Brucellose bij honden

Brucellose is een besmettelijke bacteriële ziekte die veel verschillende soorten kan treffen, waaronder mensen. Het specifieke type brucellose dat honden infecteert, veroorzaakt ontstekingen in de voortplantingsorganen . Soms worden ook de milt en de lever aangetast. Brucellose komt meestal voor bij intacte volwassen honden , dat wil zeggen honden die niet zijn gesteriliseerd of gecastreerd .

De meest voorkomende symptomen van brucellose zijn onvruchtbaarheid , een vergroot scrotum bij reuen, vaginale afscheiding bij teven, het baren van doodgeboren puppy’s of een miskraam bij een zwangerschap en gezwollen lymfeklieren . De ziekte is waarschijnlijk geen reden tot zorg als uw hond gesteriliseerd of gecastreerd is, maar als u van plan bent om met uw hond te fokken, is het belangrijk om de symptomen en behandeling van deze geslachtsziekte bij honden te kennen .

Wat is brucellose?

Er zijn veel soorten Brucella- bacteriën. De soort die het vaakst honden infecteert is B. canis . Andere soorten Brucella infecteren vaak geiten, varkens, runderen en schapen. Bij de meeste dieren tast de infectie het voortplantingssysteem aan, wat leidt tot spontane abortussen, onvruchtbaarheid, doodgeboortes en ontstekingen in de voortplantingsorganen.

Eenmaal besmet met Brucella duurt het ongeveer drie weken voordat de bacterie in het bloed van de hond kan worden aangetroffen. Meestal blijft het gelokaliseerd in de voortplantingsorganen van de hond, maar af en toe tast brucellose de milt of lever van de hond aan. Minder vaak raken de ogen, gewrichten of ruggengraat ontstoken. Het is vrij gebruikelijk dat de ziekte vergrote lymfeklieren veroorzaakt, maar over het algemeen lijkt de geïnfecteerde hond niet erg ziek.

Symptomen van brucellose bij honden

Het is heel goed mogelijk dat een eigenaar niet weet dat zijn hond brucellose heeft, want tenzij de hond wordt gebruikt voor de fokkerij, zijn er mogelijk geen duidelijke symptomen van infectie. Fokkers moeten echter alert blijven op tekenen van de ziekte bij hun honden.

De meeste symptomen van brucellose zijn bij reuen en teven anders, omdat ze verschillende voortplantingsorganen hebben. Gezwollen of vergrote lymfeklieren kunnen echter zowel bij reuen als teven met deze ziekte worden opgemerkt.

Reuen die niet gecastreerd zijn , hebben een scrotum met twee testikels. Bij een infectie met brucellose kan een van deze testikels opzwellen door een ontsteking van een deel van de testikel, de epididymis. Er kan ook een uitslag op het scrotum optreden. Bij chronische, onbehandelde gevallen van brucellose kunnen de testikels zelfs atrofiëren of krimpen. Tot slot kan een reu onvruchtbaar zijn door een Brucella- infectie.

Als een niet-gesteriliseerde teef brucellose oploopt, kan het moeilijk zijn om zwanger te worden of onvruchtbaar worden. Van de teefjes die besmet zijn met Brucella en toch zwanger worden, zullen velen een miskraam krijgen, meestal tussen de 45e en 59e dag van de zwangerschap. (De gemiddelde duur van de zwangerschap van een hond is 63 dagen. ) Of het teefje kan doodgeboren puppy’s krijgen of puppy’s die een paar dagen na de geboorte sterven. Puppy’s die overleven, kunnen positief testen op brucellose. Vaginale afscheiding wordt meestal ook gezien bij een teefje met brucellose.

Oorzaken van Brucellose

Geïnfecteerde honden scheiden de B. canis- bacterie uit in hun sperma of vaginale afscheiding. Kleinere hoeveelheden van de bacterie zijn ook aanwezig in het speeksel en de urine van de geïnfecteerde hond. Dit maakt het gemakkelijk voor een andere hond om de ziekte op te lopen, omdat honden de neiging hebben om de genitale gebieden van andere honden te besnuffelen en te likken, evenals lichaamsvloeistoffen zoals urine. Honden kunnen ook geïnfecteerd raken tijdens het paren met een hond die brucellose heeft. Het is zelfs mogelijk dat een hond brucellose oploopt via de slijmvliezen van de ogen.

Diagnose van brucellose bij honden

Een dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren en een geschiedenis van een intacte hond verkrijgen waarvan wordt vermoed dat hij brucellose heeft. Er wordt een bloedmonster verzameld en er wordt een snelle slide-agglutinatietest (RSAT) uitgevoerd. Als deze test negatief is, wordt brucellose uitgesloten. Als de RSAT echter positief is, is verder onderzoek vereist. Een ander type test, een agargelimmunodiffusietest (AGID), wordt meestal uitgevoerd als de RSAT positief is. Deze test is zeer gevoelig voor B. canis . Houd er echter rekening mee dat de RSAT-test de aanwezigheid van de bacterie pas kan detecteren als er ten minste drie weken zijn verstreken sinds de hond besmet is geraakt.

Dierenartsen zijn wettelijk verplicht om alle positieve gevallen van brucellose bij honden te melden aan hun lokale gezondheidsdienst, omdat deze ziekte als een probleem voor de volksgezondheid wordt beschouwd.

Behandeling

Helaas, omdat brucellose behandeld kan worden met antibiotica, maar niet uitgeroeid, worden geïnfecteerde honden vaak geëuthanaseerd vanwege de mogelijkheid van overdracht op mensen. Als de eigenaar van de hond ervoor kiest om zijn huisdier te behandelen, zal hij een of meer antibiotica langdurig krijgen en zal hij opnieuw worden getest totdat de resultaten van de hond negatief zijn. Het is echter heel gebruikelijk dat een hond uiteindelijk weer positief test, zelfs met een antibioticabehandeling.

De geïnfecteerde hond moet de rest van zijn leven uit de buurt van andere honden worden gehouden en moet in quarantaine worden gehouden op het terrein van de eigenaar. Het castreren of steriliseren van een intacte hond met brucellose zal ook helpen om de hoeveelheid bacteriën die hij uitscheidt te verminderen.

Prognose voor honden met brucellose

Hoewel honden met brucellose over het algemeen niet ziek lijken of zich niet ziek gedragen, is het onmogelijk om de bacteriën volledig uit het lichaam van de hond te verwijderen. Daarom kan de hond niet worden gebruikt voor de fokkerij en moet hij worden gesteriliseerd of gecastreerd. Het is gebruikelijk dat fokkers honden met deze ziekte laten inslapen, omdat de hond de bacteriën de rest van zijn leven zal blijven uitscheiden en dus besmettelijk blijft voor andere honden en voor mensen.

Hoe Brucellose te voorkomen

De beste preventie tegen brucellose is om uw hond te laten steriliseren of castreren voordat hij de puberteit bereikt. Honden die worden gebruikt voor de fokkerij, moeten echter elke drie tot zes maanden een RSAT-test ondergaan en alleen worden gefokt als de uitslag negatief is. Nieuwe honden in fokkennels moeten acht tot twaalf weken in quarantaine worden geplaatst en vervolgens worden getest op brucellose voordat ze contact mogen hebben met de andere honden in de kennel.

Is brucellose bij honden besmettelijk voor mensen?

Brucellose wordt beschouwd als een zoönotische ziekte, wat betekent dat geïnfecteerde dieren de ziekte op mensen kunnen overdragen. Mensen krijgen de ziekte meestal door het consumeren van ongepasteuriseerde melk of kaas van geïnfecteerde geiten of schapen, maar het is mogelijk, hoewel ongebruikelijk, dat een mens brucellose oploopt van een hond.

In tegenstelling tot brucellose bij dieren, hebben mensen met de ziekte meestal last van griepachtige verschijnselen, zoals koorts, zwakte en gewichtsverlies.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen het grootste risico om B. canis op te lopen van een geïnfecteerde hond. Maar ondanks het lage risico voor gezonde mensen, moeten handschoenen altijd worden gedragen door iedereen die in contact komt met lichaamsafscheiding, foetussen en de placenta van een geïnfecteerde hond, en moeten de juiste handwastechnieken worden gevolgd.