irinaorel / Getty Images
De Anatolische herder is een grote waakhond voor vee die afkomstig is van het platteland in Turkije. Deze kalme honden werden gefokt om hun kuddes – schapen, geiten of vee – zelfstandig te beschermen, en om roofdieren af te schrikken met hun grote lichamen en luide geblaf.
Het zijn onafhankelijke honden met beschermende instincten , dus ze hebben vroeg in hun leven veel socialisatie nodig . Dan heb je nog hun formaat (tot 150 pond), geblaf en grote ruimtevereisten. Anatolische herders kunnen goede gezinshonden zijn, maar veel andere rassen zijn beter geschikt voor het leven als gezelschapshond.
Meer informatie over de Anatolische herdershond:
Inhoudsopgave
Rasoverzicht
GROEP: Werken
HOOGTE: 27 inch (vrouwelijk), 29 inch (mannelijk)
GEWICHT: 80 tot 120 pond (vrouwelijk), 110 tot 150 pond (mannelijk)
VACHT: Kort, glad
VACHTKLEUR: Blauw fawn, gestroomd, fawn, leverkleurig, rood fawn, wit, biscuit en wit, of grijs fawn met verschillende markeringen en maskers
LEVENSDUUR: 11 tot 13 jaar
TEMPERAMENT: Loyaal, alert, beschermend
HYPOALLERGEEN: Nee
OORSPRONG: Turkije
Kenmerken van de Anatolische herder
De Anatolische herder heeft over het algemeen een onafhankelijk en waakzaam temperament. Deze honden vertonen geen overdreven aanhankelijke persoonlijkheden, maar ze zijn loyaal aan hun families, sommige vertonen zelfs bezitterig gedrag. Ze kunnen echter op hun hoede zijn voor vreemden, daarom is het socialiseren van uw puppy van het grootste belang.
Sommige Anatolische herders hebben de neiging om te blaffen, vooral als ze een bedreiging detecteren. (Dat is de procedure die ze hanteren als ze hun kuddes beschermen.) Van een grote hond kunnen die blaffen verschrikkelijk luid zijn.
| Genegenheidsniveau | Laag |
| Vriendelijkheid | Laag |
| Kindvriendelijk | Medium |
| Huisdiervriendelijk | Medium |
| Behoeften aan beweging | Medium |
| Speelsheid | Medium |
| Energie level | Medium |
| Trainbaarheid | Medium |
| Intelligentie | Medium |
| Neiging tot blaffen | Medium |
| Hoeveelheid haaruitval | Medium |
Geschiedenis van de Anatolische herder
De Anatolische herder is een oud hondenras waarvan de wortels eeuwen teruggaan. Ze komen uit de regio Anatolië in Turkije, ook wel Klein-Azië genoemd, waar ze vermoedelijk zijn ontstaan uit een lijn herders (de Coban Kopegi, of “herdershond”) die werd gefokt om vee te beschermen.
Ze zijn de perfecte honden voor deze taak: groot en indrukwekkend genoeg om roofdieren weg te jagen van schapen en geiten, terwijl ze snel en sterk genoeg zijn om een aanval van dieren te overleven. Ze leefden zonder een ton voedsel, en hun vacht en bouw zijn stevig genoeg om de bitterkoude nachten te weerstaan. Ze zorgen nog steeds voor kuddes over de hele wereld.
Anatolische herders arriveerden voor het eerst in de Verenigde Staten voor de Tweede Wereldoorlog. Het geheime “Project Sheepdog” van het Amerikaanse ministerie van Landbouw was bedoeld om de perfecte waakhond voor Amerikaanse schapen te vinden, en onderzoekers overwogen de Anatolische. Toen brak de oorlog uit en werd het project stopgezet.
In de jaren vijftig kwamen Anatolische herdershonden weer naar de VS. In 1996 erkende de American Kennel Club het ras voor het eerst.
Verzorging van de Anatolische herder
Goede training en socialisatie zijn essentieel om ervoor te zorgen dat u een goed aangepaste Anatolische herder hebt. Hoewel dit ras niet overdreven veel beweging nodig heeft, hebben ze wel veel ruimte nodig om rond te dwalen. Gelukkig zijn hun verzorgingsbehoeften eenvoudig en beperkt.
Oefening
Probeer dit ras minstens een uur beweging per dag te geven via wandelingen , joggen, apporteerspelletjes en meer. Puzzelspeelgoed kan zowel beweging als mentale stimulatie bieden. Ze hebben niet veel actie nodig, maar ze hebben wel ruimte nodig
.
Het ras, dat is ontwikkeld om zonder toezicht door het platteland te zwerven, kan niet goed tegen kleine ruimtes, zoals een appartement , en heeft ruimte nodig om te kunnen zwerven. Idealiter zouden ze toegang moeten hebben tot een goed omheinde tuin om hun benen te kunnen strekken. Maar let op dat het hek hoog en stevig genoeg moet zijn, zodat dit beschermende ras niet kan omgaan met mensen en honden die ze niet kennen.
Poetsen
De dikke vacht van de Anatolische herder vraagt vrij weinig onderhoud. U zult hem over het algemeen wekelijks moeten borstelen om losse haren te verwijderen. Maar verwacht twee keer per jaar zwaardere verharingsperiodes, vaak in de lente en de herfst, wanneer u vaker zult moeten borstelen om de losse haren bij te houden.
Plan ongeveer elke maand een bad, afhankelijk van hoe vies uw hond wordt. En controleer de nagels van uw hond ook maandelijks om te zien of ze een knipbeurt nodig hebben . Probeer ook dagelijks hun tanden te poetsen . En controleer hun oren minstens wekelijks op oorsmeer en eventuele afwijkingen.
Opleiding
Het trainen van een Anatolische herder kan een behoorlijke uitdaging zijn. Het werkende ras leeft een geïsoleerd leven, dus veel van hen reageren langzaam op signalen. Consistente training vanaf jonge leeftijd met behulp van positieve bekrachtiging is belangrijk voor succes. Schrijf je in voor een trainingscursus zodra je puppy zijn vaccinaties heeft gehad.
Heb je eigenlijk 10 uur per week om te besteden aan training en socialisatie? Dat is wat je nodig hebt om een goed aangepaste Anatolische herder te krijgen. (Anatolische herders mogen echter nooit een beschermings- of waakhondtraining krijgen. Die kunnen hun neiging tot agressie verergeren.)
Anatolische herders zijn instinctief op hun hoede voor vreemden en kunnen behoorlijk beschermend zijn. Training en socialisatie vanaf jonge leeftijd zijn noodzakelijk om dit instinct beheersbaar te houden. Een hond van dit ras die niet goed gesocialiseerd is, zal vaak agressief worden naar andere dieren en zelfs mensen.
Ali Çobanoğlu / Getty Images
Veel voorkomende gezondheidsproblemen
Over het algemeen zijn Anatolische herders een gezond ras. Hoewel gezondheidsproblemen als heupdysplasie en een opgeblazen gevoel vaak voorkomen bij andere rassen, zijn ze relatief zeldzaam bij Anatolische herders. Maar dit ras is nog steeds gevoelig voor een aantal erfelijke gezondheidsproblemen, waaronder:
- Gevoeligheid voor anesthesie : Dit is geen probleem, tenzij uw hond anesthesie nodig heeft voor een operatie.
- Entropion : Hierbij rollen de oogleden van honden naar binnen, waardoor de wimpers tegen het hoornvlies schuren.
De spar / Kelly Miller
Dieet en voeding
Zorg ervoor dat er altijd vers water beschikbaar is voor uw hond. En geef hem een hoogwaardig, nutritioneel uitgebalanceerd hondendieet . Traditioneel doet dit ras het goed op een dieet van lam en rijst. Als ras hebben Anatolische herders niet de neiging om te veel te eten. Maar het is nog steeds belangrijk om traktaties en ander extra voedsel in de gaten te houden om overgewicht te voorkomen.
Het is gebruikelijk om twee afgemeten maaltijden per dag te geven. Maar u moet zowel het type voedsel als de hoeveelheid met uw dierenarts bespreken om er zeker van te zijn dat u aan de individuele behoeften van uw hond voldoet.
Waar een Anatolische herder te adopteren of te kopen
Hoewel Anatolische herdershonden geen veelvoorkomend ras zijn, is het toch de moeite waard om bij lokale dierenasiels en reddingsgroepen te kijken naar een hond die een thuis nodig heeft. Als u op zoek bent naar een puppy van een gerenommeerde fokker, kunt u rekenen op een bedrag tussen de $ 1.500 en $ 3.500, hoewel dit sterk kan verschillen op basis van de bloedlijnen van de honden.
Voor meer informatie die u kan helpen in contact te komen met een Anatolische herder, kijk op:
Voor- en nadelen van de Anatolische herder
Als u nog steeds twijfelt of u een Anatolische herdershond wilt kopen of adopteren, vindt u hier een lijst met voor- en nadelen om u te helpen:
Voordelen:
- Loyaal, beschermend
- Beperkte verzorgingsbehoeften
- Over het algemeen gezond
- Heeft niet veel beweging nodig
- Kalm
Nadelen:
- Heeft socialisatie en training nodig, wat niet altijd gemakkelijk is
- Onafhankelijk, koppig
- Geen fan van vreemden
- Heeft veel ruimte nodig
- Groot, misschien te groot voor kleine kinderen
- Kunnen luid blaffen
Meer hondenrassen en verder onderzoek
Zorg ervoor dat u grondig onderzoek doet voordat u besluit of een Anatolische herder geschikt is voor uw levensstijl. Praat met dierenartsen, raseigenaren, reddingsgroepen en gerenommeerde fokkers om meer te weten te komen. Probeer indien mogelijk wat tijd door te brengen met Anatolische herders.
Als u geïnteresseerd bent in soortgelijke rassen, bekijk dan:
Er is een wereld aan potentiële hondenrassen . Met een beetje onderzoek kunt u het juiste ras vinden om mee naar huis te nemen!
-
Hebben Anatolische herdershonden veel onderhoud nodig?
Jonge Anatolische herdershonden vergen veel onderhoud, omdat je uren moet besteden aan de training en socialisatie. Een volwassen, onafhankelijke Anatolische herder vergt echter minder werk.
-
Wat is een Kangal-herdershond?
De Kangal herder is een ander waakhondras uit Turkije, hoewel sommige fokkers en organisaties ze gelijkstellen aan de Anatolische herder. Andere organisaties, zoals The Kennel Club in het Verenigd Koninkrijk , behandelen ze als aparte rassen.
-
Zijn Anatolische herdershonden agressief?
De beschermende aard van Anatolische herders kan zonder de juiste training en socialisatie omslaan in agressie. Het is belangrijk om het ras vanaf jonge leeftijd bloot te stellen aan verschillende mensen en dieren om het comfort en zelfvertrouwen te vergroten.