Welke van deze 9 herfstplanten en -artikelen zijn giftig voor honden?

Bladeren

Het belangrijkste waar je je zorgen over moet maken bij bladeren en bladhopen is schimmelgroei. Hoewel bladeren van de meeste bomen op zichzelf geen groot probleem zijn, kunnen bladeren die schimmel ontwikkelen ernstige neurologische problemen veroorzaken bij honden wanneer ze worden gegeten.

Herfstomstandigheden kunnen het gemakkelijk maken dat er schimmel ontstaat op een stapel rottende bladeren. Wanneer die schimmel zich vormt, kan het tremorgenische mycotoxinen produceren, die zeer giftig zijn voor honden en neurologische problemen kunnen veroorzaken, zoals lichaamstrillingen en toevallen als ze worden ingenomen. 

Honden die beschimmelde bladeren eten, vertonen doorgaans binnen een paar uur tekenen van vergiftiging. In deze gevallen is vaak een bezoek aan de dierenarts nodig, omdat de vergiftiging doorgaans wordt behandeld met injecteerbare en voorgeschreven medicijnen, aldus Schmid.

Als een hond bladeren eet die niet beschimmeld zijn, zal hij in de meeste gevallen in orde zijn, afgezien van wat lichte maagklachten. Hij kan ook het risico lopen een verstopping te ontwikkelen als hij een grote hoeveelheid bladeren eet en moeite heeft om deze te passeren.

Eikels

Naast het feit dat ze verstikkingsgevaar opleveren, kunnen eikels giftig zijn voor honden, wat kan leiden tot braken , diarree en maagpijn als ze worden ingenomen. Bij kleine honden kunnen ze ook gastro-intestinale obstructies veroorzaken. De ernst van eikelvergiftiging hangt af van de hond en de hoeveelheid eikels die hij inneemt.

“Als het een grote hond is en ze hebben een paar eikels ingenomen, dan kunnen ze die meestal zelf uitscheiden en kunnen ze gewoon thuisblijven, tenzij ze meerdere keren moeten overgeven of veel losse ontlasting hebben of weigeren te eten”, zegt Schmid. “Als het een kleine hond is, zoals misschien een chihuahua of een yorkie , en om een ​​of andere reden hebben ze een hele eikel ingeslikt, dan moeten ze zeker naar de kliniek.” 

Walnoten

Walnoten op zichzelf zijn over het algemeen prima, maar net als bladeren worden ze een probleem als ze gaan schimmelen. Walnoten hebben een hoog vochtgehalte en zijn bijzonder vatbaar voor schimmelgroei, wat neurologische problemen kan veroorzaken als ze worden ingenomen.

Het beste wat u kunt doen, is uitkijken naar walnoten in uw tuin en deze verwijderen voordat er schimmel kan ontstaan. 

Zwarte walnoten, een specifieke walnotensoort die oorspronkelijk uit het noordoosten van de Verenigde Staten en Canada komt, zijn giftig voor honden en moeten daarom uit de buurt van honden gehouden worden.

Als uw hond een zwarte walnoot of een beschimmelde walnoot binnenkrijgt, dient u een dierenarts of een hulplijn voor huisdiervergiftigingen te raadplegen .

Paddestoelen

Paddestoelen vormen een uitdaging omdat er zoveel verschillende soorten zijn. Hoewel de meeste paddenstoelen die mensen kunnen eten veilig zijn voor honden, zijn veel wilde paddenstoelen die buiten groeien giftig. 

Schmid verdeelt wilde paddenstoelen in vier categorieën: 

• Paddestoelen die maagklachten veroorzaken, zoals braken en verminderde eetlust
• Paddestoelen die leverfalen veroorzaken
• Paddestoelen die hallucinaties veroorzaken
• Paddestoelen die epileptische aanvallen en andere neurologische problemen veroorzaken

Als uw hond een wilde paddenstoel van een onbekende soort eet, moet u uw dierenarts raadplegen. Maak indien mogelijk meerdere foto’s van de paddenstoel vanuit verschillende hoeken. Soorten kunnen moeilijk te identificeren zijn en moeten mogelijk door een specialist worden onderzocht.

Appels en sierappels

In appels en crabapples bevatten de pitten cyanide en kunnen giftig zijn. Honden zouden echter een grote hoeveelheid appels moeten eten en de pitten openbreken om ernstige vergiftiging te ervaren. 

“Het goede nieuws is dat het dier bij appels meestal een appel of een paar appels eet, geen groot aantal. En vaak worden die zaden niet opengebroken als ze erin bijten of erop kauwen,” zegt Schmid. 

Als uw hond een appel of twee van buiten heeft gegeten, kunt u hem waarschijnlijk gewoon in de gaten houden op ongewone symptomen. Als hij een grote hoeveelheid heeft gegeten of symptomen van vergiftiging vertoont, zoals overgeven, moet u een dierenarts of een hotline voor huisdiervergiftiging raadplegen.

Pompoenen

Pompoen is over het algemeen veilig voor honden. Dierenartsen raden vaak aan om gepureerde pompoen toe te voegen aan het dieet van een hond voor extra vezels en vitaminen. 

Hoewel een decoratieve pompoen op de veranda of een pompoen op een wijnrank in de tuin niet echt gepureerd is, zal het waarschijnlijk niet veel kwaad doen als het wordt opgegeten. Hetzelfde geldt voor gesneden pompoenen, zolang ze niet beschimmeld zijn en de hond de kaars niet opeet. Kaarsen kunnen verstoppingen veroorzaken en schimmel kan neurologische problemen veroorzaken, dus neem contact op met uw dierenarts als uw hond een beschimmelde pompoen of kaars opeet.

Kalebassen

Net als pompoenen zullen kalebassen waarschijnlijk geen grote problemen voor honden veroorzaken. Als uw hond echter een grote hoeveelheid consumeert of grote stukken in zijn geheel doorslikt, kan dit een verstopping veroorzaken. Kleine hoeveelheden kunnen maagklachten veroorzaken.

Moeders

In de meeste gevallen zal het eten van moedermelk leiden tot lichte klachten, zoals braken, dunne ontlasting en gebrek aan eetlust. 

“Het is normaal gesproken geen groot probleem als ze meerdere bladeren of bloemen zelf inslikken,” zegt Schmid. “De meeste van deze dingen zullen gelukkig geen groot probleem zijn in deze tijd van het jaar.” 

Rattengif

In de herfst zetten veel gezinnen muizenvallen of lokaasstations op, omdat het weer kouder wordt en kleine knaagdieren hun weg naar binnen proberen te vinden. Rattengif kan zeer schadelijk zijn als het door een hond wordt ingenomen. 

Als u van plan bent om rodenticide deze herfst te gebruiken, kan het handig zijn om de verpakking te bewaren of er een foto van te maken. Verschillende actieve ingrediënten in rodenticiden kunnen verschillende problemen veroorzaken, dus als uw hond in een product komt, kan het kennen van het actieve ingrediënt een dierenarts helpen bij het diagnosticeren en behandelen van uw hond.

Om te voorkomen dat uw hond ergens bij kan, bewaart u het gif in een lokaasdoos. Bewaar het lokaas buiten het bereik van uw hond of op een plek waar hij er niet bij kan.