Bernedoodle: Hondenraskenmerken en verzorging

Bernadoodle

De Bernedoodle is een kruising tussen een Berner Sennenhond en een Poedel.

Getty Images/ mariakbell

De Bernedoodle is een hybride ras dat is ontstaan ​​door het kruisen van  Berner Sennenhonden  met  poedels . Standaardpoedels worden het meest gebruikt. Afhankelijk van hun grootte worden Bernedoodles doorgaans ingedeeld in standaard, miniatuur of piepklein. Elke Bernedoodle is een individu met een unieke persoonlijkheid, maar je kunt er over het algemeen van uitgaan dat deze hond leuk, knuffelig, vriendelijk en speels is. En dankzij hun weinig tot niet-verharende, hypoallergene vacht zijn deze honden ook een goede optie voor mensen met allergieën.  

Leer meer over de Bernedoodle, inclusief de geschiedenis, het temperament en de behoeften van het ras.

Rasoverzicht

Groep: Hybride

Gewicht: Standaard: 50 tot 90 pond; miniatuur: 25 tot 49 pond; piepklein: 10 tot 24 pond

Hoogte: Standaard: 23 tot 29 inch hoog bij de schouder; miniatuur: 18 tot 22 inch; uiterst klein: 12 tot 17 inch

Vacht: variabel; meestal golvend tot krullend

Vachtkleur: variabel; de meest voorkomende kleuren zijn zwart, zwart-wit, zwart-bruin of driekleurig

Levensduur: Variabel, afhankelijk van de grootte; over het algemeen 12 tot 17 jaar

Temperament: Actief, speels, sociaal, intelligent

Hypoallergeen: Ja

Oorsprong: Canada

Kenmerken van de Bernedoodle

De Bernedoodle is een aantrekkelijk ras dat bekend staat om zijn aanhankelijke en vriendelijke persoonlijkheid. Deze honden zijn geweldige huisdieren voor gezinnen omdat ze goed overweg kunnen met kinderen en andere huisdieren, waaronder andere honden.

Mensen die Bernedoodles fokken, zeggen dat je het beste van twee werelden krijgt: een kalme, loyale, intelligente, trainbare hond met een vacht die niet verhaart. In werkelijkheid zijn de temperamentvolle en fysieke eigenschappen van een Bernedoodle zeer variabel. Sommige Bernedoodles zijn extravert en sommige zijn gereserveerd tegenover vreemden. Sommige Bernedoodles zijn hyperactief in plaats van kalm. Sommige zijn koppig, wat de training moeilijk maakt.

Genegenheidsniveau Hoog
Vriendelijkheid Medium 
Kindvriendelijk Medium
Huisdiervriendelijk Medium
Behoeften aan beweging Medium
Speelsheid Medium
Energie level Medium
Trainbaarheid Medium
Intelligentie Hoog
Neiging tot blaffen Medium
Hoeveelheid haaruitval Medium

Geschiedenis van de Bernedoodle

Bernedoodles werden voor het eerst gecreëerd in 2003 door Sherry Rupke , in het kielzog van de “doodle”-rage die de wereld overspoelde nadat de Labradoodle in de jaren 90 op het toneel verscheen. Hoewel het mogelijk is dat de eerste Bernedoodles het resultaat waren van onbedoelde fokkerij, begonnen een paar fokkers opzettelijk Berner sennenhonden en poedels te kruisen.

Rashonden worden al generaties lang gefokt volgens een speciaal blauwdruk: de rasstandaard, de schriftelijke beschrijving van de ideale fysieke en temperamentvolle eigenschappen van het ras. Om deze reden zijn rashonden erg gestandaardiseerd, met voorspelbare hoogte en gewicht, lichaamsbouw, kleur, vachttype en temperament. Omdat de Bernedoodle een hybride is en geen rashond, wordt hij niet erkend door een van de gerenommeerde rashondenregisters, zoals de American Kennel Club of United Kennel Club. De Bernedoodle heeft ook geen officiële rasstandaard, dus er is veel variatie in hoe individuele Bernedoodles eruit zien en zich gedragen. Verschillende fokkers kunnen verschillende ideeën hebben over wat een Bernedoodle maakt, dus het is moeilijk om te weten wat u krijgt als u een Bernedoodle-puppy koopt.

Bernedoodles kunnen kruisingen van de eerste generatie (F1), tweede generatie (F2), derde generatie (F3) zijn, enzovoort. Een F1 Bernedoodle is een 50-50 kruising tussen een raszuivere Berner Sennenhond en een raszuivere poedel. De resulterende puppy’s in een F1 nest zijn behoorlijk variabel. Sommige lijken meer op Berner Sennenhonden en andere meer op poedels. Sommige puppy’s lijken misschien op een mix tussen de twee ouderrassen, en andere lijken misschien helemaal niet op een van beide ouderrassen. Het type vacht en de mate van verharing kunnen in een nest F1 Bernedoodle puppy’s alle kanten opgaan.

F2 Bernedoodles ontstaan ​​door het kruisen van twee F1 Bernedoodles. F2 Bernedoodles hebben ook verschillende vachttypes. Sommige fokkers introduceren meer poedels in de bloedlijnen om meer consistentie in vachttype te bereiken. Dit wordt backcrossing genoemd en wordt aangegeven met een B (bijvoorbeeld F2B). Bernedoodles die voor 25% uit Berner Sennenhonden en voor 75% uit poedels bestaan, hebben meer kans op een weinig verharende of niet-verharende vacht.

Bernedoodle-verzorging

Omdat Bernedoodles een mix zijn van de poedel en de Berner Sennenhond, kun je twee van deze honden hebben die behoorlijk verschillen in hun vacht en temperament. Wat er ook gebeurt, het trainen van je hond, tijd met ze doorbrengen, ze goed verzorgen en ervoor zorgen dat ze de beweging krijgen die ze nodig hebben, is noodzakelijk.

Oefening

Bernedoodles hebben dagelijks veel beweging nodig, waaronder een of twee wandelingen per dag plus apporteerspelletjes zonder riem in een veilig afgesloten ruimte zoals een omheinde tuin of hondenpark. Atletische Bernedoodles met een volgzaam temperament kunnen ook genieten van training voor leuke hondensporten . Ze zullen waarschijnlijk veel plezier beleven aan de volgende activiteiten:

Poetsen

Sommige mensen denken dat Bernedoodles hypoallergeen zijn, maar dat is niet altijd het geval. Sommige Bernedoodles verharen en klitten veel, sommige verharen matig en sommige verharen heel weinig of helemaal niet. Hoe hoger het percentage poedel in de mix, hoe groter de kans op een vacht die weinig verhaart. Afhankelijk van de aard van de vacht van een individuele Bernedoodle, is de kans kleiner dat deze problemen veroorzaakt bij mensen met een hondenallergie. Voordat ze een Bernedoodle in huis halen, moeten mensen met een allergie tijd doorbrengen met de hond in kwestie om er zeker van te zijn dat de hond geen allergiesymptomen veroorzaakt.

De verzorgingsvereisten voor de Bernedoodle variëren afhankelijk van het type vacht. Hoewel de meeste Bernedoodles een golvende tot krullende vacht hebben, hebben sommige een steilere vacht. Vacht die meer recht dan golvend is, verhaart meer, dus moet vaker geborsteld worden – dagelijks of om de dag – om losse haren te verwijderen en klitten te voorkomen. Krullende vachten verharen minder, maar moeten ook regelmatig geborsteld worden om de vacht ontklit te houden. Borstel golvende en krullende vachten een paar keer per week.

Net als poedels moeten Bernedoodles met golvende en krullende vacht elke vier tot acht weken door een professionele trimmer worden getrimd.

Naast het borstelen en verzorgen, knip je de nagels van je Bernedoodle elke twee weken en kijk je wekelijks in hun oren . Maak ze schoon met een oorreiniger die veilig is voor huisdieren als ze er vies uitzien. Als je overmatig vuil of roodheid in de oren ziet, plan dan een bezoek aan de dierenarts.

Opleiding

Bernedoodles zijn slim, maar hoe trainbaar ze zijn, hangt ervan af of ze de meer aangename aard van de poedel of de koppige kant van de Berner Sennenhond hebben geërfd. Hoe dan ook, positieve trainingsmethoden zoals clickertraining gecombineerd met lekkere traktaties helpen je om de beste resultaten uit je Bernedoodle te halen.

Begin al op jonge leeftijd met gehoorzaamheidstraining met behulp van positieve bekrachtiging , zodat uw pup kan uitgroeien tot een volwassen hond die de regels kent en goed overweg kan met mensen en andere huisdieren.

Veel voorkomende gezondheidsproblemen

Hoewel veel hybride hondenfokkers beweren dat het kruisen van twee verschillende rashonden resulteert in puppy’s die gezonder zijn dan beide ouderrassen,  vertelt de wetenschap  ons dat genen niet per se op deze manier werken. De meeste rashonden hebben bepaalde erfelijke gezondheidsproblemen in hun familiegeschiedenis. Het kruisen van Berner Sennenhonden met poedels betekent dat de puppy’s mogelijk een van de genetische ziekten kunnen erven die veel voorkomen bij beide rassen. 

Ook gebruiken sommige fokkers miniatuur- of  toypoedels  om kleinere Bernedoodles te creëren. Het kruisen van reuzenrassen met kleine rassen is riskant en moet voorzichtig gebeuren om complicaties bij de fokmoeder of bij de resulterende puppy’s te voorkomen.

Berner Sennenhonden zijn vatbaar voor:

  • Kanker: Een veelvoorkomende doodsoorzaak bij Berner Sennenhonden is maligne histiocytose (MH) . Deze aandoening ontstaat wanneer er te veel witte bloedcellen, ook wel histiocyten genoemd, aanwezig zijn.
  • Heup- en elleboogdysplasie : Deze orthopedische aandoeningen zorgen ervoor dat de heupen of ellebogen zich abnormaal ontwikkelen. Ze veroorzaken pijn en bewegingsmoeilijkheden.
  • Oogziekten : Verschillende aandoeningen, zoals entropion en ectropion (de oogleden rollen naar binnen of naar buiten), progressieve retinale atrofie (leidt na verloop van tijd tot blindheid) en staar (de ooglens wordt troebel), kunnen dit ras treffen.
  • Hartaandoeningen: Overleg met uw dierenarts om er zeker van te zijn dat uw Berner Sennenhond geen erfelijke hartaandoeningen heeft, zoals subaortastenose (SAS) . Dit veroorzaakt mogelijk geen symptomen, maar kan wel leiden tot een plotselinge dood.
  • Hypothyreoïdie : Deze aandoening treedt op wanneer de schildklier niet genoeg schildklierhormoon produceert. Symptomen zijn onder andere lethargie, gewichtstoename en koude-intolerantie.
  • Auto-immuunziekten: Wanneer het immuunsysteem van een hond overactief is, kan dit leiden tot verschillende aandoeningen. Berner Sennenhonden lopen bijvoorbeeld risico op meningitis , een ontsteking van het ruggenmerg en de hersenen.
  • Ziekte van Von Willebrand : Dit is een bloedstollingsstoornis. Symptomen zijn onder andere bloedingen tijdens het tanden krijgen, spontane bloedingen en langdurige bloedingen.
  • Maagverwijding-volvulus : Ook bekend als een opgeblazen gevoel, dit gebeurt wanneer de maag uitzet en draait vanwege te veel voedsel, gas of vocht. Snelle veterinaire zorg is nodig, omdat dit fataal kan zijn.  

Net als Berner Sennenhonden kunnen poedels vatbaar zijn voor een opgeblazen gevoel, heupdysplasie, oogziekten, auto-immuunziekten en de ziekte van von Willebrand. Deze honden kunnen ook worden getroffen door bepaalde genetische gezondheidsproblemen, waaronder:

  • Idiopathische epilepsie : Dit is een neurologische ziekte die aanvallen veroorzaakt. Symptomen zijn onder andere klapperende kaken, staren en ongecontroleerde bewegingen.
  • Talgklierdisfunctie : Deze erfelijke huidziekte veroorzaakt haaruitval als gevolg van ontstoken talgklieren.
  • Ziekte van Legg-Calve-Perthes : Dit is een aangeboren heupgewrichtsaandoening die degeneratie van het gewricht veroorzaakt. Symptomen zijn onder meer mank lopen, rusteloosheid en stijfheid.
  • Luxerende patella : Deze aandoening zorgt ervoor dat de knieschijf van zijn plaats glijdt, wat resulteert in mank lopen. Een hond kan ook zijn knie likken en het been gebogen houden.

Verantwoordelijke fokkers beginnen met gezonde, goed gefokte volwassen rashonden en testen ze op de genetische ziektes die veel voorkomen bij die rassen voordat ze ze met elkaar fokken. Betrouwbare fokkers zouden ook hun volwassen Bernedoodle-hybriden moeten testen voordat ze ze fokken om de kans te verkleinen dat de puppy’s last krijgen van genetische problemen. En ze zouden een gezondheidsgarantie moeten bieden op hun puppy’s als ze later in hun leven een genetische ziekte ontwikkelen. 

Dieet en voeding

De hoeveelheid voedsel die u uw Bernedoodle dagelijks moet voeren, hangt af van zijn grootte. Geef hem twee keer per dag afgemeten maaltijden in plaats van vrij voeren (het voer de hele tijd laten staan). Het is belangrijk om uw Bernedoodle slank te houden om de ontwikkeling of verergering van gewrichtsaandoeningen zoals heupdysplasie en elleboogdysplasie te voorkomen, evenals gewichtsgerelateerde gezondheidsproblemen zoals diabetes.

Standaard Bernedoodle-puppy’s kunnen tot reuzenformaat uitgroeien als ze volwassen zijn. Ze moeten voer krijgen dat speciaal is samengesteld voor puppy’s van grote rassen, om een ​​langzame, gestage groei te bevorderen.

Praat met uw fokker of dierenarts voor een aanbeveling voor gezonde voeding voor uw Bernedoodle, evenals een ideaal gezond gewicht voor uw volwassen Bernedoodle.

Waar een Bernedoodle te adopteren of te kopen

Als u overweegt een Bernedoodle-puppy te kopen, hebt u twee opties: reddingshonden en fokkers. De prijs van een Bernedoodle van een fokker kan afhangen van factoren zoals de grootte van de hond en of het een F1 of F2 is, maar deze honden kunnen gemiddeld $ 2.000 tot $ 5.000 kosten.

U kunt bij uw lokale dierenasiels en reddingsorganisaties kijken voor Bernedoodles die op zoek zijn naar een nieuw thuis. De meeste Bernedoodles in reddingscentra zijn volwassen, maar soms kunnen Bernedoodle-puppy’s een nieuw gezin nodig hebben.

Als u uw zinnen heeft gezet op een Bernedoodle-puppy, wilt u op zoek naar een verantwoordelijke fokker die zijn fokdieren test op gezondheidsproblemen die zowel bij de Berner Sennenhond als bij de poedel voorkomen. Verantwoordelijke Bernedoodle-fokkers schetsen een realistisch beeld van het Bernedoodle-bezit in plaats van beloften te doen over het “perfecte ras” dat mogelijk niet voor elke individuele Bernedoodle geldt.

Bernedoodle Overzicht

Bernedoodles zijn geweldige honden die de kwaliteiten van Berner sennenhonden en poedels combineren. Ze kunnen loyale metgezellen zijn, maar ze hebben wel veel beweging en training nodig, dus er is veel om over na te denken voordat je er een mee naar huis neemt.

Voordelen van Bernedoodles

  • Intelligent
  • Liefdevol met familie
  • Sommige verharen weinig

Nadelen van Bernedoodles

  • Kan schichtig zijn tegenover vreemden
  • Kan koppig of moeilijk te trainen zijn
  • Niet altijd niet-verharend of hypoallergeen 

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Als je van de Bernedoodle houdt, vind je deze rassen misschien ook leuk: 

Bekijk anders ook onze andere  artikelen over hondenrassen  om u te helpen de perfecte hond voor u en uw gezin te vinden.

FAQ
  • Waarom is een Bernedoodle zo duur?

    Naast het feit dat het een nieuwer hybride ras is, is de Bernedoodle duur omdat gerenommeerde fokkers maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat hun puppy’s zo gezond mogelijk zijn. Ook de grootte speelt een rol, waarbij kleinere Bernedoodles doorgaans duurder zijn.

  • Hoe groot wordt een Bernedoodle?

    Standaard Bernedoodles kunnen 29 inch lang worden. Miniatuur Bernedoodles kunnen 22 inch lang worden. Kleine Bernedoodles kunnen 17 inch lang worden.

  • Vereisen Bernedoodles veel onderhoud?

    Bernedoodles kunnen veel onderhoud vergen, vooral als ze golvende of krullende vachten hebben die professionele verzorging vereisen naast regelmatig borstelen. Ze kunnen ook koppig zijn, wat de training uitdagender maakt.

Scroll to Top