Een gids voor de verzorging van waterschildpadden als huisdier

Waterschildpadden en semi-waterschildpadden zijn populair als huisdier. De bekendste soort is waarschijnlijk de roodwangschildpad, maar het is slechts een van de vele soorten waterschildpadden die vaak als huisdier worden gehouden. 

Veel mensen realiseren zich niet hoe groot waterschildpadden kunnen worden. Roodwangschildpadden, geelbuikschildpadden en een paar andere veelvoorkomende soorten schildpadden die als huisdier worden gehouden, worden 10-12 inch lang en hebben daarom overeenkomstig grote verblijven nodig.

Alle schildpadden kunnen heel lang leven, zelfs tientallen jaren, als ze goed verzorgd worden.

Gedrag en temperament van waterschildpadden

Naast het bieden van een geschikte omgeving en dieet voor waterschildpadden, hebben ze niet veel aandacht nodig, hoewel regelmatige interactie kan resulteren in een tamme en sociale schildpad, vooral met landkaartschildpadden . In ieder geval zijn ze prachtig en als ze goed verzorgd worden, zouden ze jarenlang plezier moeten bieden.

In 1975 legde de Amerikaanse overheid het verband tussen schildpadden en Salmonella-infecties, vooral bij kinderen, en verbood de verkoop van schildpadden die korter waren dan 10 cm. De reden achter dit verbod was niet dat babyschildpadden meer Salmonella bij zich dragen  dan de grotere schildpadden, maar dat kinderen kleinere schildpadden eerder aanraken of in hun bek stoppen.

Waterschildpadden hebben grote aquaria, speciale verlichting, goede filtratie en regelmatige reiniging nodig. 

Waterschildpadden en kinderen

Waterschildpadden zijn geen ideale huisdieren voor kinderen. Ze zijn niet makkelijk te verzorgen en niet geweldig om te hanteren, en ze herbergen vaak Salmonella- bacteriën, die kunnen worden doorgegeven aan kinderen die de noodzaak van goede hygiëne (zoals handen wassen) niet begrijpen.

Jongere kinderen hebben niet de interesse of het vermogen om de hoeveelheid verzorging en schoonmaakwerk te bieden die een waterschildpad nodig heeft. Ouders moeten zich er dan ook van bewust zijn dat de verantwoordelijkheid voor de verzorging van het huisdier uiteindelijk bij hen komt te liggen als hun kinderen hun interesse verliezen.

Huisvesting van waterschildpadden 

Waterschildpadden hebben een vrij uitgebreide behuizing nodig. Ze moeten regelmatig worden blootgesteld aan ultraviolet (UV) licht, dus speciale lampen die zijn ontworpen voor reptielen en die zowel UVA- als UVB-licht produceren, zouden in alle  schildpaddentanks moeten zitten . Zonder dit licht kunnen ze last krijgen van metabolische botziekte (soft shell syndrome). Zorg ervoor dat u de lamp vervangt op basis van het product; de meeste UVB-lampen gaan na 6 maanden nog steeds aan, maar geven dan geen UVB-stralen meer af.

Waterschildpadden zijn ook rommelig, dus hun tanks moeten regelmatig worden schoongemaakt (gedeeltelijke en volledige waterverversingen) en, bovenal, een goede filterunit om de juiste waterkwaliteit te behouden. Ze moeten diep genoeg water hebben om te kunnen zwemmen, samen met een plek om uit het water te komen om te zonnen onder een warmtelamp. De juiste water- en omgevingstemperatuur moet te allen tijde worden gehandhaafd.

Wat eten en drinken waterschildpadden?

Hoewel het voedsel van waterschildpadden in de loop der jaren is verbeterd, wordt het niet aanbevolen als enige voedselbron. De meeste waterschildpadden zijn omnivoren, hoewel hun voorkeuren voor bepaald voedsel gedurende hun leven kunnen veranderen. Het aanbieden van een verscheidenheid aan voedsel is de beste manier om ze te voeren.

Bladgroenten zoals romaine sla, paardenbloemgroenten en peterselie (vers, niet gedroogd) zijn prima snacks voor waterschildpadden. Omdat ze het grootste deel van de tijd onder water staan, is de beste manier om uw schildpad bladgroenten te voeren, het voer direct in het water te leggen of een zuignapclip te gebruiken zodat het voer in de tank blijft, maar niet in het water drijft.

Gesneden appels en bevroren garnalen kunnen aan een waterschildpad worden gegeven als een incidentele traktatie, maar zijn niet ideaal voor dagelijkse maaltijden. Sommige soorten waterschildpadden eten ook insecten, maar het grootste deel van hun dieet zou uit planten moeten bestaan.

Schildpadden zijn rommelige eters, dus als regel zal het voeren van waterschildpadden in een aparte bak van hun thuistank ervoor zorgen dat de rommel die gepaard gaat met het voeren beperkt blijft. Het stelt eigenaren ook in staat om de voedselinname van elke schildpad te controleren wanneer er meerdere schildpadden samenleven.

Het kiezen van uw waterschildpad

Met de juiste persoon en de juiste toewijding zijn schildpadden prachtige, fascinerende en plezierige huisdieren. De eerste stap naar een goed waterschildpaddenbezit is om onderzoek te doen naar de beschikbare soorten en de zorg die elke soort nodig heeft.

Hoewel de basisprincipes voor de verzorging van waterschildpadden voor alle soorten hetzelfde zijn, moeten potentiële eigenaren de specifieke details met betrekking tot huisvesting en voeding van de specifieke soort die ze willen, doornemen voordat ze tot aanschaf overgaan.

Voor beginners worden de sterkere soorten waterschildpadden aanbevolen, zoals roodwangschildpadden , cooters, modderschildpadden en muskusschildpadden . Houd er rekening mee dat sliders en cooters een volwassen lengte van meer dan 12 inch bereiken, terwijl modderschildpadden en muskusschildpadden ongeveer de helft van die grootte hebben.

Kaart- en geschilderde schildpadden , evenals enkele van de minder voorkomende soorten, zijn wat minder winterhard als huisdier. Weekschildpadden en alligatorschildpadden staan ​​erom bekend groot, agressief en over het algemeen moeilijker te verzorgen te zijn, wat betekent dat ze geen goede keuzes zijn voor beginners.

Veel voorkomende gezondheidsproblemen

Schildpadden als huisdier zijn al heel lang populair. Baby roodwangschildpadden waren vele jaren geleden gemakkelijk verkrijgbaar en goedkoop, wat helaas resulteerde in veel verwaarloosde schildpadden.

Rondwormen en andere inwendige parasieten worden vaak aangetroffen bij schildpadden en vertonen meestal geen duidelijke symptomen. Deze worden meestal ontdekt door een reptielendierenarts.

Vitamine A-tekort is ook een veelvoorkomende kwaal bij schildpadden. De symptomen kunnen bestaan ​​uit abcessen in de oren die zwelling achter het oog van de schildpad veroorzaken. Het kan zelfs lijken op gezwollen ogen. Zorg ervoor dat uw schildpad een vitaminesupplement krijgt van een betrouwbare bron om deze problemen te voorkomen.

Luchtweginfecties, die gekenmerkt worden door piepende ademhaling, neusuitvloeiing of -borrels, ademhalingsmoeilijkheden (ademen met open mond) en lethargie, komen ook voor bij de meeste reptielen. Schildpadden vormen hierop geen uitzondering.

Schildrot is een veelvoorkomende kwaal bij waterschildpadden. Dit komt meestal voor als de schildpad een bacteriële of schimmelinfectie heeft, waarvan er veel zweren op het schild kunnen veroorzaken. Dit is bijzonder pijnlijk voor het dier, omdat het schild zijn interne organen beschermt. Zorg ervoor dat de waterkwaliteit goed is om deze infecties te voorkomen.

Dit soort infecties ontstaan ​​meestal nadat een schildpad slecht is verzorgd, gewond is geraakt of veel stress heeft gehad.

Al deze gezondheidsproblemen dienen te worden behandeld door een dierenarts die gespecialiseerd is in reptielen, bij voorkeur iemand met expertise in schildpadden.