15 rodzajów chorób skóry u psów ze zdjęciami

Zapalenie skóry kończyny dolnej

Acral lick dermatitis to problem skórny, który rozwija się w wyniku długotrwałego lizania lub żucia tego samego obszaru skóry. Te zmiany są również nazywane ziarniniakami lizania. i zazwyczaj występują na wierzchu łap lub kończyn. Pies liże lub żuje ten obszar, ponieważ swędzi lub jest mu niewygodnie. Z czasem lizanie i żucie może stać się kompulsywne. Powoduje to uraz skóry, który jest oporny na gojenie. Skóra może ulec zakażeniu i bliznowaceniu.

Leczenie zapalenia skóry wywołanego lizaniem kończyn obejmuje kilka etapów. Twój weterynarz spróbuje ustalić przyczynę swędzenia lub dyskomfortu i wyleczyć ją, jeśli to możliwe. Leki przeciwświądowe mogą być stosowane w celu zmniejszenia swędzenia, a antybiotyki mogą być konieczne w przypadku infekcji skóry. Te metody leczenia mogą sprawić, że pies poczuje się bardziej komfortowo, ale mogą nie powstrzymać samodestrukcyjnego lizania, jeśli stało się ono nawykiem lub jeśli pies ma ukryte zaburzenie behawioralne, takie jak zaburzenie kompulsywne. Pies musi przestać lizać ten obszar, aby mógł się zagoić. Wielu weterynarzy zaleca stosowanie obroży elektrycznej lub stożka, aby powstrzymać psa przed lizaniem i gryzieniem, podczas gdy skóra się goi. Niektóre psy będą również potrzebować modyfikacji zachowania i zajęć wzbogacających, aby pomóc w leczeniu ich kompulsywnych zachowań.

Ostre wilgotne zapalenie skóry

Ostre wilgotne zapalenie skóry to stan, który pojawia się nagle, gdy pies liże lub gryzie swędzący obszar na skórze. Obszar ten staje się czerwony i podrażniony od lizania, a sierść może zatrzymywać wilgoć i bakterie. Obszary te są powszechnie nazywane punktami zapalnymi.

Gorące punkty mogą wystąpić z powodu ukrytego schorzenia skóry, które powoduje swędzenie, takiego jak alergie lub pasożyty. Obszar gorącego punktu może zostać zainfekowany, często bakterią Staphylococcus .

Leczenie ostrego wilgotnego zapalenia skóry polega na goleniu sierści wokół gorącego punktu i czyszczeniu dotkniętej skóry, aby obszar mógł zacząć wysychać i się goić. Miejscowe leki mogą być konieczne, aby ukoić skórę, zmniejszyć swędzenie i stan zapalny oraz zniszczyć bakterie. Weterynarz może przepisać antybiotyki, środki przeciwświądowe, sterydy i/lub leki przeciwhistaminowe. Podczas gojenia pies musi przestać lizać i gryźć obszar, więc może być potrzebny stożek.

Atopowe zapalenie skóry u psów

Atopowe zapalenie skóry u psów, lub atopia, jest częstą przyczyną świądu u psów. Jest to dziedziczna predyspozycja do reakcji nadwrażliwości o podłożu immunologicznym, jednak często nie jest identyfikowany żaden konkretny alergen. Psy z atopią często doświadczają ekstremalnego świądu, który powoduje, że drapią, żują, liżą i pocierają skórę. U wielu psów występuje również wypadanie sierści i podrażnienie skóry.

Nieleczone atopowe zapalenie skóry u psów może prowadzić do wtórnych infekcji skóry. Objawy atopii pojawiają się zazwyczaj u psów w wieku od sześciu miesięcy do trzech lat. Pchły i inne pasożyty zewnętrzne mogą zaostrzać atopowe zapalenie skóry u psów.

Leczenie atopowego zapalenia skóry u psów rozpoczyna się od złagodzenia swędzenia za pomocą leków przeciwświądowych, leków przeciwhistaminowych i/lub sterydów. Weterynarz będzie również szukał oznak pasożytów zewnętrznych i infekcji skóry i leczył je w razie potrzeby.

Testy alergii skórnych mogą być konieczne w celu ustalenia konkretnych alergenów, które wpływają na Twojego psa. Jeśli zidentyfikowano alergen, może być zalecana swoista dla alergenu immunoterapia. Wymaga to wstrzyknięć specjalnie opracowanego serum przeciwalergicznego. Jednak w wielu przypadkach u psów z atopią nie są identyfikowane żadne konkretne alergeny i mogą być konieczne ogólne leki immunosupresyjne, aby zatrzymać reakcję i przynieść ulgę. Psy z atopowym zapaleniem skóry prawdopodobnie będą wymagały dożywotniego leczenia i będą doświadczać okresowych zaostrzeń.

Infekcja ucha

Zakażenia ucha występują, gdy drożdże i/lub bakterie infekują kanał słuchowy. Dotknięte ucho może stać się czerwone, swędzące, opuchnięte, a czasami bolesne. Mogą być obecne zanieczyszczenia, wydzielina i/lub zapach. Zakażenia ucha mogą występować samodzielnie lub wraz z innym schorzeniem skóry. Mogą rozwinąć się jako stan wtórny do problemów skórnych, takich jak alergie, roztocza uszne lub obcy materiał, który podrażnia kanał.

Weterynarze leczą infekcje uszu, czyszcząc uszy i stosując miejscowe leki do kanałów słuchowych. Do zwalczania infekcji i zmniejszania stanu zapalnego, szczególnie w przypadku infekcji ucha środkowego i wewnętrznego, mogą być potrzebne leki doustne lub wstrzykiwane. Przewlekłe problemy z uchem mogą powodować trwałe uszkodzenie ucha.

Pchły

Pchły są najczęstszym pasożytem zewnętrznym u psów. Ich ugryzienia powodują intensywne swędzenie u wszystkich psów. Niektóre psy mogą mieć szczególnie poważne reakcje, jeśli są uczulone na ślinę pcheł, znane jako alergiczne zapalenie skóry pcheł. Kiedy na psie żyje wiele pcheł, możesz zobaczyć czarne plamki brudu pcheł na skórze, szczególnie na dolnej części pleców w pobliżu ogona. Psy mają tendencję do agresywnego drapania i żucia skóry, aby złagodzić swędzenie.

Poważne inwazje pcheł mogą powodować poważne choroby skóry. Psy mogą również rozwinąć anemię z powodu utraty krwi, szczególnie szczenięta i małe psy. Na szczęście na rynku dostępnych jest wiele rodzajów skutecznych środków do zwalczania pcheł . Twój weterynarz może pomóc Ci wybrać odpowiedni środek do zwalczania pcheł dla Twojego psa.

Zapalenie mieszków włosowych

Zapalenie mieszków włosowych to termin używany do opisania stanu zapalnego mieszków włosowych. Występuje, gdy jeden lub więcej mieszków włosowych ulega podrażnieniu i zapaleniu. U psów z zapaleniem mieszków włosowych mogą pojawić się guzki na skórze wokół dotkniętych mieszków lub okrągłe obszary strupów na sierści. Obszary te mogą swędzieć, a nawet boleć. Bakterie są najczęstszą przyczyną zapalenia mieszków włosowych; najczęściej występuje bakteria Staphylococcus . Bakteryjne zapalenie mieszków włosowych jest również nazywane powierzchniowym ropnym zapaleniem skóry. Inne przyczyny zapalenia mieszków włosowych obejmują zakażenia grzybicze, urazy i pasożyty.

Zapalenie mieszków włosowych może wystąpić samoistnie lub w połączeniu z innym problemem skórnym. Leczenie zależy od przyczyny i może obejmować antybiotyki, leki przeciwgrzybicze, przeciwświądowe i inne.

Alergie pokarmowe

Alergie pokarmowe są stosunkowo powszechne u psów. Psy z alergiami pokarmowymi doświadczają objawów podobnych do atopii, takich jak swędzenie, zaczerwienienie, łuszczenie i wypadanie włosów. Mogą również rozwinąć się przewlekłe infekcje ucha. Alergie pokarmowe mogą również powodować problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty i biegunka .

Leczenie alergii pokarmowych u psów wymaga specjalnego badania żywności, które eliminuje powszechne alergeny pokarmowe. Większość psów z alergiami pokarmowymi jest uczulona na konkretny składnik karmy dla psów , taki jak wołowina, nabiał, pszenica, kurczak, jaja lub soja.

Twój weterynarz zaleci specjalną dietę próbną przez osiem do dwunastu tygodni z określoną dietą bez alergenów na receptę. Pomoże to weterynarzowi ustalić najlepszą dietę dla Twojego psa, aby zapobiec nawrotom objawów alergii pokarmowej. Leki przeciwświądowe są zazwyczaj stosowane na początku, aby przynieść psu ulgę. Twój weterynarz zajmie się również wszelkimi wtórnymi problemami skórnymi. Pamiętaj, aby zgłosić wszelkie problemy skórne, które nawrócą podczas próby pokarmowej.

Choroby o podłożu immunologicznym

Czasami układ odpornościowy nie rozpoznaje własnych komórek organizmu i próbuje je zniszczyć. Istnieje wiele chorób autoimmunologicznych, które mogą wpływać na skórę. Wiele z nich może stać się dość poważnych i wymagać diagnozy od wyspecjalizowanego dermatologa weterynaryjnego. Niektóre z bardziej powszechnych chorób skóry o podłożu immunologicznym obserwowanych u psów obejmują alergie, toczeń rumieniowaty krążkowy, toczeń rumieniowaty układowy, pemfigoid pęcherzowy, pęcherzycę liściastą i inne formy pęcherzycy.

Weterynarze zazwyczaj leczą choroby autoimmunologiczne lekami, które hamują odpowiedź układu odpornościowego. Mogą to być sterydy, cyklosporyna i Apoquel.

Piodermia

Piodermia to ogólne określenie odnoszące się do bakteryjnej infekcji skóry. Powierzchowne piodermia dotyka górnych warstw skóry. Bakteryjne zapalenie mieszków włosowych jest jedną z form powierzchownego piodermii.

Głęboka piodermia dotyka warstw skóry głębszych niż mieszki. Jest rzadsza, ale poważniejsza niż powierzchowna piodermia. Skóra może mieć wydzielinę i mogą rozwinąć się strupy. Głęboka piodermia może być bardzo bolesna dla psów.

Antybiotyki są stosowane w leczeniu piodermii i może być konieczna długotrwała terapia antybiotykowa. Dodatkowe leczenie może obejmować kąpiele lecznicze i miejscowe leczenie przeciwbakteryjne.

Świerzb

Terminem świerzb określa się stan, w którym mikroskopijne roztocza bytują na skórze lub w jej wnętrzu i wywołują choroby.

Nużyca jest najczęstszym rodzajem świerzbu u psów. Normalne jest, że niewielka liczba tych roztoczy żyje na skórze, ponieważ układ odpornościowy trzyma je pod kontrolą. Jednak szczenięta i psy z obniżoną odpornością mogą mieć zbyt wiele roztoczy. Może to prowadzić do plam wypadania sierści i swędzenia. Leczenie może obejmować miejscowe stosowanie, kąpiele lecznicze i leki doustne.

Świerzb sarkoptyczny , zwany również świerzbem, jest zaraźliwą postacią świerzbu, która powoduje ekstremalne swędzenie, wypadanie włosów, zaczerwienienie i strupy na skórze. Leczenie może obejmować wiele miejscowych i doustnych leków oraz kąpiele.

Roztocze Cheyletiella to zaraźliwe roztocze, które powodują suchość, swędzenie skóry i łupież . Ten stan jest często nazywany „łupieżem wędrującym”, ponieważ czasami można zobaczyć płatki włosów poruszające się wraz z roztoczami. Jednak same roztocza można zobaczyć tylko pod mikroskopem. Leczenie zazwyczaj polega na miejscowym stosowaniu leków przeciwpasożytniczych i kąpielach.

Liszaj obrączkowy

Grzybica, pomimo swojej nazwy, nie jest robakiem, ale infekcją grzybiczą, która dotyka psy, ludzi i inne zwierzęta. Jest to choroba odzwierzęca, co oznacza, że ​​może być przenoszona między zwierzętami i ludźmi. Grzybica jest technicznie nazywana dermatofitozą, ponieważ jest wywoływana przez grzyby zwane dermatofitami.

Grzybica u ludzi powoduje czerwone zmiany na skórze, które są okrągłe lub owalne i otoczone łuszczącą się skórą. U psów te okrągłe zmiany mogą się pojawić lub nie; zamiast tego pies może mieć plamy wypadania włosów, łuszczącą się skórę, zaczerwienienie lub ciemniejszą pigmentację. Grzybica może również dotknąć paznokci u stóp. Świąd może wystąpić lub nie.

Jeśli weterynarz podejrzewa grzybicę, może wykonać test, badając skórę pod lampą Wooda. Lampa wytwarza rodzaj czarnego światła, które po naświetleniu skóry ujawnia zielony fluorescencyjny wygląd. Nie jest to ostateczny test, ale prosty sposób na wstępną ocenę skóry.

Następnie weterynarz zazwyczaj pobierze próbkę futra i ją przeanalizuje. Często konieczne jest przeprowadzenie hodowli grzybów, aby ustalić, czy dermatofity są rzeczywiście obecne. W zależności od przypadku konieczne mogą być dodatkowe testy.

Leki przeciwgrzybicze są konieczne do leczenia grzybicy u psów; mogą być miejscowe i/lub doustne. Ponadto weterynarz może zalecić lecznicze kąpiele, zanurzenia lub inne miejscowe metody leczenia.

Łojotok

Łojotok u psów to choroba skóry, która powoduje nadmierne łuszczenie się i złuszczanie się skóry z powodu wadliwej keratynizacji. Keratyna jest ważną częścią regeneracji skóry, paznokci i mieszków włosowych. Istnieją dwa rodzaje łojotoku u psów, a niektóre psy są dotknięte obydwoma:

• Łojotok suchy powoduje powstawanie na skórze suchych płatków i łusek.
• Seborrhea oleosa jest postacią tłustą. Skóra będzie wyglądać tłusto, a płatki lub łuski będą tłuste.

Pierwotny łojotok to choroba genetyczna lub dziedziczna, która dotyka niektóre rasy psów. Nie ma lekarstwa na pierwotny łojotok, ale dostępne są leki do leczenia tej choroby.

Wtórny łojotok jest znacznie częstszy u psów. Jest spowodowany innymi chorobami skóry, takimi jak pasożyty, alergie, infekcje i/lub choroby hormonalne. Wtórny łojotok leczy się poprzez ustalenie choroby podstawowej i jej leczenie.

Obydwa rodzaje łojotoku można leczyć za pomocą kąpieli leczniczych i innych miejscowych metod leczenia, a także leków przyjmowanych doustnie.

Guzy skóry

Istnieje kilka rodzajów guzów skóry, torbieli i guzków, które mogą pojawić się na skórze i mogą być złośliwe lub łagodne. Badanie wzrokowe często nie wystarcza, aby określić, czy narośl jest złośliwa czy łagodna, dlatego do ich scharakteryzowania wymagane są badania, takie jak aspiracje cienkoigłowe i/lub biopsje. Typowe rodzaje narośli skórnych obejmują:

• Wyrośla skórne : łagodne narośla, które należy usunąć tylko wtedy, gdy powodują dyskomfort lub ulegną zakażeniu
• Histiocytoma : Łagodne zmiany występujące głównie u młodych psów, które zanikają samoistnie.
• Lipoma i gruczolaki: dwa najczęstsze łagodne nowotwory skóry u psów
• Brodawczak: Rodzaj brodawki występujący powszechnie u młodych psów i psów z obniżoną odpornością.
• Czerniak: rodzaj raka skóry
• Rak płaskonabłonkowy: inny rodzaj raka skóry
• Guzy komórek tucznych: nowotwory złośliwe pojawiające się na skórze

Niektóre narośla skórne nie wymagają leczenia. Inne mogą wymagać chirurgicznego usunięcia. Niektóre narośle nowotworowe wymagają chemioterapii i/lub radioterapii. Koniecznie udaj się do weterynarza, jeśli zauważysz jakiekolwiek nowe narośle skórne u swojego psa.

Kleszcze

Kleszcze przyczepiają się do skóry i połykają krew. Chociaż kleszcze mogą powodować reakcje skórne, większym niebezpieczeństwem są choroby, które mogą przenieść na psa, takie jak choroba z Lyme , Ehrlichia i gorączka plamista Gór Skalistych . Wiele produktów do zwalczania pcheł zawiera również składniki do zwalczania kleszczy. Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii o dostępnych produktach.

Zakażenia drożdżakowe

Zakażenia drożdżakowe skóry u psów są również nazywane zapaleniem skóry wywołanym przez Malassezia . Ten rodzaj problemu skórnego występuje, gdy na skórze występuje nadmierny rozrost drożdżaków Malassezia . Zakażenia drożdżakowe powodują swędzenie, zaczerwienienie i wypadanie włosów. Malassezia jest często składnikiem infekcji ucha . Zakażenia drożdżakowe u psów często rozwijają się wtórnie do innych problemów skórnych, takich jak alergie. Zakażenia bakteryjne mogą występować w tym samym czasie co zakażenia drożdżakowe.

Leczenie infekcji drożdżakowej u psów obejmuje leczenie lekami przeciwświądowymi i przeciwgrzybiczymi. Zalecane mogą być również kąpiele lecznicze i miejscowe leczenie.