Wodogłowie u psów

Wodogłowie, co dosłownie oznacza „ wodę w mózgu ”, to schorzenie neurologiczne spowodowane nadmiarem płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) wewnątrz czaszki. Powoduje to ciśnienie i obrzęk mózgu , co może prowadzić do różnych objawów u psów, w tym trudności z chodzeniem , niezdolności do załatwiania potrzeb fizjologicznych lub uczenia się prostych wskazówek oraz zmian w zachowaniu .

Wodogłowie u psów może być wrodzone (pies rodzi się z tym problemem) lub nabyte . Najczęściej dotknięte są małe i miniaturowe rasy psów, a także rasy brachycefaliczne (o krótkiej kufie). Chihuahua, boston teriery, pomeraniany, mopsy i yorkshire teriery należą do ras, u których najczęściej występuje wodogłowie wrodzone, które zwykle ujawnia się w wieku 12 tygodni.

Wodogłowie jest poważnym i czasami zagrażającym życiu schorzeniem, ale w zależności od ciężkości i przyczyny, często można je skutecznie leczyć. Oto, co powinieneś wiedzieć o wodzie w mózgu u psów.

Co to jest wodogłowie?

Wodogłowie, czyli woda w mózgu, występuje, gdy płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) gromadzi się w mózgu zwierzęcia i wokół niego, co prowadzi do nadmiernego ciśnienia wewnątrz czaszki. Stan ten występuje u wielu różnych gatunków zwierząt, w tym u ludzi.

Normalnie, płyn mózgowo-rdzeniowy przepływa wokół mózgu i rdzenia kręgowego, zapewniając zarówno amortyzującą ochronę tym delikatnym strukturom, jak i źródło składników odżywczych dla komórek układu nerwowego. Jeśli normalny przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego jest zablokowany przez guz, wrodzoną wadę rozwojowy lub obrzęk spowodowany stanem zapalnym, gromadzi się on w czaszce, zamiast odprowadzać go tak, jak powinien. Rzadziej nie jest to blokada, ale nadmierna produkcja płynu mózgowo-rdzeniowego, która prowadzi do problemu. Wodogłowie może również rozwinąć się, jeśli płyn mózgowo-rdzeniowy nie jest odpowiednio wchłaniany. Tak czy inaczej, ponieważ jest zbyt dużo płynu i nie ma wystarczająco dużo miejsca, aby go przechowywać w ciasnych granicach czaszki, wywiera on nacisk na mózg zwierzęcia. Bez leczenia może to prowadzić do choroby neurologicznej i śmierci.

Objawy wodogłowia u psów

Ciśnienie w mózgu powoduje różne objawy, które właściciele zwierząt domowych mogą zauważyć u psów z wodogłowiem. Objawy mogą być różne, a niektóre psy nie mają żadnych objawów.

Głowa zaokrąglona

Ponieważ psy z wodogłowiem mają nadmiar płynu mózgowo-rdzeniowego w czaszce, nie jest dla nich niczym niezwykłym, że mają obrzęk głowy. Czoło lub cała czaszka mogą wydawać się większe niż zwykle z powodu płynu w środku, szczególnie jeśli pies jest młodym szczeniakiem.

Kształt bańki lub kopuły jest często używany do opisu głowy psa z wodogłowiem. Młode szczenięta z wodogłowiem mogą mieć bardziej miękkie czaszki, które mogą się rozszerzać, aby pomieścić płyn, ale gdy czaszka stwardnieje, mózg jest poddawany naciskowi. Ten nacisk powoduje następnie inne objawy choroby.

Sztywny chód

Większość psów z wodogłowiem ma trudności z chodzeniem. Ich nogi mogą być sztywne lub pies może mieć trudności z kontrolowaniem mięśni nóg, aby uzyskać płynny chód. Niektóre psy chodzą w kółko lub przewracają się na bok, próbując chodzić.

Naciskanie głowy

Jednym z charakterystycznych zachowań obserwowanych u niektórych psów z wodogłowiem jest naciskanie głową. Polega ono na siedzeniu z czołem przyciśniętym do ściany lub innej powierzchni.

Napady padaczkowe

Ze względu na zwiększone ciśnienie w mózgu, u psów z wodogłowiem czasami mogą wystąpić drgawki , jednak nie są one tak powszechne, jak kiedyś sądzono – dotyczą mniej niż 20 procent szczeniąt z tą chorobą.

Zmiany behawioralne

Pies z wodogłowiem może wydawać się mieć zmiany w swojej osobowości z powodu wzrastającego nacisku na mózg. Inne psy mogą być apatyczne, niespokojne lub wydawać się niespokojne.

Powolny w nauce

Szczenięta z wodogłowiem mogą być szczególnie powolne w uczeniu się rzeczy. Na przykład ponad 75 procent tych psów ma ogromne trudności z nauką czystości . Często te psy mają również
trudności z nauką i zapamiętywaniem prostych komend, takich jak siad lub zostań.

Problemy z oczami

Wrodzony wodogłowie często występuje u szczeniąt z bocznym odchyleniem oczu (oba oczy patrzą w tym samym kierunku w jedną stronę) lub „znakiem zachodzącego słońca”, kiedy oczy są nieprawidłowo skierowane w dół. Inne psy mogą być ślepe.

Jakie są przyczyny wodogłowia u psów?

Wodogłowie jest spowodowane zablokowaniem lub niedrożnością normalnego drenażu płynu mózgowo-rdzeniowego z okolic mózgu, zmniejszonym wchłanianiem płynu mózgowo-rdzeniowego lub nadmierną produkcją płynu mózgowo-rdzeniowego, która gromadzi się szybciej, niż może się odprowadzić. U psów niedrożność jest znacznie częstszą przyczyną. Istnieją dwa podstawowe typy wodogłowia obturacyjnego u psów: wrodzone i nabyte. Podczas gdy końcowe wyniki są takie same, przyczyny są różne.

Większość psów z wodogłowiem ma postać wrodzoną, co oznacza, że ​​urodziły się z nieprawidłowościami w strukturach transportujących płyn mózgowo-rdzeniowy. W rezultacie płyn nie może normalnie odpływać i gromadzi się w czaszce, wywierając nacisk na rozwijający się mózg szczeniaka i ostatecznie powodując obrzęk części mózgu. Efekty zazwyczaj pojawiają się w ciągu kilku tygodni od urodzenia szczeniaka; u większości objawy zaczynają się pojawiać między ósmym a dwunastym tygodniem życia.

Ponieważ wrodzony wodogłowie jest zdecydowanie najczęstsze u niektórych ras psów miniaturowych, małych i brachycefalicznych, przyjmuje się, że przyczyną w tych przypadkach jest cecha dziedziczna. Jednak możliwe jest, że u szczeniąt dowolnej rasy wystąpi infekcja w bardzo młodym wieku, która powoduje zwężenie przewodów w mózgu, prowadząc do wodogłowia. Jest to jednak rzadkie.

Do ras szczególnie podatnych na wrodzone wodogłowie zalicza się:

• Chihuahua
• Cavalier King Charles Spaniel
• Terier bostoński
• maltański
• pomorski
• Yorkshire terrier
• Bulldog Angielski
• Mops
• Pudel zabawka
• Lhasa apso
• pekińczyk

Nabyte wodogłowie, w przeciwieństwie do wrodzonego wodogłowia, nie dotyka niektórych ras bardziej niż innych, ale może się zdarzyć u każdego rodzaju psa, młodego lub starego. W tej postaci wodogłowia obturacyjnego płyn mózgowo-rdzeniowy nie może normalnie odpływać z mózgu z powodu zablokowania przewodów spowodowanego najczęściej przez guz mózgu, ale czasami przez obrzęk spowodowany infekcją, stanem zapalnym lub urazem.

Jak weterynarze diagnozują wodogłowie u psów

Często weterynarz może zdiagnozować wrodzone wodogłowie tylko na podstawie charakterystycznego kształtu głowy i objawów u szczeniaka. Jednak najczęściej weterynarz zleci USG lub TK głowy szczeniaka, aby potwierdzić diagnozę. W przypadkach, gdy podejrzewa się nabyte wodogłowie, do postawienia pewnej diagnozy wymagane jest TK lub MRI mózgu psa.

Lekarz weterynarii może również zlecić dalsze badania w celu wykluczenia lub zdiagnozowania infekcji, chorób przewlekłych lub innych schorzeń, które mogły doprowadzić do nabytego wodogłowia u starszego psa.

Jak leczyć wodogłowie u psów

Leczenie wrodzonego wodogłowia będzie się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Istnieją dwie możliwe ścieżki leczenia:

• Leki: Leki, które pomagają zmniejszyć ilość płynu mózgowo-rdzeniowego w mózgu psa, a także łagodzą obrzęk i stan zapalny, są powszechnie przepisywane, przynajmniej na krótki okres. Lek zobojętniający kwas żołądkowy omeprazol, z nieznanych przyczyn, może zmniejszyć ilość płynu mózgowo-rdzeniowego o ponad 25 procent. Kortykosteroidy, takie jak prednizon, są stosowane w celu zmniejszenia produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego i obrzęku mózgu. Diuretyki mogą być również stosowane w celu zmniejszenia produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego.
• Operacja: Operacja polegająca na umieszczeniu shuntu, który jest zasadniczo małą rurką, z mózgu psa do jamy brzusznej, jest typowym długoterminowym rozwiązaniem w przypadku wrodzonego wodogłowia, które nie reaguje dobrze na same leki. Shunt pozwala na ciągły odpływ płynu mózgowo-rdzeniowego z czaszki, zmniejszając w ten sposób ciśnienie wewnątrz głowy psa. Jest to delikatna operacja, którą zwykle wykonuje się w szpitalu weterynaryjnym lub specjalistycznym szpitalu dla zwierząt. Chociaż operacja wiąże się z ryzykiem, ma do 80 procent skuteczności, jeśli zostanie przeprowadzona wcześnie.

W przypadku psów z nabytym wodogłowiem leczenie jest ukierunkowane na przyczynę, czy to guz, czy stan zapalny. W takich przypadkach opcje mogą obejmować antybiotyki, operację, radioterapię, sterydy lub inne środki przeciwzapalne lub kombinację metod leczenia, w zależności od sytuacji.

Rokowanie dla psów z wodogłowiem

Wodogłowie to poważny stan, który może mieć dożywotnie konsekwencje. Jednak u szczeniąt, które nie są zbyt poważnie dotknięte chorobą i wcześnie przechodzą operację, rokowanie może być całkiem dobre, a ponad 70 procent z nich wykazuje przynajmniej pewną poprawę objawów. Psy z nabytym wodogłowiem mają jednak gorsze rokowanie, ponieważ najczęściej stan ten jest spowodowany guzem mózgu lub infekcją, która nie jest łatwo leczona lub ma tendencję do śmiertelnego zakończenia.

Jak zapobiegać wodogłowiu u psów

Ponieważ wodogłowie u psów jest najczęściej wadą dziedziczną, obecną od urodzenia, najlepszym sposobem zapobiegania mu jest nierozmnażanie psów z tą chorobą.