Oorontstekingen bij katten

Oorontstekingen komen vaak voor bij katten en kunnen lastig te behandelen zijn omdat ze verschillende oorzaken hebben. De oren van katten kunnen worden aangetast door verschillende parasieten , geïrriteerd raken door allergieën of geplaagd worden door poliepen . Een veterinaire diagnose is cruciaal bij het bepalen van een gericht behandelplan. Als oorontstekingen onbehandeld blijven, kunnen ze leiden tot gehoorverlies of ernstigere systemische infecties . Als u merkt dat uw kat aan een oor krabt of zijn kop kantelt , plan dan een bezoek aan de dierenarts in om het te laten onderzoeken.

Wat is een oorontsteking?

Een oorontsteking is een bacteriële of schimmelachtige overgroei in de gehoorgang van een kat. Hoewel er talloze oorzaken van een infectie zijn, is het kernprobleem een ​​onevenwicht in de natuurlijke flora van het oor. Overtollig vocht kan zich ophopen door structurele afwijkingen of vreemde voorwerpen; terwijl allergieën of oormijt irritatie en de ophoping van wasachtig vuil kunnen veroorzaken. Wat de trigger ook is, het resultaat is een infectie die behandeling vereist om de specifieke oorzaak weg te nemen en een gezonde balans in het oor te herstellen.

Symptomen van oorontsteking bij katten

Ongeacht de oorzaak van de oorontsteking, lijken de tekenen van een oorprobleem meestal op elkaar. Als u deze problemen opmerkt, is het tijd om naar de dierenarts te gaan:

Hoofdschudden, kantelen en krabben zijn indicaties voor een oorontsteking, die in één of beide oren kan voorkomen. De infectie veroorzaakt extreme jeuk en irritatie. Onaangename geuren en afscheiding komen vaker voor als de infectie langer dan een week actief is, en korsten van het krabben worden uiteindelijk duidelijk zichtbaar als er geen behandeling plaatsvindt. Als er oormijt aanwezig is, zal er een donkere, wasachtige opbouw zichtbaar zijn. Zelden wijzen andere waarneembare symptomen op de oorzaak van de infectie, die door een dierenarts moet worden vastgesteld.

Oor mijten

Oormijten zijn verantwoordelijk voor de meeste oorontstekingen bij katten. Deze parasieten zijn een van de eerste dingen waar uw dierenarts op controleert als uw kat een oorontsteking heeft. De irriterende aanwezigheid van deze kleine beestjes ontstoken de oren van een kat en veroorzaakt overmatige productie van oorsmeer, waardoor de kat gaat krabben en open zweren krijgt. De resulterende ooromgeving is vatbaar voor bacteriële overgroei en infectie.

Oormijt veroorzaakt een karakteristieke donkerbruine tot zwarte afscheiding in de oren die een beetje op koffiedik lijkt. De aanwezigheid van deze afscheiding is vaak de eerste indicatie dat uw kat oormijt heeft. Uw dierenarts kan ook het vuil uit de oren van uw kat onder een microscoop onderzoeken om bewijs van oormijt te vinden. Zodra de mijten zijn geïdentificeerd, kunnen ze worden behandeld met mijtendodende oordruppels, of er wordt een systemische ongediertebestrijding voorgeschreven om het probleem te behandelen. Als er een secundaire bacteriële infectie is ontstaan, kunnen er ook antibiotica worden voorgeschreven.

Oorzaken

Externe of omgevingsfactoren veroorzaken de meeste oorontstekingen bij katten, veroorzaken ontstekingen en verstoren de balans van het oor, zodat bacteriën of schimmels kunnen gedijen. In sommige gevallen kunnen er kleine poliepen in het oor van een kat groeien, die ook de basis vormen voor infectie door verstopping en vochtophoping. De meest voorkomende oorzaken van oorontstekingen bij katten zijn:

• Oor mijten
• Allergieën (voedsel of omgeving)
• Een vreemd voorwerp in het oor
• Poliepen

Diagnose van oorontstekingen bij katten

De diagnose begint met een onderzoek van de oren. Uw dierenarts zal een onderzoek van de oren van uw kat uitvoeren met een otoscoop, die de binnenkant van de gehoorgang verlicht en vergroot. Uw dierenarts zal letten op tekenen zoals roodheid en ontsteking, afscheiding, poliepen, vreemde voorwerpen of andere afwijkingen.

Afhankelijk van de ernst van de infectie kan sedatie nodig zijn om de gehoorgang grondig te spoelen en een grondig onderzoek uit te voeren.

Oorcytologie is soms nodig als een oorzaak niet direct kan worden vastgesteld. Hierbij wordt de binnenkant van het oor van uw kat afgeveegd en vervolgens met een microscoop gezocht naar abnormale cellen, bacteriën of gist. De resultaten van deze test helpen uw dierenarts te bepalen welke antibiotica of andere medicijnen het beste in de oren van uw kat kunnen worden gebruikt.

Er kan een oorkweek worden uitgevoerd, met name als oorcytologie een bacteriële infectie aangeeft die niet goed reageert op antibioticabehandeling. Een oorkweek vertelt uw dierenarts welk type bacterie aanwezig is in de oren van uw kat en test specifieke antibiotica om te bepalen of ze effectief zijn in het doden van die bacterie.

Behandeling

Omdat er veel verschillende oorzaken zijn voor oorontstekingen bij katten, is er geen enkele behandeling die voor elke situatie werkt. In sommige gevallen zijn antibiotica of antischimmelmiddelen gerechtvaardigd. In andere gevallen kan het voldoende zijn om de gehoorgang schoon te maken en te spoelen. Oormijt heeft een specifiek bestrijdingsmiddel nodig, terwijl poliepen mogelijk operatief verwijderd moeten worden. Dieetveranderingen om allergene voedingsmiddelen te elimineren, zijn een langetermijn “test”-behandeling om te zien of de infectie van de kat volledig verdwijnt, en u zult de oren waarschijnlijk plaatselijk moeten behandelen gedurende deze tijd om de ontsteking te verlichten en genezing van de weefsels mogelijk te maken.

Prognose voor katten met oorontstekingen

Katten reageren meestal goed op behandeling voor oorontstekingen en herstellen binnen een paar weken. Oormijt kan meerdere behandelingen met mijtenbestrijdingsmiddelen nodig hebben om het probleem volledig uit te roeien, maar volharding zal lonen. Poliepen vereisen een meer invasieve behandeling, dus het herstel van de kat hangt af van de ernst van het probleem en de gezondheid van het immuunsysteem.

Preventie

Hoewel het niet mogelijk is om te voorkomen dat uw kat ooit een oorontsteking krijgt, kunt u mogelijk voorkomen dat een infectie ernstig wordt door alert te zijn op de symptomen. Gezonde kattenoren zijn lichtroze, vrij van oorsmeer en ander vuil en hebben geen onaangename geur. Een verandering in de kleur of geur van de oren kan erop duiden dat uw kat een infectie heeft. De oren van katten mogen niet regelmatig worden gespoeld in een poging om ze schoon te houden; dit kan de natuurlijke bacteriële balans van de oren verstoren en ze vatbaarder maken voor infectie.