Pirenejski pies górski to majestatyczna, duża rasa psów pracujących z Francji o typowo białej podwójnej sierści. Ten pies jest znany z pracowitego ducha i słodkiego usposobienia, a także masywnej, muskularnej postury. Został wyhodowany do pilnowania bydła i może ważyć ponad 100 funtów.
Pirenejski pies górski, lub Pyr, to uroczy, łagodny olbrzym , który jest bardzo lojalny wobec swojej rodziny. Zazwyczaj świetnie dogaduje się z dziećmi. Są również wykorzystywane jako psy terapeutyczne i psy poszukiwawczo-ratownicze. Jednak potencjalni właściciele zwierząt muszą zrozumieć ich skłonność do szczekania w nocy i potrzebę socjalizacji.
Dowiedz się więcej o historii, temperamencie, potrzebach pielęgnacyjnych i innych cechach pirenejskiego psa górskiego.
Spis treści
Przegląd rasy
GRUPA: Pracująca
WYSOKOŚĆ: 25 do 32 cali w kłębie
WAGA: 100 do 150 funtów (mężczyźni); 85 do 110 funtów (kobiety)
SZATA: Gruba podwójna warstwa
KOLOR SIERŚCI: Biały, ale może mieć znaczenia szare, brązowe, borsucze lub czerwonobrązowe
OKRES ŻYCIA: 10-12 lat
TEMPERAMENT: Łagodny, uczuciowy, cierpliwy, pewny siebie, silnej woli, nieustraszony
HIPOALERGICZNE: Nie
POCHODZENIE : Francja
Charakterystyka pirenejskiego psa górskiego
Szczeniaki Pyr są najsłodszymi, najsłodszymi kulkami białego puchu, które wyrastają na duże psy o równie wielkich sercach i duszach. Są bardzo uczuciowe i przyjazne, a także świetnie dogadują się z dziećmi i różnymi innymi zwierzętami.
Są to jednak również światowej klasy, potencjalnie nadmiernie szczekające psy z wyostrzonym zmysłem słuchu. Ponieważ są tak lojalne i kochające, natychmiast zaalarmują Ciebie — i całe sąsiedztwo — o intruzie, a jest to szczególnie prawdziwe w nocy, ponieważ zostały wyhodowane jako nocne strażniczki i słyszą tak dobrze, że mogą wychwycić najmniejszy hałas. Może to sprawić, że będą mniej odpowiednie dla niektórych gospodarstw domowych.
Poziom uczucia | Wysoki |
Życzliwość | Wysoki |
Przyjazne dla dzieci | Wysoki |
Przyjazny zwierzętom | Wysoki |
Potrzeby ćwiczeń | Wysoki |
Figlarność | Wysoki |
Poziom energii | Średni |
Możliwość szkolenia | Średni |
Inteligencja | Średni |
Skłonność do szczekania | Wysoki |
Ilość wypadania | Wysoki |
Historia pirenejskiego psa górskiego
Pyrowie mają starożytną linię rodową, która prawdopodobnie sięga XVIII wieku p.n.e. Wydaje się, że rasa ta wyewoluowała od górskich psów pasterskich z Azji Środkowej, których historia sięga tysięcy lat.
Jak dowodzą szczątki kopalne, pirenejski pies górski (lub jego bliski przodek) został przywieziony do pasma górskiego Pirenejów w południowej Francji w latach 1800–1000 p.n.e. Rasa ta została wyhodowana jako strażnik owiec i domu przez Basków zamieszkujących ten region. W XVII wieku pirenejski pies górski został adoptowany przez francuską rodzinę królewską i szlachtę.
Pirenejski pies górski został przywieziony do USA przez generała Lafayette’a w 1824 roku. Jednak rasa ta została uznana przez American Kennel Club (AKC) dopiero po ponad 100 latach, w 1933 roku. W Europie znany jest jako pirenejski pies górski i do dziś jest zapalonym pracownikiem.
Wiele sławnych osób zakochało się w tej pięknej rasie. Królowa Wiktoria miała pirenejskiego psa w XIX wieku. Współczesnym przykładem jest Jennifer Aniston , która adoptowała mieszankę pirenejskiego psa górskiego.
Pielęgnacja pirenejskiego psa górskiego
Pyry mają silny instynkt pracy i ochrony, i skorzystają z jakiegoś rodzaju pracy, takiej jak pilnowanie domów lub szkolenie na zawody posłuszeństwa . Ogólnie rzecz biorąc, te psy są zazwyczaj bardzo spokojnymi, lojalnymi i kochającymi towarzyszami.
Pyry muszą spędzać dużo czasu z rodziną, inaczej mogą się nudzić i być destrukcyjne. National Pyr Rescue zaleca, aby nigdy nie zostawiać psa na zewnątrz, na podwórku, gdy rodziny nie ma w domu, ponieważ może on próbować uciec, aby ścigać podejrzane drapieżniki.
Konieczne jest zastosowanie fizycznego ogrodzenia , ponieważ ich gęste futro i duża odporność na ból mogą powodować, że zignorują ogrodzenie elektroniczne.
Ćwiczenia
Jako psy pracujące, Pyry potrzebują sporej ilości ruchu dziennie, mimo że nie są super energiczne. Ten pies jest elastyczny i może dobrze znieść do dwóch godzin ćwiczeń. Spodziewaj się, że będziesz spacerować ze swoim Pyrem przez minimum 30 do 40 minut dziennie, ale nie spodziewaj się, że stanie się on twoim towarzyszem biegania.
Tę rasę można wyprowadzać na smyczy, ale może mieć tendencję do samodzielnego wędrowania, gdy jest bez smyczy. Najlepiej czują się, jeśli mają dostęp do dużego, dobrze ogrodzonego podwórka, w którym mogą trochę wędrować i patrolować.
Należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć narażenia na bardzo wysokie temperatury podczas ćwiczeń z Pyrami, ponieważ rasa ta może łatwo się przegrzać. Jednak bardzo dobrze radzą sobie z ćwiczeniami w zimne dni.
Pielęgnacja
Pyr ma długą, grubą sierść zewnętrzną, która jest głównie biała i nieco szorstka, z miękkim, wełnistym białym podszerstkiem. Rasa ta linieje w umiarkowanym lub wysokim tempie i wymaga regularnej pielęgnacji, szczególnie dokładnego szczotkowania raz lub dwa razy w tygodniu. Ich sierść nie ma tendencji do matowienia, ale szczotkowanie pomoże utrzymać wypadające włosy z dala od domu.
Jednak biorąc pod uwagę wielkość psa, nadal będziesz widzieć białe włosy Pyr na wszystkich swoich ubraniach i meblach. Ich sierść naturalnie gubi brud, więc będziesz musiał kąpać psa tylko raz na kilka miesięcy. Nie zaleca się jednak przycinania lub golenia sierści psa w czasie upałów, ponieważ chroni to psa przed słońcem.
Pyry mają dodatkowe pazury szczątkowe na tylnych kończynach, których używają do wspinaczki. Należy przycinać pazury psa, aby zapobiec ich rozdwajaniu. Ponadto, ponieważ ta rasa lubi delikatnie dotykać cię łapą, aby zwrócić twoją uwagę, przycinanie może zmniejszyć ryzyko zadrapań.
Pielęgnacja zębów może pomóc w zapobieganiu chorobom dziąseł. Szczotkuj zęby psa co najmniej kilka razy w tygodniu. Na koniec sprawdzaj co tydzień jego uszy pod kątem brudu, nagromadzonej woskowiny i innych nieprawidłowości.
Szkolenie
Pyry zostały wyhodowane jako inteligentne psy stróżujące stada. Ich szkolenie może być trudne, ponieważ są niezależne i przyzwyczajone do pracy w pojedynkę. Potrzebują konsekwencji i najlepiej czują się z osobami doświadczonymi w szkoleniu psów . Aby uzyskać najlepsze rezultaty, stosuj pozytywne techniki szkoleniowe.
Socjalizacja od najmłodszych lat jest ważna dla tej rasy, ponieważ z natury są podejrzliwe wobec każdego przybysza. Bez odpowiedniej socjalizacji będą podejrzliwe wobec każdego, kogo nie znają, a to może być trudne zarówno podczas przyjmowania gości w domu, jak i podczas wychodzenia z psem.
Chociaż ten pies kocha dzieci, powinieneś nadzorować je, gdy bawią się razem. Upewnij się, że Twoje dzieci wiedzą, jak obchodzić się ze swoim psem, aby zapewnić bezpieczeństwo wszystkim.
Typowe problemy zdrowotne
Odpowiedzialni hodowcy dążą do utrzymania najwyższych standardów rasy, ustalonych przez kluby hodowlane, takie jak AKC. Psy hodowane według tych standardów rzadziej dziedziczą problemy zdrowotne. Jednak w rasie mogą występować pewne dziedziczne problemy zdrowotne. Oto kilka warunków, o których należy pamiętać:
- Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego : Dysplazja stawu biodrowego to nieprawidłowa budowa panewki stawu biodrowego. Dysplazja łokcia powoduje nieprawidłowy rozwój kości łokciowych. Oba schorzenia mogą prowadzić do problemów z mobilnością i bólu.
- Osteochondroza (OCD) : Jest to powszechna choroba stawów, która powoduje nieprawidłowy wzrost chrząstki zamiast kości. Może powodować utykanie i skomlenie psa z bólu.
- Problemy z oczami: Do schorzeń, które mogą mieć wpływ na oczy, należą: entropium (odwrócenie lub złożenie powieki do wewnątrz), zaćma (zmętnienie soczewki oka) oraz retinopatia wieloogniskowa u psów (obszary odwarstwienia siatkówki).
- Choroba Addisona (niedoczynność kory nadnerczy) : Jest to choroba hormonalna powodująca niedobór produkcji hormonów nadnerczy. Objawy obejmują utratę wagi, letarg, drżenie i wolne tętno.
- Wzdęcie : Znane również jako rozszerzenie i skręt żołądka (GDV). To stan nagły, który występuje, gdy żołądek wypełnia się jedzeniem, płynem lub gazem, a następnie skręca się.
- Zwichnięcie rzepki : W wyniku tego dochodzi do przesunięcia się rzepki, co objawia się utykaniem i utrzymywaniem nogi zgiętej pod nietypowym kątem.
Dieta i odżywianie
Rasa ta powinna być karmiona dwoma posiłkami dziennie, do 3 filiżanek suchej karmy na posiłek. Ilość, której potrzebuje Twój pies, zależy od wielkości, poziomu aktywności, wieku i innych czynników. Omów indywidualne potrzeby żywieniowe swojego psa z lekarzem weterynarii. Monitoruj również wagę swojego psa , aby zapobiec przekarmianiu i otyłości.
Pyr może skorzystać z marki stworzonej dla dużych ras. Aby uniknąć wzdęć, podawaj mniejsze porcje kilka razy dziennie, nie podawaj zbyt dużo jedzenia w czasie ćwiczeń i używaj misek do powolnego jedzenia, które sprawią, że Twój pies będzie jadł wolniej.
Gdzie adoptować lub kupić pirenejskiego psa górskiego
Great Pyrenees Club of America ma listę polecanych hodowców i jest to świetne miejsce, aby rozpocząć poszukiwania szczeniaka. Spodziewaj się zapłaty od 1000 do 4000 dolarów, w zależności od hodowcy i linii rodowej psa.
Jeśli jednak szukasz ratunku, znajdziesz wiele lokalnych organizacji poświęconych ratowaniu i przywracaniu domów Pyrom, wyszukując je online. Wśród krajowych grup znajdują się National Pyr Rescue i Great Pyrenees Rescue Society .
Pirenejski pies górski – przegląd
Pirenejski pies górski to piękny biały pies, który jest bardzo czuły wobec ludzi, na których mu zależy. Potrafi dogadać się z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi, a także jest opiekuńczy. Ale wymaga dużo uwagi, jeśli chodzi o szkolenie i pielęgnację.
Zalety pirenejskiego psa górskiego
- Spokojny i czuły
- Lojalny i opiekuńczy
- Dobrze dogaduje się z dziećmi i większością innych zwierząt domowych
Wady pirenejskiego psa górskiego
- Duża skłonność do linienia i konieczność częstego czesania
- Trening może być wyzwaniem
- Duże powinowactwo do szczekania ostrzegawczego, szczególnie w nocy
Więcej ras psów i dalsze badania
Zanim zdecydujesz się na psa, zwłaszcza rasę tak dużą jak pirenejski, koniecznie przeprowadź wiele badań. Porozmawiaj z innymi właścicielami pirenejskich psów górskich, renomowanymi hodowcami i grupami ratunkowymi, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak naprawdę jest mieć tego dużego, miękkiego szczeniaka.
Jeśli interesują Cię podobne rasy, zapoznaj się z poniższymi informacjami, aby porównać zalety i wady:
Istnieje wiele ras psów . Po przeprowadzeniu małego researchu możesz znaleźć odpowiednią rasę do zabrania do domu.
-
Czy pirenejski pies pasterski dobrze sprawdzi się w domu z wieloma zwierzętami?
Historia psa jako opiekuna stada sprawia, że dobrze dogaduje się z kotami i innymi zwierzętami domowymi, zwłaszcza gdy jest wychowywany razem z nimi. Dogaduje się z innymi psami, gdy jest odpowiednio socjalizowany, ale National Pyr Rescue zauważa, że rzadko zdarza się, aby dogadywał się z psami tej samej płci, gdy jest dorosły.
-
Czy pirenejski pies górski nadaje się do towarzystwa dzieciom?
Ten pies jest oddany dzieciom swojej rodziny i jest kochającym psem rodzinnym . Jednym ze środków ostrożności jest to, że będą za duże dla małych dzieci, aby chodzić na smyczy. Mogą być również nadmiernie opiekuńcze, gdy dzieci szaleją z innymi, którzy nie są członkami rodziny.
-
Czy pirenejskie psy górskie są wymagające w utrzymaniu?
Pirenejski pies górski jest uważany za wymagającego, ponieważ linieje bardzo mocno i wymaga regularnej pielęgnacji, a także dużej ilości codziennych ćwiczeń. Może być również trudny do wyszkolenia, wymaga odpowiedniej socjalizacji i musi być wyszkolony, aby nie szczekał nadmiernie .