Pirenejski mastif: Charakterystyka rasy psów i pielęgnacja

Mastif pirenejski, znany również jako Mastín del Pirineo, to duża, puszysta rasa pochodząca z gór Pirenejów w północno-wschodniej Hiszpanii. Szlachetny, czuły i pewny siebie, ten pies jest definicją „łagodnego olbrzyma”. Mastify pirenejskie są uważane za jedną z najrzadszych — i najstarszych — ras, sięgającą około 3000 lat. Mają długą historię jako psy pracujące , w szczególności jako stróże bydła, chroniące owce przed wilkami i niedźwiedziami.

Oprócz tego, że są niesamowitymi stróżami i psami stróżującymi, mastify pirenejskie są śliniącymi się kochankami, które są niezwykle oddane swoim ludziom i świetnie dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami, co czyni je doskonałymi psami rodzinnymi. Dowiedz się więcej o pielęgnacji i cechach tej olbrzymiej rasy.

Charakterystyka mastifa pirenejskiego

Masywny mastif pirenejski to spokojny, dobroduszny towarzysz, według De La Tierra Alta Kennels , pierwszych importerów i hodowców mastifa pirenejskiego w Stanach Zjednoczonych. Ze względu na swoją historię jako opiekunów zwierząt gospodarskich, naturalnie chronią swoją rodzinę i są wyjątkowymi psami stróżującymi. Chociaż nie szczekają dużo, są trochę ostrożne w stosunku do obcych i z pewnością zaalarmują swoich właścicieli, gdy ich zobaczą, jeśli poczują taką potrzebę. Mastify pirenejskie mogą być bardziej odpowiednią opcją dla doświadczonego właściciela zwierzęcia domowego lub nowego, który chce poznać rasę i zapewnić jej odpowiednią opiekę, której potrzebuje, aby się rozwijać.

Poziom uczucia	Wysoki
Życzliwość	Średni
Przyjazne dla dzieci	Wysoki
Przyjazny zwierzętom	Wysoki
Potrzeby ćwiczeń	Średni
Figlarność	Średni
Poziom energii	Niski
Możliwość szkolenia	Średni
Inteligencja	Wysoki
Skłonność do szczekania	Niski
Ilość wypadania	Średni

Historia mastifa pirenejskiego

Mastif pirenejski pochodzi z czasów średniowiecza z królestwa Aragonii, obszaru, który obecnie znamy jako północno-wschodnią Hiszpanię. Uważa się, że jest potomkiem molosów, które Fenicjanie przywieźli z Sumerii i Asyrii do Hiszpanii ponad 3000 lat temu, zgodnie z Pyrenean Mastiff Association of America (PMAA). W tamtych czasach molosy, takie jak mastif pirenejski, pracowały jako prawa ręka rolników, chroniąc stada owiec przed drapieżnikami i złodziejami. Według Pyrenean Mastiff Club of America (PMCA) strzegły nawet domów, farm i zamków. Mastify pirenejskie były niewątpliwie uwielbiane za to, że były silnymi, pewnymi siebie i samodzielnymi pracownikami, a także czarującymi, przyjaznymi i szlachetnymi towarzyszami.

Jednak rasa mastifów pirenejskich była bliska wyginięcia w latach 30. i 40. XX wieku. W tym czasie wilki i niedźwiedzie znikały z gór Pirenejów, przez co rasa ta nie miała już pracy, pojawiło się nowe uzależnienie od kolei w transporcie owiec, a mieszkańcy Hiszpanii zmagali się z niedoborem żywności po wojnie domowej w Hiszpanii i II wojnie światowej.

Na szczęście wilki powróciły na ten obszar w latach 70., co pozwoliło oddanym mastifom pirenejskim wrócić do pracy. Równie oddani entuzjaści hiszpańskiej rasy psów pracowali równie ciężko, aby ożywić rasę i w rezultacie założyli Club del Mastín del Pirineo de España (Hiszpański Klub Mastifów Pirenejskich) w 1977 r.

Dopiero w 1996 roku mastif pirenejski trafił do Stanów Zjednoczonych. I chociaż American Kennel Club (AKC) nie uznał jeszcze oficjalnie tej rasy, mastif pirenejski jest częścią Foundation Stock Service od 2014 roku. PMAA szacuje, że na świecie żyje od 4000 do 6000 mastifów pirenejskich. Obecnie często można je spotkać na terenach wiejskich.

Pielęgnacja mastifa pirenejskiego

Mastify pirenejskie mają średniej długości sierść z gęstą podwójną warstwą. Linieją umiarkowanie, szczególnie wiosną i jesienią. Według AKC należy je szczotkować co najmniej trzy razy w tygodniu (najlepiej codziennie, jeśli to możliwe) i kąpać w razie potrzeby, prawdopodobnie co kilka miesięcy. Podczas gdy mastify pirenejskie są na ogół mało wymagające, możesz spodziewać się, że będziesz musiał wyczyścić dużo śliny z tych wspaniałych wooferów.

Ćwiczenia

Ponieważ mastify pirenejskie są psami pracującymi, potrzebują wystarczającej ilości ruchu i urozmaicenia, aby ich ciała i umysły mogły pracować. Godzina codziennych ćwiczeń i treningu o niskim wpływie świetnie sprawdza się w przypadku tej dużej rasy w każdym wieku, od powolnych spacerów po okolicy po pracę nad nosem na ogrodzonym podwórku. Ponieważ szczenięta mastifów pirenejskich dorastają i stają się duże i silne, ważne jest, aby ćwiczyły i bawiły się na ziemi lub innych wyściełanych powierzchniach, ponieważ beton jest twardy dla ich miękkich kości.

Pielęgnacja

Jeśli chodzi o pielęgnację , mastif pirenejski nie jest uważany za wymagającego, ale wymaga pewnej troski. Przy tak grubej i puszystej sierści, jak ich, nie powinno dziwić, że potrzebują częstego szczotkowania, mniej więcej co 2–3 dni, aby zapobiec splątaniu i skołtunieniu. Do szczotkowania może przydać się szczotka do podszerstka lub szczotka do slicker.

Mastify pirenejskie linieją umiarkowanie przez cały rok, a ponieważ mają podwójną sierść, linieją — lub „wypuszczają sierść” — obficie dwa razy w roku. Ważne jest, aby wspomnieć, że ich podwójna sierść nigdy nie powinna być golona, ​​ponieważ utrzymuje je chłodnymi latem i ciepłymi zimą.

Mastify pirenejskie nie wymagają częstej kąpieli i można je kąpać w razie potrzeby. Ich grube pazury, w tym pazury szczątkowe , należy regularnie przycinać. Należy również regularnie szczotkować im zęby i sprawdzać i czyścić ich zwisające uszy.

Szkolenie

Mastify pirenejskie są zazwyczaj łatwe do wyszkolenia. Choć mogą być nieco niezależne, chętnie zadowalają i sprawiają, że ich właściciel jest dumny. Ponieważ mastify zazwyczaj potrzebują trochę więcej czasu, aby dojrzeć psychicznie (zwykle około dwóch lat), zaleca się, aby ta duża rasa odniosła sukces poprzez socjalizację i odczulanie w wieku około czterech miesięcy, a także podstawowe szkolenie posłuszeństwa w wieku około dziewięciu miesięcy.

Mastify pirenejskie mają niski popęd łowiecki i dogadują się zarówno z dziećmi, jak i małymi zwierzętami, ponieważ zostały wyhodowane do roli opiekunów. Jednak najlepiej jest zapoznać wszystkich członków rodziny i pokazać dzieciom i psom, jak bezpiecznie wchodzić w interakcje w swoim towarzystwie.

Najlepszym sposobem na wyszkolenie pirenejskiego mastifa jest trening z pozytywnym wzmocnieniem i smakołykami. Uważaj jednak na to, ile smakołyków mu dajesz, ponieważ ma on skłonność do tycia. Najlepiej jest szkolić pirenejskiego mastifa w klatce, gdy jest szczeniakiem, aby nauczył się, że ma bezpieczne miejsce do odpoczynku i wycofania się. Zajmuj go umysłowo, dając mu KONG-a wypełnionego masłem orzechowym lub interaktywną zabawkę-łamigłówkę .

Jeśli chodzi o szkolenie, to ta sama zasada dotyczy wszystkich ras: kluczem jest konsekwencja!

Typowe problemy zdrowotne

Odpowiedzialni hodowcy dążą do utrzymania najwyższych standardów rasy . Jednak, jak w przypadku każdej rasy, mogą wystąpić pewne dziedziczne problemy zdrowotne. Warunki, na które należy zwrócić uwagę, to:

• Rozszerzenie-skręt żołądka (GDV): Znane również jako wzdęcie, GDV jest powszechne u dużych psów z głęboką klatką piersiową. Może zagrażać życiu w ciężkich przypadkach, gdy występuje skręt żołądka.
• Dysplazja stawu biodrowego : Wada rozwojowa panewek stawu biodrowego, która może prowadzić do bólu i zapalenia stawów
• Panosteitis: schorzenie ortopedyczne u szczeniąt, znane również jako „bóle wzrostowe”
• Choroby oczu: Głęboko osadzone oczy, takie jak u mastifa pirenejskiego, są podatne na entropium , ektropium i infekcje.

Dieta i odżywianie

Mastif pirenejski potrzebuje wysokiej jakości karmy dla psów, aby urosnąć duży i silny. Dieta odpowiednia do wieku jest kluczowa, niezależnie od rasy. Jako szczeniak mastif pirenejski powinien jeść wysokobiałkową karmę dla dużych szczeniąt, zatwierdzoną przez Association of American Feed Control Officials (AAFCO). Według PMAA należy karmić go trzy razy dziennie, aż do ukończenia szóstego miesiąca życia, a następnie przejść na dwa razy dziennie.

Niektórzy hodowcy mastifów pirenejskich sugerują karmienie suchą karmą z wapniem w ilości 0,8–1,5 i fosforem w ilości 0,6–1,2 . Będą jeść dużo w wieku od 9 do 18 miesięcy i powinny być karmione karmą dla szczeniąt do ukończenia 18 miesięcy (samice) i dwóch lat (samce). Mastif pirenejski zje około trzech filiżanek jedzenia dziennie.

Upewnij się, że Twój mastif pirenejski ma stały dostęp do świeżej, czystej wody.

Gdzie adoptować lub kupić mastifa pirenejskiego

Szczeniak pirenejskiego mastifa może kosztować od 2000 do 5000 dolarów, w zależności od hodowcy . Zanim sprowadzisz tego łagodnego olbrzyma do domu, upewnij się, że masz dużo miejsca zarówno w domu, jak i na podwórku, ponieważ dorastają do tak ogromnych rozmiarów.

Oto kilka miejsc, od których możesz zacząć poszukiwania mastifa pirenejskiego:

• Palmetto Pyr Haven
• Estrella Polar Pirenejskie Mastify
• Mastify pirenejskie z Northwoods
• Élevage Sherpa (Kanada)

Możesz również sprawdzić PMMA, aby znaleźć więcej miejsc, w których można znaleźć mastify pirenejskie. Zawsze dobrym pomysłem jest sprawdzenie lokalnych schronisk dla zwierząt i grup ratunkowych, aby zobaczyć, czy jakieś mastify pirenejskie nie potrzebują domu.

Opis mastifa pirenejskiego

Więcej ras psów i dalsze badania

Jeśli interesują Cię rasy podobne do mastifa pirenejskiego, sprawdź:

• Pirenejski pies górski
• święty Bernard
• Leonberger
• Pies Presa Canario