Pekińczyk (Peke): Charakterystyka rasy psów i pielęgnacja

Pekińczyk (Peke) to rasa psów miniaturowych, pierwotnie wyhodowana do życia wśród starożytnej chińskiej rodziny królewskiej. Choć jest znany ze swojego niskiego ciała i lekko wygiętych kończyn, psa rozpoznaje się po krótkim pysku, dużych oczach i wyraźnej zmarszczce na twarzy w kształcie litery V. Ten zwarty, krępy pies słynie również ze swojej „lwiej grzywy” z długich włosów.

Charakterystyka pekińczyka

Pekińczyk to niezależny i czujny piesek-zabawka i czarujący towarzysz kanapowy. Ta rasa jest silniejsza i odważniejsza, niż mogłoby sugerować jej zwarty wygląd. Jedną z ulubionych cech pekińczyka jest jego przyjazna, towarzyska i uczuciowa osobowość — i fakt, że może wydawać się tak dostojny, „uparty” i chodzić pozornie bezwysiłkowo toczącym się krokiem. Ma jednak asertywną stronę swojej osobowości.

Poziom uczucia	Wysoki
Życzliwość	Wysoki
Przyjazne dla dzieci	Średni
Przyjazny zwierzętom	Średni
Potrzeby ćwiczeń	Niski
Figlarność	Średni
Poziom energii	Średni
Możliwość szkolenia	Niski
Inteligencja	Wysoki
Skłonność do szczekania	Średni
Ilość wypadania	Wysoki

Historia pekińczyka

Pekińczyk jest jedną z kilku kompaktowych ras , które zostały stworzone dla klas rządzących starożytnych Chin. W rzeczywistości chińska legenda mówi, że pekińczyk został stworzony przez Buddę, gdy zmniejszył lwa do rozmiarów małego psa. Inny fragment folkloru głosi, że aby lew mógł poślubić swoją ukochaną — która okazała się marmozetą lub rodzajem małpy — musiał błagać patrona zwierząt, Ah Chu, aby zmniejszył go do rozmiarów pigmeja, zachowując jednocześnie serce i charakter lwa. Mówi się, że potomstwo z tego związku było psem Fu Lina, czyli chińskim psem lwem. Przez całą historię pekińczyki były określane jako „psy lwy”, „psy słoneczne”, a nawet „psy rękawowe”, ponieważ często były noszone w obszernych rękawach noszonych przez członków cesarskiego domu.

Ze względu na starożytną historię i folklor otaczające tę rasę, jej prawdziwe początki są nadal nieznane, ale eksperci uważają, że pekińczyk został prawdopodobnie zmniejszony do rozmiaru zabawki z większego psa przez chińskich cesarzy. Najwcześniejszy znany zapis rasy można prześledzić do VIII wieku dynastii Tang. Ich ludzie historycznie wiedzieli, że te królewskie, wyrafinowane psy są wiecznie lojalne i chodzą z godnym chodem.

Wiadomo, że chińscy arystokraci przez wiele stuleci hodowali płaskie psy kanapowe, w tym pekińczyki, a także shih tzu i mopsa. Oryginalne pekińczyki były utrzymywane w całkowitej czystości i uważane za święte — kradzież jednego z tych pożądanych królewskich psów skutkowała karą śmierci. Traktowane jak królowie, psy miały nawet pałacową służbę, która dbała o wszystkie ich potrzeby — co może być powodem, dla którego dzisiejsze pekińczyki mogą często mieć niezależne, uparte i zarozumiałe usposobienie.

Dopiero w latach 60. XIX wieku pekińczyki po raz pierwszy pojawiły się w zachodniej części świata. Kiedy wojska brytyjskie najechały Pekin podczas wojen opiumowych, rodzina królewska zdecydowała się zabić swoje pekińczyki, gdy Brytyjczycy szturmowali letni pałac cesarza. Brytyjczycy zamierzali splądrować pałac i go podpalić, a rodzina królewska nie chciała, aby ich ukochane zwierzęta wpadły w ręce wroga. Jednak gdy brytyjski kapitan odkrył, że ciotka cesarza popełniła samobójstwo, jej pięć żyjących pekińczyków wróciło do Anglii jako prezent dla królowej Wiktorii. Rasa szybko zyskała na popularności wśród poddanych królowej, a posiadanie pekińczyka stało się oznaką przywileju i bogactwa w całym kraju.

W 1894 roku na brytyjskiej wystawie psów pojawił się podobno pies o imieniu Pekin Peter, który był pierwszym pekińczykiem; w tamtym czasie rasę tę często nazywano chińskim mopsem lub pekińskim spanielem.

Pod koniec 1900 roku pekińczyki zaczęły przybywać do Ameryki — zostały pierwotnie zarejestrowane przez American Kennel Club (AKC) w 1906 roku, a Pekińczyk Klub Amerykański został członkiem KC w 1909 roku. Rasa ta trafiła na pierwsze strony gazet kilka lat później, gdy pekińczyk był jednym z trzech psów, które przeżyły zatonięcie Titanica.

Pielęgnacja pekińczyka

Pekińczyk jest zawsze bardzo czujny i świadomy swojego otoczenia, może być świetnym psem stróżującym. Wczesna socjalizacja będzie również konieczna, aby upewnić się, że Twój pekińczyk będzie dogadywać się z innymi zwierzętami domowymi, ponieważ jest to rasa, która woli przebywać w towarzystwie ludzi (i innych pekińczyków).

Ćwiczenia

Ta rasa lubi uczestniczyć w grach i psich sportach, ale tylko we własnym tempie. Spacery pekińczyka powinny odbywać się w spokojnym tempie, aby zapobiec przegrzaniu lub trudnościom z oddychaniem. Zaplanuj kilka spacerów dziennie, które łącznie zajmą od 30 do 60 minut.

Ze względu na grubą sierść i płaską twarz pekińczyk preferuje chłodniejsze temperatury . Utrata ciepła może być śmiertelna dla tej rasy, dlatego niezwykle ważne jest, aby pekińczyk był trzymany w dobrze wentylowanych, klimatyzowanych pomieszczeniach, gdy mieszka w cieplejszym klimacie. Spacery i zabawy na świeżym powietrzu powinny być bardzo ograniczone, gdy jest bardzo gorąco.

Pielęgnacja

Sierść pekińczyka wymaga sporo pielęgnacji . Najdłuższa przy szyi i ramionach, gęsta podwójna sierść pekińczyka będzie wymagała co najmniej jednego dłuższego szczotkowania w tygodniu, aby pomóc usunąć włosy i zapobiec skołtunieniu. Twój pekińczyk doceni również okazjonalną kąpiel . Właściciele mogą również zdecydować się na przycięcie sierści pekińczyka, aby ułatwić sobie pielęgnację. Pekińczyki linieją sezonowo, a skołtunienia lub kołtuny należy delikatnie rozplątywać. Jak w przypadku każdego psa, regularnie przycinaj pazury , dbaj o higienę jamy ustnej , często szczotkując zęby i regularnie czyść uszy swojego pupila, aby uniknąć infekcji.

Szkolenie

Ponieważ pekińczyki mieszkały w pałacach przez stulecia, mogą być pogodnie niezależne, tak jak cesarze, którzy je posiadali. W rezultacie szkolenie tych psów może być czasami wyzwaniem. Wiele pekińczyków uważa się za osoby odpowiedzialne, więc właściciele pekińczyków będą musieli przekonać swoje psy, aby wykonywały polecenia. Nic dziwnego, że ta rasa najlepiej reaguje na pozytywne wzmocnienie . Surowe podejście do dyscypliny może prowadzić do tego, że pekińczyk rozwinie zachowanie obronne, a nawet agresywne.

Typowe problemy zdrowotne

Chociaż pekińczyk to rasa zdrowa i wytrzymała, występują u niego pewne problemy zdrowotne, w tym następujące schorzenia:

• Zespół brachycefaliczny : Schorzenie to powoduje problemy z oddychaniem, a nawet chrapanie.
• Otarcia rogówki: Ponieważ pekińczyk nie ma długiego pyska, nie ma naturalnej bariery chroniącej jego okrągłe, wypukłe oczy. W związku z tym rasa ta jest podatna na problemy z oczami, takie jak otarcia rogówki.
• Zapalenie skóry : Nadmierne zmarszczki na twarzy mogą powodować problemy z zapaleniem fałdów skórnych, a także inne podrażnienia i infekcje, dlatego fałdy skórne powinny być zawsze czyste i suche.
• Choroba krążka międzykręgowego: Pekes są niskie w stosunku do podłoża i mają trudności z częstym wspinaniem się na meble i schody, dlatego zawsze dobrym pomysłem jest zainwestowanie w rampy, które pomogą psu manewrować w domu. Oprócz wypadnięcia dysku w wyniku poruszania się w złym kierunku podczas skakania, Pekes mogą rozwinąć IDD, stan, w którym żel amortyzujący w krążku międzykręgowym ulega pogorszeniu i powoduje ucisk kręgosłupa.
• Zespolenie wątrobowe : Pekińczyki są podatne na zespolenie wątrobowe, chorobę polegającą na tym, że naczynia krwionośne omijają wątrobę, co uniemożliwia prawidłowe usuwanie toksyn i wchłanianie składników odżywczych.

Dieta i odżywianie

Rasa ta jest również związana z pewnymi drobnymi problemami zdrowotnymi, które dotyczą alergii pokarmowych na składniki takie jak kukurydza, pszenica, wypełniacz, popiół, a czasami kurczak. Ta rasa o płaskiej twarzy może również cierpieć na problemy żołądkowo-jelitowe, ponieważ wdycha dużo powietrza podczas jedzenia. Jednak pekińczyk powinien dobrze radzić sobie z dowolną wysokiej jakości karmą dla psów . Jako rasa mniej aktywna pekińczyk może być podatny na przybieranie na wadze , dlatego ważne jest, aby upewnić się, że nie jest przekarmiany i nie oferuje się mu zbyt wielu smakołyków . Zawsze powinna być dostępna świeża, chłodna woda, szczególnie dlatego, że ta rasa źle znosi ciepło.

Gdzie adoptować lub kupić pekińczyka

Pekińczyk to popularna rasa psów. Zawsze najlepiej jest sprawdzić lokalne schroniska dla zwierząt i grupy ratunkowe dla konkretnych ras, aby znaleźć pekińczyka potrzebującego domu. Jeśli zdecydujesz się na współpracę z renomowanym hodowcą , koszty mogą się znacznie różnić, ale spodziewaj się zapłacić około 1500 USD, a bardziej prawdopodobne jest, że od 4000 do 5000 USD za szczeniaka pekińczyka. Oto kilka źródeł, które pomogą Ci rozpocząć poszukiwania.

• Sieć ratunkowa dla pekińczyków
• Pekińczyku, ratuj mnie!
• Rynek AKC

Pekińczyk – przegląd

Więcej ras psów i dalsze badania

Określając, czy pekińczyk jest odpowiednim psem dla Ciebie, koniecznie zbadaj wszystkie aspekty rasy i skonsultuj się z innymi właścicielami pekińczyków, hodowcami i grupami ratunkowymi, aby dowiedzieć się więcej. Sprawdź te inne podobne rasy psów.

• Podbródek japoński
• Shih tzu
• Chihuahua
• Mops

Na świecie istnieje cały świat potencjalnych ras psów — po poświęceniu odrobiny czasu na poszukiwania możesz znaleźć odpowiednią rasę do zabrania do domu!