Wat te doen als uw hond wit schuim overgeeft

Hondenbraaksel kan er helder , geel, bruin of wit en schuimig uitzien. Als uw hond wit schuim braakt, zijn een paar mogelijke redenen indigestie, pancreatitis, inname van een vreemd voorwerp, infectieziekte en meer. Herhaaldelijk braken vereist actie van uw kant, of het nu gaat om het voorkomen dat uw hond bepaalde voorwerpen of voedsel eet, of om hem naar de dierenarts te brengen voor een volledige controle op zoek naar potentieel ernstige gezondheidsproblemen.

Hoewel het zien van overgeven door uw hond erg alarmerend kan zijn, is een enkele keer overgeven meestal niet het gevolg van iets ernstigs. Let echter op andere symptomen als uw hond overgeeft. Als uw hond er erg ziek uitziet, bel dan meteen de dierenarts in plaats van te wachten tot uw huisdier vanzelf beter wordt. Dit moet u weten als uw hond wit schuim overgeeft.

Waarom braken honden wit schuim uit?

Er zijn een paar mogelijke redenen waarom uw hond wit schuim overgeeft. In veel gevallen heeft uw hond gewoon iets geproefd of gegeten dat tot maagklachten heeft geleid. Uw hond heeft misschien aan gras geknabbeld , iets met een vieze smaak gelikt of op iets irriterends gekauwd. Braken van welke aard dan ook kan echter wijzen op een ernstigere ziekte, vooral als het braken vaak voorkomt. Enkele van de meest voorkomende oorzaken van wit schuimig braaksel bij honden zijn:

Indigestie

Deze veelvoorkomende oorzaak van hondenbraken betekent simpelweg dat uw hond iets heeft gegeten wat er niet mee kon, zoals gras of iets uit de prullenbak. Indigestie kan ook worden veroorzaakt door te snel eten of eten direct na een intensieve training.

Zuurbranden

Ook wel galbrakensyndroom genoemd, honden kunnen wit schuim overgeven als hun maag geïrriteerd is door overtollige gal of maagzuur. Dit is vooral waarschijnlijk als uw hond wit schuim overgeeft in de ochtend voor het ontbijt. Honden met deze aandoening hebben baat bij kleinere, frequentere maaltijden en een kleine snack voor het slapengaan en als eerste in de ochtend. Sommigen hebben ook maagzuurremmers nodig.

Alvleesklierontsteking

Honden met een ontsteking van de alvleesklier braken over het algemeen behoorlijk veel, en het braaksel kan wit en schuimig zijn als de maag van de hond verder leeg was. Maar doorgaans gaat pancreatitis gepaard met andere symptomen, waaronder pijn, verlies van eetlust en diarree. Breng uw hond onmiddellijk naar de dierenarts als hij deze symptomen heeft.

Andere gastro-intestinale ontstekingen

Uw hond kan wit schuim of braaksel in andere kleuren overgeven als hij een virale of bacteriële maagontsteking heeft.

Gastro-intestinale obstructie

Een hond die een stuk speelgoed, een stuk bot of een ander vreemd voorwerp heeft ingeslikt, kan af en toe een obstructie in de darmen ontwikkelen. Dit is potentieel zeer ernstig en kan een operatie vereisen. Als uw hond blijft overgeven en andere tekenen van pijn of ongemak vertoont, neem dan contact op met uw dierenarts.

Blootstelling aan toxines

Een hond die iets giftigs heeft gegeten, waaronder bepaalde voedingsmiddelen , medicijnen, schoonmaakmiddelen of giftige planten , kan wit schuim overgeven. Meestal zult u echter andere symptomen waarnemen, zoals zwakte, trillen of herhaaldelijke braakaanvallen. Dit is een andere situatie waarvoor u onmiddellijk uw dierenarts moet bellen.

Hondsdolheid

Hondsdolheid komt in de Verenigde Staten niet vaak voor, maar kan er wel voor zorgen dat uw hond wit schuim overgeeft dankzij de strenge vaccinatieprogramma’s.

Opzwellen

Deze pijnlijke aandoening zorgt ervoor dat de buik van een hond zich vult met gas, vocht of voedsel. Braken van wit schuim kan een vroeg symptoom zijn. Een opgeblazen gevoel is een medisch noodgeval. Als de buik van uw hond is uitgerekt, hij pijn lijkt te hebben en hij geen ontlasting kan passeren, moet u onmiddellijk uw dierenarts bellen. Als dit buiten kantooruren gebeurt, ga dan onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde open spoedkliniek voor dieren.

Kennelhoest

Kennelhoest en andere problemen met de bovenste luchtwegen kunnen ervoor zorgen dat honden schuimende witte vloeistof ophoesten. Het materiaal lijkt misschien op braaksel, maar kan in werkelijkheid slijm en vocht uit het ademhalingsstelsel zijn. Of de hond heeft slijm en vocht uit het ademhalingsprobleem ingeslikt en braakt dat uit. Hoesten van wit schuim is anders dan braken van wit schuim, omdat u de maag van uw hond ziet opzwellen voordat hij overgeeft.

Wat te doen als uw hond wit schuim overgeeft

Wit, schuimig braaksel is vaak speeksel dat gemengd is met gas in de maag van de hond. Als uw hond slechts één keer wit schuim braakt, is er geen reden tot onmiddellijke bezorgdheid zolang uw huisdier zich verder normaal gedraagt.

Geef uw hond echter geen volgende maaltijd en neem contact op met uw dierenarts als uw hond naast het overgeven van wit schuim ook andere symptomen vertoont, waaronder:

• Zwakheid
• Lethargie
• Verlies van eetlust
• Diarree
• Bloed in het braaksel
• Schudden

Neem contact op met uw dierenarts als uw hond meer dan twee keer in een periode van 24 uur overgeeft of als het af en toe overgeven langer dan een dag aanhoudt. Neem ook contact op met uw dierenarts als er andere tekenen van ziekte optreden bij een overgeefaanval.

Hoe dierenartsen braken met wit schuim bij honden diagnosticeren

De eerste stap die uw dierenarts zal nemen, is om uw hond grondig te onderzoeken. Zorg ervoor dat u uw dierenarts details geeft over de recente en langetermijn medische geschiedenis van uw hond. Neem informatie op over alles wat ongebruikelijk is waarvan u vermoedt dat uw hond het heeft ingenomen, zoals planten, chemicaliën of gevaarlijk voedsel.

Uw dierenarts kan verdere diagnostische tests aanbevelen om de oorzaak van het braken te vinden. Dit kan bloed- en urinetesten, röntgenfoto’s en echografie omvatten. Dit is vooral waarschijnlijk als de dierenarts vermoedt dat uw hond een darmobstructie of een opgeblazen gevoel heeft.

Behandeling voor braken bij honden

De behandeling hangt uiteindelijk af van de onderliggende oorzaak van het braken, maar begint meestal met het toedienen van medicijnen tegen misselijkheid en maagbeschermers. De eerste doses worden meestal via een injectie toegediend om verder braken te voorkomen. Honden met uitdroging, pancreatitis of andere gezondheidsproblemen moeten mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen voor intraveneuze vloeistoffen en frequente medicatiedosering.

Als het braken werd veroorzaakt door blootstelling aan toxine, zal uw dierenarts de vastgestelde medische protocollen voor behandeling volgen. Dit kan ook ziekenhuisopname omvatten.

Als uw dierenarts vermoedt dat er sprake is van een GI-obstructie, dan kan endoscopie of een operatie nodig zijn om de oorzaak van de blokkade weg te nemen. Een ziekenhuisopname is noodzakelijk voor postoperatieve zorg.

Als uw dierenarts een opgeblazen gevoel vermoedt, is dit een noodsituatie en moet er onmiddellijk actie worden ondernomen. Hiervoor is decompressie van de maaggassen nodig via maagspoeling (het leegpompen van de maag) en vervolgens een operatie.

Als uw hond een eenvoudig geval van indigestie of een ander niet-ernstig probleem heeft, dan zal het waarschijnlijk vanzelf binnen een dag of zo beter worden. U kunt uw hond helpen zich beter te voelen door hem voldoende water te geven, maar hem de eerste 24 uur geen lekkernijen, rijke voeding of grote maaltijden te geven.

Neem contact op met uw dierenarts als de behandeling niet tot verbetering leidt.

Hoe voorkom je braken bij honden?

De beste manier om braken te voorkomen is om uw hond uit de buurt te houden van dingen die hij niet mag eten, likken of kauwen. Er zijn echter momenten waarop u braken bij uw hond niet kunt voorkomen. Ziektes kunnen optreden zonder bekende oorzaak en veel honden zijn bedreven in het oppakken en inslikken van dingen van de grond sneller dan u kunt reageren. Gelukkig zijn er een paar dingen die u nog steeds kunt doen om de risico’s te minimaliseren.

• Breng uw hond elk jaar (of vaker als uw dierenarts dit aanbeveelt) naar de dierenarts voor een routinecontrole .
• Geef uw hond een gezond dieet en beperk het geven van traktaties tot een minimum.
• Zorg ervoor dat uw hond niet op gras, planten en stokken kauwt.
• Houd voorwerpen die vreemde voorwerpen kunnen worden buiten bereik van uw hond. Sommige honden eten graag alles wat ze op de grond vinden. Leer de gewoonten van uw hond kennen en handel dienovereenkomstig.
• Houd planten, chemicaliën, menselijk voedsel en andere giftige stoffen buiten bereik.

Vergeet niet om bij de eerste tekenen van ziekte contact op te nemen met uw dierenarts; uitstel kan de situatie alleen maar erger maken. Ga bij twijfel naar de dichtstbijzijnde open dierenartspraktijk, vooral als uw hond potentieel ernstige symptomen vertoont zoals lusteloosheid, herhaaldelijke aanvallen van braken of diarree, weigeren te eten, rillen of moeizame ademhaling.