Haaruitval bij katten is een veelvoorkomend probleem dat verschillende oorzaken kan hebben. Medische aandoeningen, parasieten, gedragsproblemen en zelfs pijn kunnen leiden tot haaruitval. Als het onbehandeld blijft, kan haaruitval bij katten zich verspreiden en kunnen onderliggende huidproblemen verergeren. Dit is wat u moet doen als u haaruitval bij uw kat opmerkt.
Inhoudsopgave
Wat is haaruitval bij katten?
Haarverlies bij katten, ook wel feline alopecia genoemd, kan lijken op kale plekken of dunner wordend haar op het lichaam van een kat. Dit is geen echte ziekte, maar een symptoom van een onderliggend gezondheids- of gedragsprobleem.
Sommige katten (zoals de gemakkelijk herkenbare Sphynx ) worden gefokt om haarloos te zijn en worden niet beschouwd als alopecia-katten. Haarverlies bij katten met een volledige vacht wijst echter op een ander probleem. Veel factoren kunnen bijdragen aan alopecia bij katten, dus de diagnose en behandeling van deze aandoening kan meerdere stappen omvatten.
Wat veroorzaakt haaruitval bij katten?
Haarverlies bij katten komt vaak voor door overmatige verzorging, en er zijn veel redenen voor dit gedrag. Sommige aandoeningen veroorzaken echter haarverlies, zelfs als de kat zich niet overmatig verzorgt. Enkele van de meest voorkomende oorzaken van alopecia bij katten zijn:
Huid condities
Als u roodheid, bultjes, korstjes of haaruitval opmerkt, kunnen dit tekenen zijn dat uw kat een huidziekte of infectie heeft. Ringworm is een schimmelinfectie die doorgaans haaruitval bij katten veroorzaakt. Allergieën kunnen leiden tot haaruitval, jeuk en huidirritatie. Deze worden vaak veroorzaakt door voedsel, zwevende deeltjes of beten van vlooien of muggen. Alopecia kan ook een bijwerking zijn van sommige medicijnen.
Parasieten
Parasieten , zoals vlooien , teken en schurftmijten , kunnen jeuk, ontstekingen en laesies veroorzaken die kunnen leiden tot haaruitval. Uw kat kan overmatig gaan verzorgen terwijl hij last heeft van huidongemak, en hij kan hard genoeg krabben of bijten om de huid te irriteren en het haar eruit te trekken.
Medische omstandigheden
Hormonale onevenwichtigheden, zoals hyperthyreoïdie of verhoogde steroïdenspiegels in het lichaam, kunnen leiden tot haaruitval bij katten.
Pijn
Als katten spier- of gewrichtspijn onder hun huid voelen, kunnen ze het gebied likken om de pijn te verlichten. Haaruitval of huidirritatie kan optreden wanneer dit gedrag overmatig wordt uitgevoerd.
Spanning
Katten zijn gevoelig voor veranderingen in hun omgeving en kunnen gemakkelijk gestrest raken , en chronische stress kan leiden tot overmatige verzorging. Stress triggers bij katten zijn onder andere verhuizen, nieuwe huisdieren of mensen in huis, verlies van een familielid (mens of dier) en harde geluiden in de omgeving van de kat.
Emotionele en gedragsproblemen
Zenuwaandoeningen die zich uiten in gedragsproblemen zoals overmatig verzorgen kunnen alopecia bij katten veroorzaken, maar deze zijn lastig te diagnosticeren. Zodra andere medische problemen zijn uitgesloten, kan dit worden vastgesteld als de oorzaak van het haarverlies van uw kat. Houd uw kat mentaal gestimuleerd en probeer overmatig verzorgend gedrag om te leiden zodra u het ziet. In sommige gevallen kunnen gedragsmodificerende medicijnen door uw dierenarts worden voorgeschreven.
Symptomen van haaruitval bij katten
Katten kunnen volledig of gedeeltelijk haarverlies hebben in asymmetrische of symmetrische patronen, en het kan verschillende delen van het lichaam omvatten, waaronder de nek, staartbasis, achterpoten en meer. Krabben of overmatig verzorgen kan leiden tot huidirritatie. U kunt deze tekenen opmerken:
- Kale plekken op de huid
- Overmatig jeuken, likken of krabben aan probleemgebieden
- Roodheid, irritatie of zweren
Hoewel de bovenstaande symptomen vaak worden gezien bij haaruitval, kunnen andere symptomen tekenen zijn van ernstigere ziekten. Sommige katten kunnen ook overgeven , lusteloos worden of veranderingen in hun eetlust vertonen . Er moet zo snel mogelijk veterinaire zorg worden gezocht, zowel in gevallen van ongewoon haarverlies als wanneer er aanvullende symptomen aanwezig zijn.
Wat te doen als uw kat haar verliest
Omdat feline alopecia een symptoom is van andere gezondheidsproblemen, moeten katten die last hebben van haaruitval naar een dierenarts gaan die tests kan uitvoeren om de oorzaak te bepalen. Uw kat kan fysieke aandoeningen hebben die leiden tot haaruitval, of gedragsproblemen die kunnen worden aangepakt met veranderingen in levensstijl.
Om de oorzaak van het haarverlies van uw kat te diagnosticeren, zal de dierenarts een lichamelijk onderzoek doen om te zien of er vlooien of andere plagen aanwezig zijn. Ze kunnen monsters van het huidoppervlak nemen om onder een microscoop te kijken naar infecties. Daarnaast kan de dierenarts een huidbiopsie of kweek uitvoeren.
Als de resultaten van deze onderzoeken normaal zijn, kan bloedonderzoek nodig zijn om te bepalen of een hormonale of schildklierdisbalans de haaruitval veroorzaakt. Als de oorzaak nog steeds onzeker is, kunnen beeldvormende hulpmiddelen zoals röntgenfoto’s en echo’s uw dierenarts helpen kanker of afwijkingen in de bijnieren uit te sluiten.
Hoe haaruitval bij katten te behandelen
Behandeling van haaruitval bij katten is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Omdat alopecia een symptoom is en geen ziekte, lost het behandelen van de bronproblemen vaak het haarverlies op.
Fysiek
Uw dierenarts kan orale medicijnen of plaatselijke therapieën voorschrijven om fysieke problemen te behandelen, zoals huiderosie, schildklierafwijkingen of andere hormonale onevenwichtigheden. Als de kat vlooien of teken heeft, moeten eigenaren hun huis schoonmaken, inclusief het kattenbed, speelgoed en andere kattenspullen. Uw dierenarts kan u helpen een langetermijnoplossing te bepalen voor vlooienbestrijding en -preventie om uw kat in de toekomst ongediertevrij te houden.
Gedragsmatig
Als het haarverlies het gevolg is van een gedragsprobleem, kan gedragsaanpassing nodig zijn om het probleem te verminderen. Een kattengedragsdeskundige kan nuttig zijn om uw kat het juiste verzorgingsgedrag opnieuw te leren. Aanpassingen aan de omgeving kunnen worden aanbevolen. Medicijnen tegen angst, synthetische gezichtsferomonen voor katten of andere kalmerende middelen kunnen ook nuttig zijn.
Prognose voor katten met haaruitval
Afhankelijk van de oorzaak kan haaruitval bij uw kat vaak een tijdelijk probleem zijn als de juiste behandeling wordt toegepast. Veel aandoeningen, waaronder huidziekten zoals ringworm, kunnen worden genezen en resulteren in de hergroei van de vacht van uw kat. In andere gevallen kan de vacht van uw kat nooit meer volledig groeien.
Naast het toedienen van de juiste medicatie, moet u de conditie van uw kat in de gaten houden om ervoor te zorgen dat het haarverlies niet erger wordt. Als er geen remedie beschikbaar is, zal de juiste verzorging van uw kat met alopecia zich richten op het voorkomen van jeuk, pijn en secundaire infecties.
Hoe haaruitval te voorkomen
Het voorkomen van haaruitval bij katten kan een verscheidenheid aan verzorgingsstappen van de eigenaar vereisen. Als uw kat al alopecia heeft gehad, praat dan met uw dierenarts over de beste methoden om zijn vacht gezond te houden na de behandeling. Bovendien kan het op afstand houden van ongedierte helpen om jeuk te voorkomen die leidt tot overmatige verzorging. De volgende opties kunnen eigenaren in gedachten houden:
Medische zorg
Vraag uw dierenarts naar veilige plaatselijke behandelingen die pijn en jeuk kunnen verlichten. Uw kat heeft een betere kans op genezing als u de cyclus van krabben en bijten op de ontstoken huid doorbreekt. Regelmatige medicatie tegen teken en vlooien is een andere belangrijke stap om uw kat gezond te houden en die plagen uit te sluiten als mogelijke reden voor haarverlies. Het allerbelangrijkste is dat u uw kat jaarlijks naar de dierenarts brengt voor controles .
Huishoudelijke onderzoeken en preventie
Als uw kat blijft bijten en aan zijn haar blijft trekken, controleer dan zijn huid en haar minstens één keer per week. Gebruik een kam met fijne tanden en scheid het haar om afzonderlijke delen te onderzoeken. Besteed extra aandacht aan de plekken waar uw kat meer krabt dan andere. Het is ook handig om te controleren of beddengoed, speelgoed of krabpalen niet bijdragen aan het probleem door te ruw te zijn voor de vacht van de kat.