Cheyletiellose bij katten

Cheyletiellosis , veroorzaakt door huidbijtende mijten , is een irriterende jeukende aandoening bij katten. Een besmetting met Cheyletiella- mijten wordt soms “wandelende roos” genoemd, omdat de beweging van de mijten tussen de schilferige vacht van een kat de indruk wekt dat de roos leeft en beweegt. Naast jeuk en schilfering kunnen katten met cheyletiellosis een rode, hobbelige huid hebben . Behandeling is noodzakelijk om de mijten uit te roeien en de huidschade en het ongemak dat ze veroorzaken te stoppen.

Hoewel mensen geen natuurlijke gastheer zijn voor deze parasiet, kunnen Cheyletiella- mijten een aantal weken op mensen overleven en een jeukende huiduitslag veroorzaken.

Wat is Cheyletiellose?

Cheyletiellosis is een plaag van de huid en vacht van een kat door mijten van het geslacht Cheyletiella . De volwassen exemplaren zijn ongeveer 0,385 millimeter lang. Ze hebben acht poten en in plaats van klauwen hebben ze kam-achtige structuren. De mijten leven op het keratineoppervlak van de huid en graven zich niet in de huid. Cheyletiella hebben een levenscyclus van 21 dagen op een gastheer en kunnen niet langer dan 10 dagen zonder gastheer overleven.

Symptomen van Cheyletiellose bij katten

De symptomen van cheyletiellose variëren in ernst, afhankelijk van de gevoeligheid van de kat.

De karakteristieke schilfering, bultjes en roodheid zijn het meest zichtbaar op de rug en zijkanten van een kat, hoewel de kat ook op andere plekken kan krabben en kauwen.

Haaruitval is geen belangrijk symptoom van cheyletiellose, zoals dat wel het geval is bij andere parasitaire huidaandoeningen zoals schurft . Maar krabben kan ervoor zorgen dat er dunne en kale plekken ontstaan.

Wat veroorzaakt cheyletiellose bij katten?

Cheyletiella- mijten worden over het algemeen opgelopen door direct contact met een besmet dier. Deze situatie doet zich het meest voor in omgevingen zoals:

• Dierenasiels
• Kattenpension
• Kolonies van verwilderde katten

Zowel de mijten als de eitjes kunnen een korte tijd (ongeveer 10 dagen) in de omgeving overleven. Een plaag kan dus worden overgedragen via beddengoed, speelgoed, meubels en andere voorwerpen waarin de mijten zich bevinden.

Hoe diagnosticeren dierenartsen cheyletiellose bij katten?

Soms zie je Cheyletiella- mijten over de huid bewegen, maar ze zijn vaak moeilijk te vinden. Huidschraapsels of roosmonsters die op plakband zijn geplakt of met een fijne kam zijn verzameld, kunnen worden onderzocht op de aanwezigheid van de mijten of hun eitjes. Mijteneitjes kunnen ook in fecale monsters worden gevonden, omdat ze worden ingeslikt tijdens het zelf verzorgen.

Als noch mijten noch eieren kunnen worden geïdentificeerd, dan kan een dierenarts een “onderbuikgevoel” hebben over de aanwezigheid van Cheyletiella op basis van de tekenen en symptomen. De instincten van ervaren dierenartsen kunnen waardevol zijn wanneer traditionele diagnostische technieken tekortschieten. Proefbehandeling is een goede manier om cheyletiellosis te bevestigen of uit te sluiten voordat u verdergaat met het onderzoeken van andere oorzaken van huidproblemen, die ook moeilijk te diagnosticeren kunnen zijn.

Behandeling voor Cheyletiellose

Er zijn verschillende opties voor de behandeling van cheyletiellosis en uw dierenarts zal een behandeling aanbevelen die geschikt is voor uw huisdier en de situatie in uw huishouden. Naast de behandeling van het huisdier moet ook de omgeving van het huishouden (vloeren, beddengoed, speelgoed, enz.) worden behandeld. Alle huisdieren in huis moeten tegelijkertijd worden behandeld, omdat het mogelijk is dat ze Cheyletiella -mijten bij zich dragen zonder symptomen te vertonen. Behandelingsopties omvatten:

• Selamectine (merknaam Revolution), een actueel preventief middel tegen parasieten
• Milbemycine (merknaam Interceptor), een oraal middel tegen parasieten
• Ivermectine , een breedspectrummedicijn tegen parasieten dat oraal of via injectie kan worden toegediend
• Topische sprays, shampoos en dips (bijv. producten op basis van pyrethrine of dips met kalk en zwavel)

Volg het advies van uw dierenarts over welke producten u voor katten kunt gebruiken en hoe u deze producten veilig kunt aanbrengen. Deze behandelingen zijn tijdrovend en als mijten hun toevlucht zoeken in de neusholtes, zullen plaatselijke behandelingen niet zo effectief zijn als de bovenstaande medicijnen, die in het lichaam worden opgenomen.

Prognose voor katten met Cheyletiellose

Katten die een goede behandeling krijgen, herstellen binnen enkele weken van cheyletiellosis. Vergeet niet dat de omgeving van de kat ook behandeld moet worden om de plaag uit te roeien.

Hoe Cheyletiellose te voorkomen

Cheyletiella- mijten komen niet veel voor in de Verenigde Staten, dus het is onnodig om een ​​preventief plan te richten op deze parasieten in het bijzonder. Goed verzorgde huiskatten raken zelden besmet met mijten anders dan oormijt , en standaard vlooienpreventie zou de meest voorkomende parasitaire plagen moeten afweren.

Een voor de hand liggende preventieve maatregel is om groepen slecht verzorgde katten te vermijden. Maar als u een kitten of kat uit een dergelijke instelling adopteert, let dan op tekenen van mijten en andere infecties, zodat deze vroegtijdig behandeld kunnen worden.

 Is Cheyletiellose besmettelijk?

Cheyletiella -mijten zijn besmettelijk voor andere katten, honden, konijnen en mensen. Tijdens een uitbraak moeten alle dieren in een huishouden worden behandeld (zelfs als ze asymptomatisch zijn) om ervoor te zorgen dat er geen mijten achterblijven die uw huisdieren opnieuw kunnen besmetten.

Mensen zijn geen natuurlijke gastheren voor Cheyletiella , wat betekent dat de mijten hun levenscyclus niet kunnen voltooien op de menselijke huid en de besmetting dus zelfbeperkend is. Symptomen van jeuk en rode bultjes bij mensen zouden binnen drie weken moeten verdwijnen als alle andere mijten uit het huishouden en huisdieren zijn verwijderd.