Levershunt bij honden

Een levershunt kan onopgemerkt blijven bij een hond, maar zal waarschijnlijk ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken als het niet wordt behandeld. Ernstige levershunts kunnen toevallen veroorzaken en fataal zijn , dus het herkennen van de tekenen van deze aangeboren aandoening kan het leven van uw hond redden.

Wat is een levershunt?

Een levershunt bij honden is een aangeboren aandoening (aanwezig vanaf de geboorte) waarbij aderen die bloed naar de lever zouden moeten vervoeren de lever omzeilen via een abnormaal bloedvat. Hierdoor kan bloed het lichaam binnenkomen zonder dat het het filtratieproces van de lever ondergaat om gifstoffen, medicijnen en afvalstoffen uit het bloed te verwijderen. Het voorkomt ook de absorptie van essentiële voedingsstoffen die normaal gesproken in de lever zouden plaatsvinden.

In veterinaire termen wordt deze aandoening een portosystemische shunt of PSS genoemd. Sommige honden hebben meerdere shunts, terwijl andere er maar één hebben. Honden kunnen ook intrahepatische (in de lever) of extrahepatische (buiten de lever) shunts hebben.

Symptomen van levershunts bij honden

De meeste symptomen van levershunts openbaren zich in de eerste paar weken van het leven, maar andere symptomen worden pas later in het leven zichtbaar als de shunt minder ernstig is.

Het meest voorkomende teken dat een hond een levershunt heeft, is een groeiachterstand. De kleinsten van het nest krijgen vaak de diagnose levershunts, omdat dit probleem problemen veroorzaakt met de opname van voedingsstoffen uit voedsel. Deze kleine puppy’s kunnen ook stiller of gereserveerder zijn dan hun soortgenoten vanwege de problemen met energieregulatie.

Chronische levershunts of ernstige gevallen kunnen ervoor zorgen dat een hond zijn kop op voorwerpen of mensen drukt, naar muren en deuren staart, rondstrompelt alsof hij dronken is, rondjes draait en zelfs aanvallen krijgt. Deze neurologische symptomen zijn vaak erger nadat de hond een maaltijd heeft gegeten.

Soms kunnen braken en diarree optreden bij honden met levershunts, met name als de nieren en blaas zijn aangetast door een ophoping van toxines in het lichaam. In deze gevallen kan ook sprake zijn van overmatige dorst en urineren.

Oorzaken van levershunts

Aangeboren portosystemische shunts zijn bij de geboorte aanwezig en zijn het gevolg van een van de twee gebeurtenissen die in het lichaam plaatsvinden:

• Ductus venosus blijft open: De ductus venosus van de placenta die de lever omzeilt, blijft open en intact, zelfs nadat de zich ontwikkelende foetus deze in utero niet meer nodig heeft.
• Abnormale ontwikkeling van de bloedvaten: Er ontwikkelt zich een abnormaal bloedvat in het lichaam dat open blijft nadat de ductus venosus in de baarmoeder is gesloten.

Een ander type levershunt kan voorkomen bij honden als gevolg van ernstige leverziekte, maar dit is niet aanwezig bij de geboorte en wordt een verworven portosystemische shunt genoemd. Dit type shunt wordt niet gezien bij puppy’s, maar eerder bij oudere honden die kampen met leverproblemen.

Rassen die risico lopen op het ontwikkelen van een levershunt

Er is geen genetische test voor portosystemische shunts bij honden, maar de volgende rassen worden vaak getroffen:

• Yorkshire terriër
• Dwergschnauzer
• Maltees
• Australische veedrijvershonden
• Gouden retrievers
• Labrador Retriever
• Oude Engelse herdershonden
• Ierse wolfshonden
• Cairnterriërs
• Beagles

Diagnose van levershunts bij honden

Na een volledig lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts bloedonderzoeken uitvoeren om de gezondheid van de lever en het bloed te controleren. Een volledig bloedbeeld, leverenzymanalyse en een galzuurtest zijn de startpunten voor het diagnosticeren van een shunt.

Een urineonderzoek kan ook worden uitgevoerd om de gezondheid van de blaas en de nieren te beoordelen. Soms worden verdere diagnostische tests aanbevolen en kunnen een echografie, röntgenfoto’s, CT-scans, een MRI of zelfs een operatie omvatten om de lever en bloedvaten te visualiseren .

Behandeling

Vaak is een operatie nodig om de shunt te corrigeren en te sluiten. Dit type operatie is meestal erg succesvol bij honden met slechts één extrahepatische shunt, maar bij sommige honden kunnen meerdere shunts of intrahepatische shunts aanwezig zijn, waardoor een operatie geen genezende optie is.

Als een operatie financieel gezien geen optie is, een hond meerdere shunts heeft of de shunts intrahepatisch zijn, dan kunnen medicijnen en dieet helpen om de symptomen te beheersen. Speciale diëten met weinig eiwitten en medicijnen om een ​​hond te helpen eiwitten te verdragen, worden vaak gebruikt, omdat honden met levershunts deze niet goed kunnen verwerken. Een veterinaire voedingsdeskundige kan behulpzaam zijn bij het opstellen van het ideale behandelplan voor uw specifieke hond.

Prognose voor honden met levershunts

De meeste honden reageren goed op de behandeling en leven daarna een normaal leven. Statistisch gezien levert een operatie echter betere resultaten op dan een medische behandeling.

Als er neurologische symptomen zijn, zoals cirkelen, hoofddrukken en toevallen, komt dit meestal door het eiwitafval dat niet uit het lichaam wordt uitgescheiden vanwege de levershunt. Medicijnen kunnen helpen deze symptomen te verlichten. Maar in extreme gevallen wordt euthanasie gekozen als de symptomen niet onder controle kunnen worden gehouden.

Hoe levershunts te voorkomen

Omdat bijna alle levershunts aangeboren afwijkingen zijn, is er weinig dat ze kan voorkomen. Bij rashonden kunnen gewetensvolle fokkers proberen het voorkomen van shunts te minimaliseren door geen enkele hond te fokken waarvan de nakomelingen de diagnose levershunts hebben gekregen.