Een hernia is een ernstige aandoening voor een hond, omdat het betekent dat een deel van een orgaan of weefsel door een holtewand heen steekt . Een hernia kan een aantal lichaamsfuncties van uw hond belemmeren , wat resulteert in gastro-intestinale , spijsverterings- of ademhalingsproblemen, afhankelijk van het type en de locatie van de hernia. Er zijn verschillende soorten hernia’s die een hond kan hebben, die verschillende delen van het lichaam aantasten en in ernst variëren.
Inhoudsopgave
Wat is een hernia?
Een hernia treedt op wanneer organen, vet of ander weefsel door een gat of scheur in de spierwand van de buik of een andere holte heen steken. Het aangetaste weefsel kan in de uitsteeksel vast komen te zitten, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesloten en ontsteking, infectie en verminderde lichaamsfunctie ontstaan.
Symptomen van hernia’s bij honden
Als u een van de volgende signalen opmerkt, is het belangrijk om direct contact op te nemen met uw dierenarts . Deze symptomen kunnen worden beschouwd als een noodsituatie voor uw hond, omdat ze van invloed kunnen zijn op de manier waarop het lichaam van uw huisdier probeert te functioneren. Het type en de locatie van de hernia die uw hond mogelijk heeft, kunnen bepalen wat voor symptomen uw huisdier ervaart.
Bult in de buik of anale zone
Het vinden van een knobbel in de buik of anale regio kan duiden op een specifiek type hernia. De uitstekende knobbel kan gezwollen zijn, warm aanvoelen of pijnlijk zijn bij aanraking.
Problemen met ademhalen
De locatie van een hernia kan het voor uw hond moeilijk maken om te ademen. Dit is een ernstig symptoom dat nooit genegeerd mag worden.
Spijsverteringsproblemen/maag-darmproblemen
Afhankelijk van de locatie en het type hernia kan uw hond last krijgen van spijsverterings- en maag-darmklachten, zoals slikproblemen, braken, constipatie of incontinentie.
Lethargie
Lethargie is een niet-specifiek symptoom, maar mag niet worden genegeerd. Als een hond een hernia heeft, kan het pijnlijk zijn, waardoor het voor uw huisdier moeilijk kan zijn om te bewegen. Of de hernia kan ervoor zorgen dat voedsel en voedingsstoffen niet goed worden opgenomen, waardoor een hond minder energie heeft voor dagelijkse activiteiten.
Wat veroorzaakt hernia’s bij honden?
Een hond kan op twee manieren een hernia krijgen: het is aangeboren of het ontwikkelt zich door een verwonding aan het gebied. Een navelbreuk wordt bijvoorbeeld beschouwd als een geboorteafwijking, maar een diafragmabreuk kan aangeboren zijn of worden veroorzaakt doordat het gebied van het diafragma een trauma oploopt en scheurt. Sommige drachtige honden kunnen bepaalde soorten hernia’s krijgen, zoals liesbreuken.
Soorten hernia’s bij honden
Er kunnen verschillende soorten hernia’s voorkomen bij honden, elk met verschillende niveaus van ernst. Elk type treft een ander deel van het lichaam en de symptomen kunnen aanzienlijk variëren.
Diafragmatische hernia
Het middenrif is de spier die de borstkas en de buik scheidt. Het heeft een belangrijke functie bij het ademen. Een middenrifbreuk ontstaat wanneer een of meer buikorganen door een gat of scheur in het middenrif heen duwen. Dit kan een zeer ernstig type hernia zijn vanwege het effect op de longen en soms het hart.
Honden met een diafragmabreuk kunnen ademhalingsproblemen, maag-darmproblemen of problemen met de orgaanfunctie ervaren. Een diafragmabreuk is niet van buitenaf te zien. Sommige honden vertonen geen tekenen van een diafragmabreuk, vooral niet in het begin. Sommige diafragmabreuken worden zelfs ontdekt op routinematige röntgenfoto’s.
Diafragmatische hernia’s kunnen aangeboren zijn (aanwezig bij de geboorte). Ze kunnen ook worden veroorzaakt door trauma, zoals een aanrijding met een auto. Een operatie is de enige behandeling voor dit soort hernia’s.
Hiatushernia
Een hiatushernia is een ander type diafragmatische hernia. Het komt voor in het middenrif waar de slokdarm de maag ontmoet en kan de spijsvertering beïnvloeden.
Honden met een hiatushernia kunnen last hebben van slikproblemen, braken , regurgitatie/ zuurbranden en overmatige speekselvloed. De symptomen kunnen erger zijn tijdens of na het sporten of wanneer de hond opgewonden raakt. Honden met hiatushernia’s hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van aspiratiepneumonie .
Milde hiatushernia’s kunnen worden behandeld met medicatie om de symptomen te beheersen. Matige tot ernstige hiatushernia’s moeten mogelijk worden gerepareerd via een operatie.
Liesbreuk
Liesbreuken komen voor in de spieren van de buikwand in de liesstreek. Delen van de blaas of baarmoeder kunnen door de liesspieren van de onderbuik heen steken, vlakbij de binnenkant van de dijen. Liesbreuken kunnen ook het scrotum aantasten, maar dit type hernia komt niet vaak voor bij mannelijke honden.
Een liesbreuk verschijnt vaak als een of twee knobbels in de onderbuik of tussen de dijen van de hond. Deze knobbel kan de hond in eerste instantie wel of niet storen. Sommige liesbreuken voelen echter warm aan en zijn pijnlijk voor de hond.
Liesbreuken kunnen aangeboren of verworven zijn. Als ze bij de geboorte aanwezig zijn, kan de hernia vanzelf verdwijnen. De verworven vorm wordt meestal veroorzaakt door trauma, zwangerschap of zelfs obesitas. Een operatie is noodzakelijk om een aanhoudende liesbreuk te herstellen.
Perineale hernia
Een perineale hernia ontstaat door een verzwakking van het bekkenmembraan, een spierwand in de onderbuik die het rectum scheidt van de buikorganen. Dit type hernia kan constipatie , moeite met urineren of ontlasten, urine-incontinentie , lethargie en pijn veroorzaken. De uitstulping kan worden gezien als zwelling of bulten aan een of beide kanten van de anus van de hond.
De exacte oorzaak van perineale hernia’s is niet bekend. Aangeboren of erfelijke perineale hernia’s kunnen worden gezien bij puppy’s. De meeste perineale hernia’s komen echter voor bij honden ouder dan vijf jaar en komen vaker voor bij niet-gecastreerde mannetjes. Een operatie is de enige behandelingsoptie voor een perineale hernia.
Navelbreuk
Navelbreuken zijn de meest voorkomende soorten breuken bij honden. Dit type breuk ontstaat wanneer er een gat in de buikwand zit bij de navel (ook wel de navel genoemd) dat niet volledig dicht is gegaan tijdens de ontwikkeling van de foetus. De uitstulping is met het blote oog zichtbaar in het midden van de buik van de hond. Navelbreuken kunnen alleen vetweefsel betreffen, maar kunnen ook de darmen betreffen.
Kleine navelbreuken worden meestal niet behandeld, tenzij de hond klinische symptomen vertoont. Uw dierenarts kan aanbevelen om de milde tot matige navelbreuk van uw puppy te repareren tijdens routinematige sterilisatie of castratie . Grotere hernia’s of die complicaties veroorzaken, moeten eerder operatief worden gerepareerd.
Hoe dierenartsen hernia’s bij honden diagnosticeren
Uw dierenarts zal uw hond grondig onderzoeken om te bevestigen dat er sprake is van een hernia. Afhankelijk van het type en de locatie van de hernia waarvan uw dierenarts vermoedt dat uw hond deze heeft, kunnen de volgende soorten tests worden aanbevolen:
Hoe hernia’s bij honden te behandelen
- Hartkloppingen in het gebied of een zichtbaar uitstekende hernia
- Onderzoek van de huid over de uitsteeksel
- Röntgenfoto’s, eventueel met bariumcontrast indien de spijsvertering is aangetast
- Rectaal onderzoek indien er sprake is van maag-darmklachten
- Aspiratie van de vloeistof in het gezwollen deel van een uitsteeksel, maar dit wordt zelden voorgesteld
Afhankelijk van het type en de locatie van de hernia en de ernst van de symptomen, zijn er verschillende behandelingen beschikbaar. Hernia’s kunnen worden behandeld met een hersteloperatie of medicijnen om de symptomen te beheersen.
Hernia’s kunnen reduceerbaar of niet-reduceerbaar zijn. Als een hernia reduceerbaar is, betekent dit dat de uitstulping terug op zijn plaats kan worden geduwd, meestal door middel van een herstellende operatie. Een niet-reduceerbare hernia betekent dat de materialen van de hernia gedeeltelijk aan de opening zijn gehecht en ook een operatie vereisen. Er is ook onderzoek dat de mogelijkheid van het gebruik van minimaal invasieve laparoscopische chirurgische technieken om bepaalde soorten hernia’s bij honden te repareren, bespreekt.
Hernia’s bij honden
Prognose voor honden met hernia’s
De meeste honden herstellen goed van een operatie en kunnen een normaal leven leiden, tenzij de hernia schade aan de organen heeft veroorzaakt. Hoe eerder uw dierenarts een hernia kan detecteren en behandelen, hoe groter de kans op volledig herstel.
Hoe voorkom je hernia’s?
Er is niets dat een aangeboren hernia voorkomt. Om een verworven hernia door een verwonding te voorkomen, helpt het om ervoor te zorgen dat uw hond zowel binnen als buiten veilig is.