Neurologische aandoeningen bij katten

Neurologische aandoeningen komen soms voor bij katten, net zoals bij mensen en andere dieren. Als katteneigenaar is het beangstigend om te zien dat uw geliefde kat lijdt aan een aanval of ongewoon gedrag vertoont vanwege een neurologische aandoening. Dit is wat katteneigenaren moeten weten over neurologische aandoeningen bij katten, inclusief symptomen, typen, oorzaken en behandeling.

Wat is een neurologische stoornis?

Neurologische aandoeningen bij katten ontstaan ​​wanneer er een verstoring is in het zenuwstelsel. Net als bij mensen werkt het centrale zenuwstelsel van een kat met een complex netwerk van zenuwen om berichten naar het lichaam te sturen. De hersenen sturen signalen via het ruggenmerg, die vervolgens naar de zenuwen reizen en organen en spieren vertellen hoe ze moeten functioneren. Wanneer iets in het lichaam deze signalen verstoort, kunnen er verschillende problemen ontstaan. Neurologische aandoeningen bij katten kunnen afkomstig zijn van de hersenen, de ruggengraat en/of de zenuwen.

Symptomen van neurologische aandoeningen bij katten

De symptomen van neurologische aandoeningen bij katten variëren van subtiel tot duidelijk, en veel signalen worden na verloop van tijd erger. Omdat uw kat u niet kan vertellen of hij zich ziek voelt, is het cruciaal om te letten op fysieke of gedragsmatige tekenen van ziekte . Als u een van de volgende tekenen en symptomen van neurologische aandoeningen opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts, want deze kunnen ernstig zijn.

• Aanvallen
• Plotselinge blindheid
• Ataxie (dronken gang)
• Moeilijkheden met lopen (hinken, struikelen over de voeten)
• Cirkelen
• Het hoofd tegen oppervlakken drukken
• Verlamming
• Spiertrekkingen of trillingen
• Snelle oogbewegingen (nystagmus genoemd)
• Anisocorie (ongelijke pupilgroottes)
• Hitte kanteling
• Abnormale mentaliteit
• Lethargie
• Depressie
• Verwarring

Een groot scala aan symptomen kan gepaard gaan met een neurologische ziekte, afhankelijk van de bron van de stoornis. Als het probleem zich in de hersenen bevindt, kunnen er aanvallen optreden. Een probleem in het ruggenmerg kan echter resulteren in een onvaste gang, problemen met de functie van de ledematen of volledige verlamming. Een verstoring van de zenuwen kan bijna elk deel van het lichaam van uw kat aantasten, inclusief het gezicht, de mond, de benen of de poten. Omdat het zenuwstelsel de meeste belangrijke lichaamsfuncties van uw kat beïnvloedt, kunt u problemen opmerken met evenwicht, eten, drinken, vocaliseren, urineren en ontlasten.

Veel voorkomende neurologische aandoeningen bij katten

Er kunnen veel soorten neurologische aandoeningen voorkomen bij katten, en sommige zijn ernstiger dan andere. Enkele van de meest voorkomende neurologische aandoeningen bij katten zijn:

Hersentumors

Hersentumoren kunnen een veelvoud aan problemen veroorzaken, zoals aanvallen, gebrek aan coördinatie, blindheid en gedragsveranderingen. Klinische symptomen zijn sterk afhankelijk van de grootte en locatie van de tumor en of deze goedaardig of kwaadaardig ( kankerachtig ) is.

Een goedaardige tumor, meningeoom genaamd, kan vaak operatief worden verwijderd, wat uw kat kan helpen om na verwijdering een normaal leven te leiden. Als de locatie van de tumor moeilijk te bereiken is, is bestraling ook een haalbare behandelingsoptie. Soms kunnen steroïden worden gebruikt om de grootte van de tumor te verkleinen. Zonder chirurgische ingreep of bestraling kan dit type tumor echter uitbreiden, wat leidt tot meer neurologische disfunctie.

Epilepsie

Epilepsie bij katten is een aanvalsstoornis van onbekende oorsprong. De diagnose epilepsie wordt gesteld nadat alle andere neurologische aandoeningen zijn uitgesloten. Katten met epilepsie kunnen frequente of incidentele aanvallen ervaren die vaak kunnen worden behandeld met anticonvulsiva.

Cerebellaire hypoplasie

Feline cerebellaire hypoplasie is een aangeboren aandoening (aanwezig bij de geboorte) die wordt veroorzaakt door een misvorming van de hersenen in de baarmoeder. Het beïnvloedt het evenwicht en de mobiliteit van het kitten en kan trillingen en onwillekeurige bewegingen veroorzaken, waaronder hoofdknikken. Gelukkig wordt cerebellaire hypoplasie niet erger na verloop van tijd en kunnen veel katten zich aanpassen aan hun verschillen en een relatief normaal leven leiden.

Feline Hyperesthesie Syndroom

Feline hyperesthesiesyndroom , soms ook wel  rimpelhuidstoornis genoemd , is een aandoening die overgevoeligheid voor aanraking veroorzaakt. Katten kunnen onvrijwillig reageren op aaien, vooral langs de rug, en de huid kan gaan rimpelen of trillen. Katten kunnen het gebied plotseling krabben of te veel verzorgen en een plotselinge energie-uitbarsting of andere abnormale reactie krijgen. Stress en angst kunnen bijdragen aan feline hyperesthesiesyndroom.

Meningitis en encefalitis

Meningitis bij katten is een ontsteking van het membraan dat de hersenen en het ruggenmerg bedekt. ​​Het wordt meestal veroorzaakt door een infectie (bacterieel, viraal, schimmelachtig of parasitair) en kan veel neurologische symptomen vertonen.

Encefalitis is een ontsteking van de hersenen. Net als meningitis wordt het vaak veroorzaakt door een infectie. Deze twee aandoeningen kunnen tegelijkertijd optreden, meningo-encefalitis genoemd, en kunnen in sommige gevallen duiden op een probleem met het immuunsysteem van een kat.

Problemen met de wervelkolom

Katten kunnen een ziekte van de tussenwervelschijf ontwikkelen , of hernia, wat de achteruitgang of verplaatsing van tussenwervelschijven inhoudt. Een uitpuilende schijf oefent druk uit op het ruggenmerg, wat leidt tot pijn en mogelijke verlamming. Hoewel IVDD vaker voorkomt bij honden, kan het soms ook voorkomen bij katten.

Katten kunnen ook last krijgen van tumoren in de wervelkolom of verwondingen die schade aan het ruggenmerg veroorzaken en tot symptomen leiden die lijken op IVDD.

Infectieziekten

Infectieziekten, zoals het feline immunodeficiency virus , feline leukemie en  feline infectieuze peritonitis  kunnen neurologische symptomen bij katten veroorzaken, samen met verschillende andere symptomen. Katten kunnen infectieziekten oplopen door contact met andere katten. Hondsdolheid is een bekende infectieziekte die neurologische symptomen bij katten kan veroorzaken. Alle katten moeten worden gevaccineerd tegen het hondsdolheidsvirus . Vaccins kunnen beschermen tegen sommige andere infectieziekten, en katten binnen houden draagt ​​bij aan deze bescherming.

Dementie

Cognitieve disfunctie, of dementie , wordt het vaakst gezien bij oudere katten . Katten met dementie lijken te “vergeten” hoe ze de kattenbak moeten gebruiken, waar de voerbak staat en hoe ze door het huis moeten navigeren. Deze ziekte begint meestal met subtiele signalen en wordt in de loop van de tijd steeds erger.

Vestibulaire ziekte

Vestibulaire ziekte treedt op wanneer de zenuwen die het vestibulaire systeem in de gehoorgangen controleren, worden aangetast, wat duizeligheid bij katten veroorzaakt. Katten kunnen dronken of duizelig lijken, hun hoofd kantelen of snelle abnormale oogbewegingen vertonen. Een ernstige oorontsteking of tumor kan leiden tot vestibulaire disfunctie, of meningitis, encefalitis of meningoencephalitis kunnen de boosdoener zijn.

Waterhoofd

Hydrocefalie, of water in de hersenen, komt zelden voor bij katten. Het ontwikkelt zich meestal kort na de geboorte en wordt veroorzaakt door overtollig hersenvocht rond de hersenen. Een kat met hydrocefalie heeft meestal een koepelvormig hoofd en kan verschillende neurologische symptomen ervaren.

Wat veroorzaakt neurologische aandoeningen bij katten?

Neurologische aandoeningen kunnen voortkomen uit problemen met de hersenen, het ruggenmerg of de zenuwen. Soms worden neurologische symptomen bij katten veroorzaakt door aandoeningen buiten de hersenen of de ruggengraat. Veel stofwisselingsziekten kunnen neurologische symptomen bij katten veroorzaken, waaronder nierfalen , hyperthyreoïdie, bijnieraandoeningen en diabetes . Gifstoffen, zoals vergiften, pesticiden en insecticiden, kunnen het zenuwstelsel van een kat aantasten.

Hoe dierenartsen neurologische aandoeningen bij katten diagnosticeren

Een dierenarts zal uw kat onderzoeken en kan diagnostische tests aanbevelen om de oorzaak van de neurologische disfunctie van uw kat te achterhalen. Deze tests kunnen onder andere de volgende oorzaken hebben:

• Reflexen: De dierenarts zal de reflexen van uw kat controleren, de ogen inspecteren en de motoriek en pijn beoordelen. In veel gevallen zal de dierenarts ook willen kijken hoe uw kat beweegt.
• Labtests: Uw dierenarts kan aanvullende diagnostiek aanbevelen, zoals laboratoriumwerk, op basis van de uitkomst van het lichamelijk onderzoek. Een volledig bloedbeeld, bloedchemie en urineonderzoek kunnen worden besteld, en een schildkliertest kan kattenhyperthyreoïdie uitsluiten , wat zich soms kan uiten met milde neurologische symptomen. Uw dierenarts wil mogelijk ook controleren op hoge bloeddruk.
• Röntgenfoto’s: Röntgenfoto’s van de ledematen en de wervelkolom kunnen duidelijke problemen aan het licht brengen, zoals letsel aan de wervelkolom of grote tumoren in het lichaam.
• Geavanceerde beeldvorming: Als uw dierenarts de exacte oorzaak van de symptomen niet kan vaststellen, wordt u mogelijk doorverwezen naar een veterinair neuroloog. Deze zal de bevindingen beoordelen en mogelijk complexere beeldvorming aanbevelen, zoals een MRI- of CT-scan om tumoren, ontstekingen of andere afwijkingen op te sporen.
• Ruggenmergpunctie: Soms wordt ook een ruggenmergpunctie uitgevoerd. Hierbij wordt de vloeistof rond de wervelkolom microscopisch onderzocht. Zo kan mogelijk de aanwezigheid van een infectie, bloed en andere afwijkende cellen worden vastgesteld.

Hoe neurologische aandoeningen bij katten te behandelen

De behandeling van neurologische aandoeningen bij katten begint met het diagnosticeren van de aandoening. Behandelplannen variëren sterk op basis van de diagnose en kunnen ziekenhuisopname met ondersteunende zorg omvatten.

• Tumoren in de hersenen of het ruggenmerg kunnen (indien mogelijk) operatief worden behandeld, gevolgd door chemotherapie en/of radiotherapie.
• Aanvallen worden doorgaans behandeld met dagelijkse medicatie .
• Meningitis en encefalitis kunnen worden behandeld met corticosteroïden om ontstekingen te verminderen en het immuunsysteem te veranderen. Antibiotica, antischimmelmiddelen of antiparasitaire geneesmiddelen worden ook gebruikt indien geïndiceerd. Ondersteunende zorg kan bestaan ​​uit het toedienen van vocht, pijnbestrijding en voedingssupplementen.
• De behandeling van vestibulaire aandoeningen is afhankelijk van de werkelijke oorzaak van de disfunctie. Als er sprake is van een oorontsteking, heeft uw kat mogelijk oordruppels en orale medicatie nodig. Ondersteunende zorg wordt gegeven indien nodig.
• Cognitieve disfunctie  kan niet worden genezen, maar bepaalde medicijnen en voedingssupplementen kunnen helpen de aandoening onder controle te houden.
• Tussenwervelschijfziekte: In milde gevallen (wanneer het huisdier nog kan lopen) kunnen dierenartsen een aanpak proberen die rust en ontstekingsremmende medicijnen omvat. Chirurgie is vaak de enige behandeling voor ernstige gevallen.
• Hyperesthesiesyndroom: De behandeling bestaat meestal uit veranderingen die de angst verminderen, zoals het plannen van regelmatige voeding, speeltijden en medicatie.

Prognose voor katten met neurologische aandoeningen

De prognose voor een kat met een neurologische aandoening hangt af van de oorzaak en het type symptomen dat aanwezig is. In sommige gevallen kan het toedienen van dagelijkse medicatie de kwaliteit van het leven van uw kat verbeteren. Als een kwaadaardige hersentumor de oorzaak is van de aandoening, kunnen er veel factoren zijn die de prognose van uw kat bepalen.

Hoe neurologische aandoeningen te voorkomen

Veel neurologische aandoeningen zijn niet te voorkomen, maar een gezonde levensstijl houdt elke kat in topconditie.

• Geef uw kat hoogwaardige voeding , zoals aanbevolen door uw dierenarts, gedurende de hele volwassen periode.
• Breng uw kat minimaal één keer per jaar naar de dierenarts voor een gezondheidscontrole en zorg ervoor dat hij of zij alle vaccinaties heeft gehad.
• Zorg voor verrijking en voldoende ruimte om te ravotten, spelen en bewegen. En geef je kat altijd liefde en aandacht.