |
|---|---|
| Oorsprong | Sri Lanka |
| Sociaal | Vredevol |
| Tankniveau | Onderkant |
| Minimale tankgrootte | 30 liter |
| Eetpatroon | Draadalgen en detritus |
| Fokken | Eierstrooier |
| Zorg | Eenvoudig |
| pH | 6,0 tot 6,5 |
| Hardheid | 5 tot 12 dGH |
| Temperatuur | 72 tot 79 F (22 tot 26 C) |
Oorsprong en distributie
De ruby barb komt oorspronkelijk uit Sri Lanka, waar hij ooit veel voorkwam in de bosstromen in de hogere delen van de Kelani- en Niwala-rivierbekkens. Deze natuurlijke habitat bestaat uit dichte vegetatie en langzaam stromend water, dat kouder is dan in veel tropische gebieden. Het water in deze stromen is zacht en zuur, en de rivierbeddingen bestaan uit zand of fijn grind.
Helaas zijn de populaties sterk afgenomen door overvangst door degenen die deze vissen verkopen voor export in de aquariumhandel. Snelle ontbossing heeft ook een groot deel van de oorspronkelijke habitat van deze prachtige vissen weggenomen. Op een gegeven moment stonden ze op het randje van uitsterven, maar momenteel worden ze door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) als kwetsbaar beschouwd. Alleen met de juiste beschermingsmethoden zullen ze als een levensvatbare populatie in het wild blijven bestaan.
Vanaf 2020 is de export van in het wild gevangen ruby barbs uit Sri Lanka verboden. Alle exemplaren die in de aquariumhandel worden verkocht, zijn commercieel gekweekt, hetzij in Sri Lanka of in een aantal andere landen die aquariumvissen commercieel kweken. Deze commerciële kweek heeft geresulteerd in de creatie van een verscheidenheid aan nieuwe kleuren en vinvormen in vergelijking met de wilde vissen.
Kleuren en markeringen
De robijnrode barbeel heeft een puntige kop, hoge rug en diep lichaam en lijkt qua lichaamstype op andere gebandeerde barbelen, zoals de tijgerbarbeel . Drie brede zwarte banden lopen verticaal door het lichaam. Bij jonge vissen is het lichaam lichtgeel tot geelgrijs. Naarmate de vis ouder wordt, wordt de kop paarsrood van kleur. Bij mannetjes neemt het hele lichaam deze dieprode kleur aan zodra ze de broedleeftijd bereiken.
Beide geslachten worden bleek van kleur als ze gestrest zijn, bang zijn, of lijden aan een ziekte of slechte verzorging. Het komt vaak voor dat exemplaren in dierenwinkels er bleek uitzien, maar hun felle kleur terugkrijgen als ze in een rustiger omgeving in een aquarium worden geplaatst. Deze soort heeft geen baarddraden, wat voelsprieten zijn bij de mond of neusholte, zoals andere baarddraden.
Tankgenoten
Ruby barbs zijn scholenvissen die altijd in groepen van acht of meer gehouden moeten worden. Ze zijn minder bijtend dan de tiger barb en zijn geschikt voor gezelschapsaquaria met andere vreedzame vissen. Tetra’s , andere barbs, danio’s, meervallen en goerami’s kunnen over het algemeen veilig gehouden worden met ruby barbs. Levendbarende vissen zijn ook geschikte tankgenoten. Ruby barbs vormen een mooi visueel contrast met scholen andere verticaal gestreepte barbs, zoals tiger barbs.
Habitat en verzorging van de zwarte robijnbarbeel
In het wild leeft de ruby barb in de koelere, langzaam stromende bosstromen die worden overschaduwd door zware vegetatie. Het water is zacht en zuur, en de bodem van de stroom is zanderig met een laag mulm (organisch afval). Het is ideaal om deze omstandigheden in het aquarium na te bootsen.
Houd de watertemperatuur tussen de 72 en 79 graden Fahrenheit en gebruik drijvende planten om de verlichting te dempen. Gebruik zand of klein grind voor het substraat, bij voorkeur in donkerdere kleuren. Een aquarium met levende planten is ideaal, hoewel kunstmatige planten ook zullen volstaan. Er moet open ruimte zijn om te zwemmen, evenals voldoende schuilplaatsen. Ruby barbs worden bleek van kleur en schichtig als er geen schuilplaatsen zijn waar ze zich op hun gemak voelen.
Dieet en voeding van de zwarte robijnbarbeel
Ruby barbs zijn bodemvoeders of bodemvoeders. Ze scharrelen naar stukjes organisch materiaal in het afval dat zich ophoopt op de bodem van de bosstromen waarin ze leven. Hun dieet bestaat bijna volledig uit dit afval en algen.
Om deze reden is het belangrijk om voldoende plantaardig materiaal in hun dieet te hebben. Vlokkenvoedsel met veel plantaardig materiaal, of groenten zoals doperwten, stukjes rauwe courgette en geblancheerde sla of spinazie, zijn allemaal goede keuzes.
U kunt hun voornamelijk vegetarische dieet aanvullen met af en toe levende voeding. Bloedwormen, watervlooien en pekelkreeftjes zijn allemaal goede keuzes om als supplement te voeren, elke week of twee.
Geslachtsverschillen
Volwassenen worden iets langer dan twee inches, waarbij de mannetjes over het algemeen iets groter zijn dan de vrouwtjes. De gehele rugvin wordt bij mannetjes diepzwart, terwijl bij vrouwtjes alleen de basis van de rugvin donker wordt. Bij mannetjes zijn de buik- en anaalvinnen zwart of roodzwart. Bij vrouwtjes zijn deze vinnen veel bleker van kleur.
Zoals bij veel soorten, wordt de mannelijke ruby barb feller gekleurd dan de vrouwelijke, met name tijdens het paaiseizoen. De vrouwelijke ondergaat geen significante kleurverandering tijdens het paaien, en de vrouwtjes hebben een rondere buik.
Het kweken van de Black Ruby Barb
Ruby barbs zijn eierstrooiers die in paren of in groepen kunnen worden gekweekt. Deze soort eet gemakkelijk zijn eigen eieren en moet uit de paaibak worden verwijderd zodra de eieren zijn gelegd en bevrucht. Het water in de paaibak moet zacht, zuur en tussen de 25 en 28 graden Celsius zijn. Er moeten fijnbladige planten zoals javamos of paaimoppen worden geplaatst waar de vissen hun eieren op kunnen strooien. De verlichting moet erg zwak zijn.
Broedparen of -groepen moeten worden geconditioneerd met veel kleine levende voeders naast hun vegetatie. Bevroren bloedwormen en pekelkreeftjes kunnen worden vervangen als levend voedsel niet beschikbaar is. Het mannetje zal een intense diepe robijnrode kleuring over het hele lichaam ontwikkelen. Het vrouwtje zal niet van kleur veranderen; ze zal echter mollig worden naarmate ze zich vult met eieren.
Het paaien begint met het spreiden van de vinnen door het mannetje en het zwemmen rond het vrouwtje in een baltsvertoning. Het proces kan van begin tot eind enkele uren duren en kan wel 100 eieren produceren. Zodra het paaien voltooid is, moeten de volwassen vissen onmiddellijk uit het aquarium worden verwijderd. Bescherm het aquarium tegen licht, aangezien de eieren en jongen gevoelig zijn voor licht.
De eieren komen binnen ongeveer 24 uur uit en de jongen zwemmen binnen nog eens 24 uur vrij rond. In eerste instantie eten de jongen infusoria of commercieel bereid fijn voer voor jongen . Binnen een paar dagen kunnen ze vers uitgekomen pekelkreeftjes krijgen. Als de eieren niet uitkomen, zorg er dan voor dat het paaipaar goed geconditioneerd is met hoogwaardig voedsel voor de volgende paai. Er wordt aangenomen dat een ontoereikend dieet verantwoordelijk is voor veel mislukte paaipogingen.
Meer soorten huisdierenvissen en verder onderzoek
Als u geïnteresseerd bent in robijnrode barbelen en op zoek bent naar geschikte vissen voor uw aquarium, lees dan het volgende:
Bekijk de profielen van andere vissoorten voor meer informatie over andere zoetwatervissen .