Hoornvliesdystrofie bij honden

Corneale dystrofie bij honden is een oogziekte die troebelheid van het hoornvlies veroorzaakt. De aandoening veroorzaakt doorgaans geen pijn of beïnvloedt het zicht niet en vereist mogelijk geen behandeling. U moet echter wel naar een dierenarts of een veterinair oogarts om corneale dystrofie te diagnosticeren en ernstigere oogaandoeningen uit te sluiten. Dit is wat huisdiereigenaren moeten weten over corneale dystrofie bij honden.

Wat is hoornvliesdystrofie?

Corneale dystrofie bij honden is een ziekte die het hoornvlies aantast, de voorste transparante laag van het oog, waardoor het troebel wordt. Deze troebelheid ontstaat door een ophoping van materiaal in het hoornvlies, dat kan bestaan ​​uit vet, cholesterol of calcium. De meeste soorten corneale dystrofie hebben doorgaans geen invloed op het zicht van een hond.

Sommige mensen verwarren hoornvliesdystrofie met staar of lenticulaire sclerose , maar deze ziekten tasten de ooglens aan, terwijl hoornvliesdystrofie het hoornvlies aantast.

Hoornvliesdegeneratie

Corneale degeneratie verschilt van corneale dystrofie en is ernstiger. De corneale afzettingen kunnen het hoornvliesoppervlak binnendringen en uit het oog steken, wat leidt tot irritatie en mogelijke ulceratie. Symptomen zijn onder meer roodheid, loensen en oogafscheiding . De dierenarts zal opmerken dat er bloedvaten in het hoornvlies verschijnen, wat niet voorkomt bij corneale degeneratie.

Soorten hoornvliesdystrofie

Er zijn drie verschillende soorten corneadystrofie, elk geclassificeerd op basis van welke van de vijf cornealagen de ziekte aantast. Dit zijn epitheliale corneadystrofie, stromale corneadystrofie en endotheliale corneadystrofie.

Epitheliale hoornvliesdystrofie

Epitheliale hoornvliesdystrofie tast de buitenste laag van het hoornvlies aan en veroorzaakt doorgaans geen symptomen.

Stromale hoornvliesdystrofie

Stromale corneadystrofie tast de middelste laag van het hoornvlies aan. Dit type dystrofie kan worden veroorzaakt door de ophoping van vetdruppels in het hoornvlies, en honden worden het vaakst gediagnosticeerd als ze jong zijn. Stromale corneadystrofie veroorzaakt meestal geen pijn of symptomen.

Endotheliale hoornvliesdystrofie

Endotheliale corneadystrofie tast de binnenste laag van het hoornvlies aan en komt vaak voor bij honden van middelbare leeftijd. Hoewel er in het begin meestal geen symptomen zijn, kan in gevorderde gevallen vocht zich ophopen aan de rand van het hoornvlies en zich in de loop van de tijd verspreiden, wat leidt tot zweren en verlies van gezichtsvermogen.

Symptomen van hoornvliesdystrofie bij honden

Het primaire teken van corneadystrofie is troebelheid van de ogen . De meeste honden met corneadystrofie vertonen geen tekenen van pijn of verlies van gezichtsvermogen. Echter, symptomen en ernst variëren afhankelijk van het type dystrofie en het stadium van de ziekte.

Vertroebeling kan soms gepaard gaan met gezichtsverlies en lichtgevoeligheid. In gevorderde gevallen, met name bij endotheliale corneadystrofie, kunnen honden last krijgen van pijnlijke vochtophopingen en corneazweren. Deze honden kunnen hun gezicht krabben of wrijven vanwege ongemak. Neem contact op met uw dierenarts als u afwijkingen in de ogen van uw hond opmerkt.

Wat veroorzaakt hoornvliesdystrofie bij honden?

Corneale dystrofie is doorgaans een erfelijke ziekte. Veel rassen zijn vatbaar voor corneale dystrofieën, waaronder maar niet beperkt tot Boston terriërs , Chihuahua’s , teckels , Duitse staande kortharen en Duitse staande draadharen . Oudere honden en teefjes zouden meer kans hebben dan andere om corneale dystrofie te ontwikkelen, maar honden van elke leeftijd of elk geslacht kunnen de ziekte ontwikkelen.

Dierenartsen hebben opgemerkt dat een hoog cholesterol, triglyceriden en calcium in het lichaam kunnen bijdragen aan of verergeren corneadystrofie. Sommige systemische aandoeningen, zoals hyperthyreoïdie en de ziekte van Cushing , kunnen calcium-, vet- of cholesterolgehaltes in het bloed beïnvloeden en leiden tot corneadegeneratie.

Hoe dierenartsen hoornvliesdystrofie bij honden diagnosticeren

Nadat uw dierenarts een voorlopig oogonderzoek heeft uitgevoerd bij uw hond, kan hij u doorverwijzen naar een veterinaire oogarts voor uitgebreidere diagnostiek. De oogarts zal het oog van uw hond onderzoeken met een microscoop en fel licht, zodat hij de abnormale opbouw in het hoornvlies kan zien. Uw dierenarts kan oogdruk- en traanproductietesten uitvoeren en controleren op hoornvlieszweren. Deze tests worden vaak vergezeld door bloedanalyse om andere oogziekten uit te sluiten.

Hoe corneadystrofie bij honden te behandelen

Corneale dystrofie verloopt langzaam en vereist niet altijd behandeling. Gevallen van endotheliale corneale dystrofie vereisen vaker behandeling en de dierenarts kan oogdruppels voorschrijven . In ernstige gevallen kan een operatie worden aanbevolen.

De secundaire oogproblemen die de ziekte kan veroorzaken, zijn vaak schadelijker dan de dystrofie zelf. Als uw dierenarts een onderliggend probleem identificeert, zal de behandeling specifiek zijn voor die aandoening.

Prognose voor honden met hoornvliesdystrofie

Normaal gesproken is de prognose voor honden met corneadystrofie goed, maar hangt af van de ernst van de ziekte. De meeste honden met corneadystrofie ervaren nooit verlies van gezichtsvermogen en leiden een normaal, gezond leven.

Hoe voorkom je hoornvliesdystrofie bij honden?

Omdat het een erfelijke ziekte is, kun je corneadystrofie niet voorkomen. Regelmatige controle van cholesterol- en calciumgehaltes in het bloed en algemene bescherming tegen virussen en bacteriën kunnen helpen voorkomen dat de ziekte verergert. Honden met een voorgeschiedenis van corneadystrofie mogen niet worden gefokt.