Shar-Pei: Hondenraskenmerken en verzorging

De shar-pei is een oud, uniek en ooit zeer zeldzaam hondenras dat in China is ontwikkeld . Het staat bekend om zijn gerimpelde huid, blauwzwarte tongen en borstelachtige vacht, waardoor het zich onderscheidt van de massa. Het ras is echter niet het beste voor beginnende eigenaren . Deze zeer intelligente hond is onafhankelijk, afstandelijk en op zijn hoede tegenover vreemden. Het ras kan ook vatbaar zijn voor verschillende gezondheidsproblemen. Maar de shar-pei kan ook een zeer loyale en beschermende gezinsgenoot zijn die graag knuffelt.

Kenmerken van de Shar-Pei

Het ras kan sterk verschillen in uiterlijk. Hoewel de American Kennel Club geen twee verschillende variëteiten erkent, worden ze wel onderscheiden door enkele andere International Kennel Clubs. De oudere, traditionele vorm uit China wordt de “bone-mouth” variëteit genoemd. Ze zijn groter, slanker en hebben veel minder rimpels. De verwesterde variëteit wordt de “meat-mouth” genoemd en is veel steviger, heeft meer rimpels en een bredere, vlezigere kop.

Genegenheidsniveau	Medium
Vriendelijkheid	Medium
Kindvriendelijk	Medium
Huisdiervriendelijk	Laag
Behoeften aan beweging	Medium
Speelsheid	Laag
Energie level	Laag
Trainbaarheid	Laag
Intelligentie	Hoog
Neiging tot blaffen	Laag
Hoeveelheid haaruitval	Medium

Geschiedenis van de Shar-Pei

De shar-pei heeft een zeer oude geschiedenis. Het is niet bekend hoe ver dit teruggaat, maar sommige beelden lijken sterk op het ras dat dateert uit de tijd van de Hang-dynastie in China, meer dan 2000 jaar geleden.

Men denkt dat ze oorspronkelijk gefokt zijn voor hun jacht- en vechtvaardigheden, en de rimpels in hun huid en de ruwheid van hun vacht zouden hebben geholpen om te voorkomen dat hun tegenstanders grip kregen. De naam shar-pei is afgeleid van de Kantonese vertaling van de woorden “zandhuid”.

Tijdens de communistische revolutie in China halverwege de 20e eeuw, daalden hun aantallen zo drastisch dat ze bijna waren uitgestorven. In de jaren 70 stuurde een Chinese fokker een hartstochtelijk verzoek naar Amerikaanse hondenliefhebbers om hulp om het ras te redden. Als gevolg hiervan werden een paar geselecteerde honden naar de Verenigde Staten gestuurd en werd het ras weer populair.

Ze stonden toen op de cover van het tijdschrift LIFE en waren betrokken bij veel spraakmakende advertentiecampagnes. De vraag naar shar-peis was in de jaren 70 en 80 zo groot door al deze aandacht dat het ras leed onder gewetenloze overfokkerij.

Het ras werd eind jaren 80 officieel erkend door de (AKC). Sindsdien is de populariteit ervan, hoewel nog steeds geliefd bij liefhebbers, enigszins afgenomen en dit is gunstig geweest voor het ras in termen van het feit dat verantwoorde fokprogramma’s gebruikelijker zijn geworden, maar de gevolgen van die tijd zijn nog steeds zichtbaar.

Shar-Pei verzorging

De verzorging van een shar-pei is vrij eenvoudig. Hij heeft niet de bewegingsvereisten van veel andere rassen van zijn formaat en hij staat er niet om bekend dat hij vocaal is. De hond is van nature schoon en heeft vaak een hekel aan water, dus het is onwaarschijnlijk dat u uw pup ziet genieten van een potje spelen in modderige plassen. Het ras staat bekend om zijn koppige en eigenzinnige aard en geduld en toewijding zijn vereist om succes te garanderen als het gaat om training.

Oefening

De shar-pei staat er niet om bekend een energiek ras te zijn. Het is zeldzaam om ze te zien deelnemen aan agility . Mits ze dagelijks een goede wandeling van ongeveer een uur per dag krijgen en ze voldoende verrijkt worden in huis, worden ze vaak beschouwd als honden die geschikt zijn voor het leven in een appartement.

Poetsen

Het verzorgingsregime van de shar-pei is relatief eenvoudig. Hun vachten hebben niet veel onderhoud nodig, meestal slechts een wekelijkse borstelbeurt om dode haren te verwijderen. Ze verharen wel, maar niet overdreven.

Als ze echt een bad nodig hebben, is de grootste zorg ervoor dat je, als ze bijzonder gerimpeld zijn, ze goed afdroogt tussen de plooien. Ze kunnen vatbaar zijn voor huidinfecties. Het kan ook nodig zijn dat hun mond wordt schoongemaakt na het eten.

Hun zeer kleine oren kunnen ook vatbaar zijn voor het ontwikkelen van infecties . Het is vaak aan te raden om ervoor te zorgen dat ze worden schoongemaakt met een hoogwaardige reiniger.

Opleiding

Een shar-pei moet vanaf het begin de juiste socialisatie en training krijgen . Ze zijn vaak op hun hoede voor andere honden en vreemden en kunnen een sterke prooidrift hebben. Om deze redenen kunnen ze het beter doen als enige huisdier in het huishouden.

Ze houden niet van ruw spel en het is belangrijk dat training wordt gedaan met behulp van positieve bekrachtigingsmethoden . Proberen een shar-pei te dwingen om mee te werken zal meestal niet goed aflopen.

Veel voorkomende gezondheidsproblemen

De shar-pei kan vatbaar zijn voor veel verschillende gezondheidsproblemen. Veel hiervan zijn waarschijnlijk toe te schrijven aan de onverantwoorde overfokkerij die plaatsvond toen hun populariteit in de jaren 80 explodeerde.

Ze worden ook geclassificeerd als een brachycefaal ras, of ras met een plat gezicht. Dit kan betekenen dat ze minder goed tegen hitte kunnen. U moet daarom extra voorzichtig zijn als ze worden blootgesteld aan warmer weer en tijdens het sporten.

Als u ervoor zorgt dat u een verantwoordelijke fokker vindt, verkleint u het risico op het ontwikkelen van genetische aandoeningen. Er zijn echter enkele mogelijke problemen waar u rekening mee moet houden:

• Huidproblemen : Problemen zoals pyodermie (een bacteriële huidinfectie) kunnen ontstaan ​​als gevolg van de overtollige huidplooien van dit ras.
• Oorproblemen : Dit ras heeft vaak een zeer nauwe gehoorgang, wat kan leiden tot gist- en bacteriële infecties.
• Oogproblemen: Mogelijke aandoeningen zijn onder andere entropion (naar binnen rollen van de oogleden), glaucoom en kersoog .
• Patella luxatie : Bij deze aandoening schieten de knieschijven van de hond uit de groeven en ontstaan ​​er problemen met lopen.
• Heupdysplasie : Een abnormale ontwikkeling van de heupgewrichten kan leiden tot instabiliteit en degeneratie van de gewrichten.
• Hypothyreoïdie : Een veelvoorkomende aandoening bij honden. Deze aandoening treedt op wanneer de schildklier van uw hond niet voldoende schildklierhormonen produceert.
• Shar-Pei-koorts: Deze aandoening komt bij dit ras voor en zorgt ervoor dat de hond hoge koorts krijgt, het spronggewricht opzwelt, lusteloos wordt en last krijgt van braken en/of diarree.
• Maagtorsie/opgeblazen gevoel : Deze aandoening treedt op wanneer de maag uitzet door gas, vocht of voedsel en vervolgens in de buik gaat draaien, wat een medisch noodgeval veroorzaakt.

Dieet en voeding

Zoals bij elke hond is het belangrijk om ze een hoogwaardig, zorgvuldig gedoseerd dieet te geven en dat ze altijd toegang hebben tot een bron van vers water.

Omdat de shar-pei gevoeliger is voor bacteriële huidaandoeningen, moet u extra voorzichtig zijn als u hem nat of rauw voer geeft . Zorg er dan voor dat alle resten na het eten uit de bek worden verwijderd.

Omdat ze ook bekend staan ​​om hun neiging tot maagtorsie, kan het de moeite lonen om ze uit een langzame voerbak te voeren als ze hun eten snel naar binnen schrokken.

Waar kun je een Shar-Pei hond adopteren of kopen?

Een shar-pei is niet de makkelijkste hond als het gaat om mogelijke gezondheidsproblemen en trainbaarheid. Het is daarom belangrijk om rekening te houden met uw levensstijl, ervaring en motivaties voordat u er een in huis neemt.

Als u een puppy koopt, is het altijd belangrijk om uw onderzoek te doen om er zeker van te zijn dat u een gerenommeerde en verantwoordelijke fokker vindt . Dit is des te belangrijker bij een shar-pei gezien hun potentiële gezondheids- en temperamentsproblemen. Verwacht dat u een fokker tussen de $ 1.000 en $ 2.500 betaalt voor een puppy met kampioensbloedlijn.

Zorg ervoor dat u een geregistreerde fokker kiest, die zowel de moeder als de pups in een opvoedende thuissituatie houdt, die de juiste gezondheidscontroles heeft uitgevoerd en die de pups niet van hun moeder heeft gescheiden voordat ze acht weken oud zijn.

Omdat dit ras over het algemeen niet geschikt is voor nieuwe hondenbezitters, betekent dit helaas dat shar-peis vaak in een asiel terechtkomen. Er zijn een aantal specifieke ras-asielen, maar vergeet niet om ook bij uw plaatselijke asiel navraag te doen. Een permanent thuis bieden aan een asielhond kan een enorm lonende ervaring zijn.

Hieronder vindt u enkele nuttige links over rassen en adoptie waarmee u uw zoektocht kunt beginnen:

• Chinese Shar-Pei Club van Amerika
• Noord-Amerikaanse Shar-Pei reddingsactie

Shar-Pei Overzicht

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Hoewel de Sharpei een unieke hond is, bent u wellicht ook geïnteresseerd in een soortgelijk ras, zoals de volgende:

• Chow-Chow
• Akita

Er is een wereld aan potentiële hondenrassen . Met een beetje onderzoek kunt u het juiste ras vinden om mee naar huis te nemen!