Bielactwo u psów

Bielactwo u psów to choroba, która zmienia pigmentację skóry lub włosów, tworząc białe plamy tam, gdzie normalnie byłby kolor. Chociaż może to wyglądać niepokojąco, zwłaszcza jeśli postępuje na większe obszary, bielactwo na ogół nie jest poważne ani szkodliwe dla zdrowia psa. Niektóre psy są bardziej narażone na rozwój tej choroby z powodu czynników genetycznych lub chorób autoimmunologicznych. Ludzie również mogą być dotknięci bielactwem, ale nie jest ono zaraźliwe. Oto, co powinieneś wiedzieć, jeśli Twój pies ma bielactwo.

Czym jest bielactwo?

Bielactwo (vi-ti-LIE-go) u psów to rzadkie zaburzenie pigmentacji, które wpływa na kolor skóry i włosów. Podobnie jak u ludzi, melanocyty to komórki w skórze, które odpowiadają za pigmentację (zabarwienie). Jeśli melanocyty ulegną zmianie lub uszkodzeniu, skóra i/lub sierść stracą pigment. Bielactwo nie jest tym samym, co siwienie lub bielenie włosów wraz z wiekiem, ani nie jest związane z łysieniem (wypadaniem włosów) .

Objawy bielactwa u psów

Bielactwo u psów powoduje depigmentację, którą zazwyczaj łatwo zauważyć.

• Rozjaśnianie lub wybielanie fragmentów włosów, szczególnie na twarzy lub nosie
• Brak pigmentu w partiach skóry

Rozjaśnienie lub wybielenie skóry, błon śluzowych (dziąseł) i włosów jest klasycznym objawem bielactwa. Dziąsła i wargi są najczęstszymi miejscami pierwszego pojawienia się bielactwa. Może ono rozprzestrzeniać się wewnątrz jamy ustnej oraz na pysk, powieki, rzęsy i uszy. Bielactwo może również wystąpić na stopach, pazurach, nogach, szyi i innych miejscach na ciele. Stan ten może postępować z czasem lub przechodzić w stan remisji i wychodzenia z niego przez całe życie psa.

Psy mogą urodzić się z bielactwem, ale zazwyczaj nie staje się ono zauważalne aż do wczesnej dorosłości. Na szczęście bielactwo u psów jest niebolesne i nie powoduje żadnych innych problemów zdrowotnych. Jednak białe plamy na skórze są bardziej podatne na oparzenia słoneczne , więc może być konieczne nałożenie bezpiecznego dla psów kremu przeciwsłonecznego lub zakrycie skóry ubraniem, aby ją chronić.

Przyczyny bielactwa

Eksperci nie rozumieją dokładnie, co powoduje, że melanocyty ulegają zmianie lub uszkodzeniu (w przypadku braku urazu), co skutkuje charakterystycznymi dla bielactwa rozjaśnionymi plamami. Najbardziej prawdopodobnymi przyczynami są choroby autoimmunologiczne i cechy dziedziczne.

Choroby autoimmunologiczne

Choroby autoimmunologiczne powodują, że układ odpornościowy atakuje zdrowe komórki w organizmie. Badania zwierząt i ludzi z bielactwem wykazały wzrost przeciwciał skierowanych przeciwko melanocytom.

Genetyka

U psów, u których w wywiadzie rodzinnym występowało bielactwo, bielactwo może być wywołane przez konkretny gen lub chorobę dziedziczną.

Chociaż bielactwo może rozwinąć się u każdego psa, także u psów ras mieszanych, niektóre rasy psów mogą być bardziej narażone na jego rozwój, w tym:

• Belgijski Tervuren
• Owczarek niemiecki
• Doberman pinczer
• Rottweilery 
• Wyżeł niemiecki krótkowłosy
• Owczarek staroangielski
• Jamnik miniaturowy
• Sznaucer olbrzymi
• Kollia
• Beauceron
• Nowa Fundlandia
• Berneński pies pasterski

Jak weterynarze diagnozują bielactwo u psów

Aby zdiagnozować bielactwo u psa, weterynarz przeprowadzi pełne badanie fizykalne i przejrzy historię choroby psa. Wizualne badanie depigmentacji może być jedyną rzeczą, która pomoże weterynarzowi w postawieniu diagnozy. Jednak biopsje skóry mogą być zalecane w celu potwierdzenia bielactwa lub wykluczenia innych schorzeń, takich jak niedoczynność tarczycy , choroba nerek lub choroba wątroby .

Jak leczyć bielactwo u psów

Nie ma skutecznego protokołu leczenia psów chorych na bielactwo, jednak zaniepokojeni właściciele zwierząt czasami próbują metod leczenia, które zostały już zastosowane u osób z tą samą chorobą skóry.

Miejscowe leki immunosupresyjne, L-fenyloalanina i światłolecznictwo ultrafioletowe to możliwe opcje, które można omówić z lekarzem weterynarii, ale efekty są zwykle mało imponujące.

Ponieważ bielactwo nie jest chorobą bolesną i nie utrudnia codziennego życia psa, większość właścicieli zwierząt domowych rezygnuje z leczenia, zwłaszcza że jest ono kosztowne, mało skuteczne, a nawet może być niebezpieczne dla zdrowia psa.

Rokowanie dla psów z bielactwem

Bielactwo nie jest bolesne i nie powoduje żadnych problemów u psów, dzięki czemu mogą one żyć szczęśliwie, nie odczuwając żadnych negatywnych skutków zmian pigmentacyjnych. u psów może dojść do samoistnego odzyskania pigmentacji w miejscach dotkniętych bielactwem.

Jak zapobiegać bielactwu

Psy z bielactwem nie powinny być rozmnażane w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa przekazania go potomstwu. W przeciwnym razie, ponieważ nikt nie zna dokładnej przyczyny schorzenia, nie ma realnego sposobu, aby zapobiec jego wystąpieniu.