Oormijt bij katten

Oormijten bij katten zijn veelvoorkomende, besmettelijke parasieten die ervoor zorgen dat de oren een wasachtige afscheiding produceren, waardoor katten jeuk krijgen. De kleine mijten zijn moeilijk te zien, dus u zult uw dierenarts nodig hebben om ze te identificeren en wat medicijnen voor te schrijven om uw kat zich beter te laten voelen.

Lees verder om meer te weten te komen over oormijten: wat de oorzaken zijn, hoe u ervan afkomt en hoe u voorkomt dat ze zich verspreiden.

Wat zijn oormijten?

Oormijten zijn kleine parasieten die in de gehoorgangen van katten leven en ernstige irritatie en jeuk aan de oren van katten veroorzaken. De meest voorkomende oormijt bij katten is Otodectes cynotis. Daarom wordt een besmetting met oormijten soms “otodectische schurft” genoemd. Ze zijn over het algemeen te klein om met het blote oog te zien, maar onder een vergrootglas verschijnen ze als kleine witte vlekjes die in het oor bewegen.

In de gehoorgang voeden oormijten zich met oorsmeer en huidoliën. Hun aanwezigheid veroorzaakt ontstekingen en kan ook leiden tot secundaire oorontstekingen. De mijten leggen eitjes in het oor die ongeveer drie weken nodig hebben om uit te komen en zich te ontwikkelen tot volwassen mijten die zich kunnen voortplanten. 

Tekenen van oormijt bij katten

De meest voorkomende tekenen van oormijt bij katten zijn:

Donkere, stinkende oorafscheiding

Een donkere substantie – wasachtig of korstachtig – die in de oren van uw kat zit, is het kenmerk van oormijt. De afscheiding lijkt een beetje op koffiedik, omdat het een mengsel is van oorsmeer, bloed en afscheidingen van mijten.

Hoofd schudden

Je kunt zien dat je kat oormijt heeft als hij/zij vaak en heftig met zijn/haar kop schudt. Dat is hun manier om de mijten uit hun oren te krijgen. (Jij zou hetzelfde doen.)

Krabben aan de oren

Dit is een andere poging om de mijten te verwijderen. Als uw kat constant en agressief aan zijn oren krabt of wrijft, controleer dan binnen op ooruitvloeiing. Oormijten leven waarschijnlijk binnenin. De intense jeuk die uw kat kan hebben, wordt waarschijnlijk veroorzaakt door het gevoel van mijtenpoep in het oor en op de huid.

Als uw kat voortdurend aan zijn oren krabt, wordt de huid rond de oren rood of verliest hij haar.

Ongebruikelijke hoeveelheid lichaamskrabben

Hoewel oormijten over het algemeen in de oren worden aangetroffen, kunnen ze ook naar buiten op het lichaam dwalen, wat ook irritatie en jeuk van de huid veroorzaakt. Irritatie van andere delen van het lichaam resulteert in een ongewoon grote hoeveelheid krabben.

Wat veroorzaakt oormijt bij katten?

Katten krijgen oormijt wanneer de besmettelijke parasieten zich verspreiden via direct contact tussen dieren. Katten kunnen oormijt krijgen van aangetaste katten, zoals kittens die tegen elkaar aan kruipen , of via de omgeving, inclusief gedeelde bedden of verzorgingsapparatuur .

Oormijt komt vaak voor bij katten die tijd in asielen of in de buurt van andere besmette katten hebben doorgebracht. Ook buitenkatten hebben meer kans om last te krijgen van oormijt.

Hoe diagnosticeren dierenartsen oormijt bij katten?

Dierenartsen diagnosticeren oormijt door het oorsmeer of de korstachtige afscheiding van de kat te onderzoeken. Ze kunnen dat doen door met een vergrootglas (otoscoop) in het oor van uw kat te kijken of ze kunnen wat afscheiding uit het oor van de kat halen en onder een microscoop bekijken.

Bevestiging van de aanwezigheid van de mijten is noodzakelijk om oormijt te onderscheiden van andere oorinfecties , zoals gistinfecties, dus probeer ze niet thuis te diagnosticeren. Raadpleeg altijd een dierenarts voordat u met een behandeling begint.

Hoe oormijt te behandelen

Medicatie voorgeschreven door uw dierenarts is de beste manier om oormijt te behandelen. Sommige nieuwere anti-parasietmedicijnen vereisen slechts één enkele toepassing om effectief te zijn, dus u kunt uw kat snel van deze ergernis verlossen.

Eerst moeten de oren van uw kat schoongemaakt worden . Dat kan helpen om de afscheiding te verwijderen, de irritatie te kalmeren en een deel van de mijten te verwijderen. Dan volgt het medicijn.

Uw kat heeft misschien maar één dosis van een actueel medicijn nodig om de plaag uit te roeien, maar u kunt overwegen om het maandelijks te gebruiken om herinfectie te voorkomen en andere plagen te bestrijden. Doe dat natuurlijk alleen als uw dierenarts u dat vertelt.

Het kan ook zijn dat u het oor van uw kat meerdere keren met medicijnen moet behandelen om de mijten volledig te verwijderen. Uw dierenarts kan ook kiezen voor injecteerbare ivermectine (het gebruik ervan tegen oormijt is niet op het etiket vermeld).

Het is belangrijk om het door uw dierenarts aanbevolen doseringsschema strikt te volgen voor een succesvolle behandeling van oormijt. Hoewel het meer tijd kost om toe te passen, kunnen sommige medicijnen ontstekingen kalmeren en secundaire bacteriële of gistinfecties behandelen.

Ook al vertonen ze geen symptomen, toch moeten alle huisdieren in huis, inclusief honden, tegelijkertijd behandeld worden.

Prognose voor katten met oormijt

Onbehandelde katten kunnen bacteriële infecties, beschadigde gehoorgangen en mogelijke doofheid ervaren. Katten die tijdig worden behandeld, reageren doorgaans goed. Als uw kat echter een hardnekkig probleem met mijten heeft, kan hun huid vettig, schilferig en verdikt worden en kunnen er zweren ontstaan ​​die korstachtig of etterig worden. Hiervoor is aanvullende behandeling door uw dierenarts nodig.

Soms kunnen de mijten ervoor zorgen dat uw kat zich zo veel krabt dat de bloedvaten in het oor scheuren, wat een operatie noodzakelijk kan maken.

Hoe oormijt te voorkomen

De beste preventie tegen oormijt is om uw kat binnen te houden . Als uw kat een binnen-buitenkat is, is de beste verdediging om het bed en speelgoed van uw huisdier schoon te houden, ze regelmatig mee te nemen naar de dierenarts en op de hoogte te blijven van het gedrag van uw kat, zodat u eventuele tekenen kunt herkennen.

Zijn oormijten besmettelijk voor mensen?

Mensen kunnen oormijten aantrekken, maar ze overleven niet lang op mensen en veroorzaken geen langdurige infecties. Heel zelden kunnen oormijten echter tijdelijk op mensen blijven hangen (op armen of ledematen) en huiduitslag veroorzaken.